We gingen vandaag op avontuur, iets nieuw proberen...
Van ons paardeneiland in Schilde naar het paardeneiland in Brasschaat, het militair domein...
OK, we wisten dat het geen gewone bosrit zou worden en dat er wel wat obstakels zouden opduiken. Maar het leek vandaag wel een film!
Het begon al vlakbij, iemand die met een industriële hogedrukreiniger zijn betonnen omheining probeerde proper te krijgen. Het water sproeide over de hele weg. OK niet zo heel erg.
Dan een weide met lama's, ook niks.
Dan wegenwerken in Sint Job in't Goor. We moesten tussen luide machines door laveren en hebben niets kapot gemaakt, geen probleem.
Dan kwamen we bij de vaart naar Schoten en moesten we over een kleine sluisbrug, geen probleem.
Was er toen toch wel een opkoper van oud ijzer in volle actie mét megafoon. Als die bij ons komt, vinden de paarden dat altijd mega spannend. Dat werd nu volledig genegeerd.
Over de Brechtse baan (héél druk), het antitank kanaal volgen, eerst tussen fabrieken mét veel lawaai. De Zwan worstjes komen daar vandaan en het rook er vies en flauw.
Néé, dat vond Indy helemaal niet leuk meer. We moesten ons dan ook nog onder omgevallen bomen doorwerken.... De zadelknoppen bleven vasthangen... NIET tof.
Dan had Gerd opeens maar één teugel vast! Het leren strikje was losgegaan, braaf paardje.
Enfin, dan moesten we onder de E10... Ook wij vonden dat heel naar en wij begrepen de situatie dan nog. Toch maar afgestapt en ze volgden braaf maar ze waren er niet écht gerust in. De Thalis rijdt daar ook, gelukkig hebben we die niet getroffen.
OK, even laten grazen en dan verder, over een houten bruggetje, terug langs het antitank kanaal, boze gansen achter ons.
De paardjes schrokken meer dan gewoonlijk, alles was verdacht.
Over de drukke Bredabaan, OK.
Voorbij een containerpark met op- en afrijdende vuilniswagens. Géén probleem.
Voorbij hoogtewerkers, geen probleem.
Ergens in Brasschaat onze boterham opgegeten en de paardjes laten grazen en dan terug...
De paardjes, nérgens meer bang van.... trrrrrr.... snel, snel naar huis....
Verdorie, dus daarstraks, dat ongerust gedoe, dat waren dan eigenlijk alleen maar kuren?
trrrr.... langs al die vieze dingen, hakselaars, bouwwerven, spiegelende ruiten, omgevallen witte paaltjes.... trrrr..... over het houten bruggetje, onder de E10.... trrr....
Om de Zwan worstjes te vermijden, kozen we een andere route, langs de E10 plas.
Mét speedboat, mét golfjes die praktisch tegen hun voeten klotsten. We moesten uitwijken omdat het pad IN de E10 plas verdween. Dus wij over een wei. Indy was zo chagrijnig dat ze niet mocht grazen, dat ze in de teugels begon te happen.
En dan nog 1 km langs de o zo drukke Brechtse Baan in het spitsuur.... Harmonicabussen, vrachtwagens..... brommers, fietsers...... géén enkel probleem. Couscous op haar best, die nam het voortouw, ik denk eigenlijk dat dat een stadsmus is.
Dan terug op het jachtpad naast het kanaal, we kwamen al wat dichter bij "onze" wereld. We moesten bij de sluis wachten, een grote boot passeerde, géén probleem.
Terug langs de wegenwerken, wéér niks kapot gedaan.
Dan begint Indy opeens "raar" te draven, met haar hoofd opzij! Oei... het leidtouw sleepte over de grond, sorry Indy!
En het werd stiller en stiller, alléén de vogeltjes, het bos en wij. En dan op het laatste een zalige galop.... en weer thuis.... na 5 uur.
Het was zeker geen fijne rit, niet voor ons en niet voor de paarden. Veel te veel lawaai en drukte. Maar we hebben toch weeral veel vertrouwen in onze paarden bijgekregen, die doen dat toch écht super. En wat genieten we hier weer van de stilte in het bos! Het is hier gewoon zalig....
Marianne
Warboel
