Corinne oet Belsj schreef op zondag 6 april 2008, 17:54:


Hmmmm, is waar maar MOET niet altijd ! Heb er gekend die vers van de ijzers rondliepen als een reetje met voorjaarskriebels , den boer erachter heb ik wel ni zien huppelen

Ik ga geen namen noemen en verwijt deze man ook helemaal niets. Vantevoren heb ik me goed laten informeren en deze bekapper staat goed aangeschreven. Met mijn neus heb ik er bovenop gestaan en overal uitleg over gekregen. Er is niks veranderd aan de zool of stand van de hoeven, er is alleen een mustangroll gemaakt.
Evengoed liep het paard de dagen erna zo kreupel op harde en zachte ondergrond dat ik me rotgeschrokken ben. Ergens is dus iets fout gegaan en ik zou zo graag willen weten wat.dat is.

Over een half jaar peuter ik het paard weer net zo makkelijk van de ijzers af voor een herkansing.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 6 april 2008, 17:57:


Yep, ik denk ook dat er "gewoon" een grove fout is gemaakt door de bekapper, of iets straal over het hoofd heeft gezien. Een paard mag nooit slechter lopen na een bekapping, ook niet enkele dagen pas daarna..........ik heb het zelf 1 keer meegemaakt, gelukkig op één van m'n eigen paarden waarbij ik de hielen te laag had gezet, resultaat één week gevoelig lopen op steentjes en op asvalt, niet in de wei. Maar dan wéét je wat je fout hebt gedaan (zag het al meteen na de kapbeurt maar 't was al te laat) en je doet 't nooit meer!! Maar om een paard zo te laten kreupelen dat ie met geen stok vooruit te slaan is, terwijl ie vantevoren goed liep, dan heb je een grove fout gemaakt als bekapper zijnde! Zijn er foto's gemaakt vd hoeven voor en na bekappen?

Lezen is een vak apart. Hoor je mij zeggen dat natuurlijk bekappen slecht is??? Een dier onnodig pijn laten lijden omdat mensen zo graag blote poten willen dat vind ik slecht.

Kynshiri schreef op zondag 6 april 2008, 10:29:


Ik kan met ook mn shettie met gemak galoppeen over de asfalt door gewoon 'galop' te zeggen en zijn hoefkes blijven zoals ze voor de wandeling aan de hand waren, probeer dat ns met een paard op ijzers!

Daan Natuurlijk schreef op zondag 6 april 2008, 13:13:


Hier kan ik me alleen maar uit de grond van mijn hart bij aansluiten!
Vind het onvolwassen gedrag, waarmee het streven van hoefnatuurlijk niet ten goede komt!

Jammer!

Groet Bianca

Wij hebben ons shettie hengstje ook een tijdje psyliumzaadjes gegeven, wij namen gewoon 1 koffieleepeltje en deden dit onder het eten (dus gewoon droog) nu krijgen ze hier wel altijd bietenpulp met wat korrel onder, dat was ook veel handiger als we dingen onder het eten moesten geven, dan bleef dit aan de pulp kleven. Maar wij gaven het dus altijd droog en eigenlijk nooit problemen mee gehad.

Betteke schreef op zondag 6 april 2008, 18:14:


Ik heb me ook verbaasd over het feit dat gevoelig lopen blijkbaar acceptabel is, maar een tik geven of nee schreeuwen of trekken aan een touw is hartstikke fout en wordt hier collectief afgekeurd. Vind ik dubbele moraal.

Eén van mijn paarden heeft 13 maanden zonder enige verbetering rondgestrompeld na ontijzeren. Niemand wist waar het aan schortte, hij had prachtige hoeven. Ik kan dat niet aanzien, noem mij een watje. Het hele proces heb ik op dit forum beschreven. Maar door deze ervaring zal niemand mij NB horen promoten.

Mijn andere paard gaat tamelijk voorbeeldig, 2,5 jaar na het ontijzeren. Nog steeds wat gevoelig op het harde en vooral op steentjes, maar acceptabel. Een keer liet ik hem checken waarbij de hielen nog een fractie lager werden gezet. Het werk eraan was zo minimaal dat ik er niet voor hoefde te betalen. Twee dagen later kon hij niet meer lopen en heb ik pijnstillers gehaald.

Uit de ervaringen met mijn beide paarden heb ik geleerd dat het blijkbaar heel nauw luistert. Dat je niet alles weet. Dat niet alle kennis te verkrijgen is. Om die reden durf ik het ook niemand te adviseren.

Christel Provaas schreef op zondag 6 april 2008, 18:49:


Ik denk ook dat je je draai moet vinden als het gaat om het bekappen van je eigen paarden. Het ene paard even dit doen en die pony alleen even wat meer rechtzetten. Een bekapper ziet en snijdt direkt een stuk eraf, dat vond ik tenminste. Ik heb m wel s gevraagd waarom ie steeds met de tang een stukje eraf haalde, ja, dat was makkelijker voor de mustangrol. Ja maar, elke maand dat eraf halen en ikzelf ook nog elke week vijlen aan die hoeven. Dat was denk ik toch teveel van het goede. Ik was zo naief om te denken dat die hoeven toch wel goed groeiden in ene. Dus dat moest elke maand gewoon gebeuren, had ik nou maar weer naar mijn gevoel geluisterd. Foute boel dus. Ik kan me goed voorstellen dat je ook niet aan je eigen paard gaat sleutelen naar 1 dag les. Dat ik zelf mijn paarden en ponies zou doen, dat had ik nooit voorzien. Gelukkig heeft deze bekapper mij in deze toch zeer goed begeleidt. Alleen doe ik nu alles dat hij mij heeft geleerd iets voorzichtiger toepassen. En dat gaat prima zo.

Coulash schreef op zondag 6 april 2008, 18:39:


Ik sluit me hier ook bij aan, klare en duidelijke taal volstaat!

Marianne

Omdat ik eerst de filmpjes van handpaard Beereke keek (erg leuk, ik nam met mijn Idunn ook wel eens haar bonte shet weidegenootje mee als handpony, vond ik altijd erg gezellig om te doen) en daardoor bij Namkje en Maike kwam (wat zijn ze leuk, ik had ze nog nooit op film gezien, dat hij zelf het halstertouw vast kan houden, leuk leuk leuk!) en toen vond ik vervolgens dit filmpje van een clicker schaap....zo leuk!
Lang leve joetjoep

http://nl.youtube.com/watch?v=YKnSls3zz9A

Idunn schreef op zondag 6 april 2008, 19:54:


Grandioos! Is dat nu een schaapje of een hondje? Er zit ook iets van een berggeitje in....

Marianne

Betteke schreef op zondag 6 april 2008, 18:06:


Wat is een mustangroll?

Misschien heb ik wat gemist, maar als wij een probleem hadden, dan werd de hoefsmid gebeld en dan kwam hij terug om te kijken wat er aan de hand was
Heb je de bewuste hoefsmid wel gebeld en het er met hem over gehad?
Lijkt me niet geheel onbelangrijk.
Je zegt het zelf, ik wil weten wat er 'fout" is gegaan, als hij iets fout heeft gedaan kan hij dat toch herstellen, of uitleg geven waarom etc etc...
Mijn vraag dus wat zegt de bewuste hoefsmid hier zelf van?

da's echt een leuk filmke!

Paarden zijn niet op de wereld gekomen zodat wij mensen erop konden gaan zitten, denk dat de meesten het daar wel mee eens zijn. Toch doen we dat wel allemaal, terwijl een paard van nature niet weet hoe het ons moet dragen. Dat moeten we hem dus léren.

De laatste tijd wordt ik er steeds meer mee geconfronteerd; paardrijden kán niet zonder dat je je paard correct gymnasticeerd en hem leert hoe hij je moet dragen. En dat houdt zoveel meer in dan alleen zijn hoofd laag houden en hem actief te laten lopen. Zoveel meer dan de simpele manegelessen. Overal om mij heen zie ik paarden die helemaal niet correct onder de ruiter lopen. Las daar laatst nog een artikel over en ook een aantal fysiotherapeuten en masseurs vertellen mij uit ervaring; de meeste lichamelijke problemen bij paarden komen voor onder de recreatiepaarden. Simpelweg omdat hun eigenaren wél willen rijden maar om verschillende redenen zich niet willen/kunnen verdiepen in het gymnasticeren.
Wat ik áltijd te horen krijg als ik het er met iemand over heb, is; 'Ik zie niet in hoe het kwaad kan als ik enkel twee of drie keer in de week een buitenritje maak'. Ook ik dacht 'ach, dat beetje stappen en draven, lekker zonder zadel, wat kan dat nou voor schade aanrichten'. Daar ben ik inmiddels flink van teruggekomen.

Mijn paard staat lekker buiten, redelijke ruimte, lekker in de groep. Grote polder om de hoek, ruiterpaden op een 45 minuten stap afstand. Hartstikke leuk, maar in de bak valt absoluut niet te rijden omdat de paarden daar de hele dag in staan en door mest en hooi de drainage verstopt raakt en het dus een grote modderpoel is, zo erg dat de paarden er niet eens meer doorheen willen. En dat is er dus ook meteen de oorzaak van dat ik niet meer op mijn paard kan rijden. Ik vind namelijk dat als je niet in staat bent om je paard correct te rijden, je er ook niet meer op moet gaan zitten. Óók dat stapritje richt schade aan.

Na een lange zoektocht naar stallen heb ik dan eindelijk een plek gevonden waar én de paarden naar buiten kunnen en onbeperkt ruwvoer krijgen, én waar een goede bak aanwezig is. Wel 100 euro in de maand meer én veel verder weg (7 minuten fietsen tegenover 30 minuten in de auto), maar wel eindelijk de kans om weer lessen te nemen. Te zorgen dat mijn paard weer goed in haar lijf komt. Dat ik überhaupt nog kan rijden.
Voorlopig dus alleen wandelen, oefeningen van de fysiotherapeut doen vanaf de grond en met de masseur een traject in, dan beginnen mijn paard te werken aan de hand en de lange lijnen en pas als ze er klaar voor is, er weer op, onder goede begeleiding.

Ik vraag me af hoe jullie dit allemaal doen. Ik hoor zo vaak dat iemand zijn paard op een weilandje heeft staan, met een schuilstal, en that's it. Niets aan gymnasticeren doen. Als ik om me heen kijk weet 70-80 procent van de ruiters absoluut niet waar ze mee bezig zijn. En dat vind ik écht heel erg. Zowel de hun paard naar beneden zagende dressuurruiters (hallo nepkrul) als de hobbelende recreatieruiters.
Hoe denken jullie hierover? Hoe doen jullie dat zelf? Wie kan er allemaal zeggen dat ze zéker weten dat ze écht weten waar ze mee bezig zijn? Dat hun paard hen correct draagt? (ik doel een beetje op voorwaarden van de klassieke rijkunst, maar kun je net zo goed op het westernrijden betrekken natuurlijk). Maak ik me teveel zorgen?

Groetjes, franca