Hoi Pien, Marianne, Gudrun, en andere handpaardmeenemers!

Jullie weten dat ik buitenrijd op Lolita met Huppel (haar bijna 8 maand oude veulen - pardon jaarling) als handpaard. Ter illustratie: mijn materiaal: Parelli natural hackamore ( = touwhalster met teugels en leidtouw) voor Lolita (zadel ook natuurlijk), touwhalster en 3.5m touw voor Huppel (touw nu in een andere kleur dan de touwen van Lolita, jaja ik leer bij!) en (aaargh! ) mijn carrotstick. Teugels en leidtouw in één hand, stick recht omhoog tegen mijn schouder in de andere. Het gaat redelijk goed, niet perfect maar redelijk, ik doe het alleszins graag, maar heb toch als beginner veel te leren. Dus:

Vraag 1: Welke methoden kan ik gebruiken om Huppel te leren aan een loshangend touw toch niet te ver naar voor te lopen? Ze mag van mij mama nooit voorbij lopen, maar eigenlijk wil ik haar iets meer naar achter, meer neus naast de schouder van Lola. Als ze dit goed doet (in stap meestal wel) krijgt ze dan ook regelmatig een goedzoo te horen, maar er volgt geen andere beloning zoals voer of kriebel (wat anders thuis bij andere oefeningen wel het geval zou zijn). In draf draaft ze vaak veel enthousiaster dan de mama, of gaat ze galopperen/bokken en moet ik dus corrigeren: touw korter (weer lossen zodra ze in de juiste positie is) of blokken met de stick. Maar dat werkt natuurlijk maar tijdelijk omdat ze lopen gewoon leuk vindt. Ow, en moe maken opvoorhand door wilde balspelletjes heeft geen merkbaar effect, buiten lopen is gewoon leuk!
Nu ik het schrijf bedenk ik ook wel dat Parelli zou zeggen dat ik dan maar een tijd niet moet draven tot het in stap perfect gaat. Maar: ik wil graag eens draven, en dat is niet alleen voor mezelf maar ook om de hoefjes van beide meisjes wat te stimuleren. Dus. Zijn er andere tips? Conrad?

Vraag 2: zijn er 'officiele' richtlijnen waar het handpaard moet lopen, links of rechts van de ruiter? Ik werd namelijk op straat tegengehouden door een oude man: 'maar juffrouwke, ge moet uw veulen rechts pakken, weg van het verkeer!' ('en zonder bit! ge gaat u verongelukken!') 'en ik ben nog kampioen dressuur geweest, dus ik ken er wat van' (vond ik wel interessant, misschien moet ik eens langsgaan, kan ik nog wat van hem leren). Tuurlijk snap ik de logica van het minst ervaren paard te beschermen tegen het verkeer. Maar ik vind dat ze het aan de twee kanten moet kunnen, en nog meer: Huppel aan de kant van het verkeer is ook handig, want verkeersmak is ze al redelijk goed, en gezien zij haar moeder opzijdrumt drumt ze ons dan weg van het verkeer ipv. naar het midden van de weg (of zelfs helemaal naar de linkerkant als ik niets zou doen).

Vraag 3: leert een handpaard de 'slechte gewoonten' van het leidpaard? Ik bedoel, het schrikken en bang zijn en argwanend kijken naar ieder afwijkend model brievenbus (vooral als er pas drijfmest geinjecteerd is vlakbij)? Of is dat karakter? Of is dat vertrouwen in de ruiter? Nu stopt Huppel natuurlijk braaf mee telkens als wij in brievenbuscontemplatie staan, leert ze nu dat dit zo hoort? Ze geeft mij de indruk niet te snappen waarom we stoppen maar gewoon te wachten. (Wishful thinking...)

Groetjes,
Nathalie

Tja, wij zitten nog in het stapstadium. Draf wordt gek doen, dus dit oefenen we nu korte stukjes in de bak, maar dit gaat nog niet echt goed, of beter gezegd echt niet goed.
Anna gaat hem nu op kamp stemcommando's voor draf leren en draf aan de hand oefenen, ook dit lukt nog niet goed bij Moon. "stap" en "halt" kent hij al goed.

Vooruit lopen zal hij echt niet doen, daar zorgt Conny wel voor, die legt dan zijn oren plat en bij gebrek aan reactie draait hij zijn hoofd en hals opzij en dreigt te bijten. Duidelijk en makkelijk voor ons.

Verkeersreglement geen idee, ik heb alleen teruggevonden dat een geleider te voet twee tot drie rustige (dwz onder controlelstaande) paarden aan de hand mag meevoeren. Over handpaarden (of pakpaarden, denk dat de zelfde regels gelden) heb ik nog niks gevonden dus we doen maar (ja, dit is Belgie natuurlijk ).

Ik zou hem heel graag via clickertraining "volg" leren, maar Anna vindt dat hij eerst alles op lichaamstaal moet doen en dat hij happerig wordt van clickertrainen. En 't is haar veulen, zij is puber, ik heb alleen een adviserende functie en sta klaar om hulp te bieden indien gevraagd .
Wat ze door deze houding dan ook effectief doet als haar manier echt echt ecth niet lukt.

Gevaar overnemen denk ik niet echt bij Moon, nu is het zo dat Conny wel zo ongeveer bomproof is en dat zelfs Piablo zich de laatste tijd heel erg verantwoordelijk voorbeeldig gedraagt, zeker met Moon er bij.
We houden ook heel vaak gewoon tussendoor halt, als controlecheck en omdat Piablo veel sneller stapt, dus ik denk dat als je dat doet hij minder gauw verband legt tussen halthouden en enge dingen.
Wat we ook blijven doen is gewoon met hem alleen aan de hand oefenen, en wij lopen wel door voor als brievenbus vermomde krokodillen ed dus dan leert hij van ons dat het niet eng is.

Wij dromen er ook van om hem volop mee te nemen voor een echte plezierbuitenrit, met draf en galop er bij, maar voorlopig vind ik dit nog niet veilig. ook al omdat piablo nog jong is en lekker mee begint gek te doen als Moon dat zou doen, ik vrees dat hij dan wel eens zou "vergeten" dat ik er nog op zit en eens lekker zou gaan racen of zo. Met alleen Conny er bij is er toch meer rust en controle, maar die twee jonge kerels draaien elkaar op. En hij heeft nog zo veel tijd...
Ik probeer vrijdag op de terugweg wat foto's te nemen, nu had ik mijn toestel niet bij.

Oh ja, Anna neemt geen carrotstick of zo mee (hebben we niet), ze houdt haar teugels in 1 hand om Conny te sturen en het leidtouw met een slag rond de zadelknop voor wat extra kracht moest hij trekken in de andere hand. Ze viert en haalt het touw in volgens nood zodat het niet trekt maar ook niet bungelt of te lang wordt, bij echt tegentrekken zet ze haar hand even vast aan de knop.
Moon mag nl niet achter Conny komen want dat wil die niet, die bokt hem dan weg maar da's niet zo handig als je een leidtouw vast hebt en er op zit. Haar touwlengte is dus zo dat hij van thv de schouder tot aan de billen kan maar er niet achter.
Achter is trouwens ook gevaarlijk hebben we gemerkt, een keertje helemaal bij het eerste oefenen liep Moon achter Conny door naar de andere kant en Anna had het leidtouw vastgeknoopt aan haar zadelknop (dom, ik weet het, maar zij vond dat een goed idee tot dan) en hij trok haar met het touw bijna uit het zadel. Ik had toen nog een extra touw aan Moon vast en begeleidde te voet dus kon het oplossen, maar ze heeft er wel uit geleerd 1) touw neit vast te knopen en 2) voorkomen dat Moon achter Coony in gaat.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 1 april 2008, 17:02:


Wie zijn wij om daar op te antwoorden, we rijden amper een paar jaar, maar ja we zijn wel "handpaardmeenemers"....

Wel, ik was degene die Apache meenam terwijl ik op Indy zat. Eerst en vooral zorgde ik ervoor dat er zo weinig mogelijk "ballast" meeging. Dus: zeker geen carrotstick, zit alleen maar in de weg. Ik nam de teugels in mijn rechterhand en het leidtouw in mijn linker. Mijn linkerelleboog gebogen zodat je nog wat reserve hebt om na te geven en het lange leidtouw in een "S" in mijn linkerhand. In het leidtouw (een plat longeertouw) zat een knoop net voor het einde en ook nog een knoop ergens in 't midden (om te weten waar je hand zit zonder te moeten kijken). Niks vastmaken aan de zadelknop want dan moet je héél vast aansingelen. Apache was véél zwaarder dan Indy en zou zo het zadel hebben scheefgetrokken!

Nu was Apache natuurlijk héél braaf en als ik hem riep kwam hij al af om aangekoppeld te worden, ik moest daar niet meer voor afstappen. Ik had hem het liefst aan mijn linkerkant, maar rechts was ook geen probleem. Heeft gewoon te maken met het feit dat ik graag met de teugels in mijn rechterhand rijd.

Apache liep naast Indy en mij of achter ons, afhankelijk van waar en hoe breed enz.

Apache en Indy kenden elkaar door en door en Indy stond boven hem. Apache vond Indy een ongelooflijk fantastisch wezen.

Nu Sela, dat is een ander hoofdstuk. Sela wordt er 3 in mei en is nu 2 jaar bij ons.
Een super onnozel, positief kieken, bang van niks, staat open voor alles en wil altijd wel op avontuur. Sela is het paardje van Gerd. Hij heeft veel met haar geclickerd en zij heeft zo ook veel geleerd. Als wij bijvoorbeeld met Indy en Couscous vertrekken, blijft zij nu (na de dood van Apache) alleen. En ze wil oh zo graag mee, ze staat dan al aan het poortje te frutselen om het open te krijgen... Wanneer Gerd dan zegt: "back" en daarna "stay", DOET ze dat en laat ons vertrekken terwijl ze er zelf ook wel echt zin in heeft. Wanneer zij hooi krijgt, loopt ze ook eerst 3 meter achteruit om daarna te komen.

MAAR eenmaal buiten... wanneer we haar meenemen... is het een ander verhaal.
In de zomer wanneer onze paardjes 24/24 op de wei staan is er geen enkel probleem. Maar 's winters wanneer ze ook veel in de paddock staan, dan is ze zo geweldig gelukkig.... Ja, dan begint ze ook te dartelen en te huppelen en te botsen en in het leidpaard of in je been te pitsen.

Met Apache als leidpaard ging het veel gemakkelijker want die had van dat gebots weinig last met zijn volume. Deze winter hadden we een keer een grote tocht met de vier paarden gemaakt. Ergens onderweg kreeg Sela ook het vliegend zot omdat er achter ons een ruiter kwam aangegaloppeerd en ze begon tegen Apache op te botsen. Na een uur zagen we dat Apache zijn sidepull over één oor hing en de rest OVER zijn oog. Apache maakte daar allemaal niet veel van. Maar nu naast Indy of Couscous... die worden daar zelf tureluut van want Sela is nu de grootste van de drie.

Gerd is er ook lang véél te lief mee geweest. En ik denk dat ik weet waarom Parelli met je eigen veulen niet zo goed werkt.... dat veulen is zo ongelooflijk schattig... daar kan je toch niet met die fases beginnen...?

Wanneer Sela nu zot begint te doen krijgt ze écht wel een snok. Ze heeft het één keer zo uitgehangen dat ze én rond een boom gedraaid zat en daarna rond Indy en daarna van gekkigheid nog eens tegen de grond smakte. Dat zijn dingen die niet kunnen.

Gerd volgt nu het principe: braaf zolang het paard braaf is en ambetant zolang het paard ambetant is en dan direct terug braaf wanneer het paard het ook is (van Eddy)

Gerd gebruikt ook zijn stem.

Dus op dit gebied missen we onze Apache ook wel hé!

En ja, éérst stappen en dan de rest hé!

Marianne

Gudrun schreef op dinsdag 1 april 2008, 17:28:


Bedankt om je ervaring ook te delen! Een zadelknop heb ik niet, dus dat valt al af, maar zou ik ook niet doen.

Wat ik nog van niemand las is een tip die misschien nuttig is: leidtouw en teugels juist wel in dezelfde hand houden om niet uit je zadel te worden getrokken (of handpaard te moeten loslaten). Want: Mijn Huppel kan soms nog eens blokkeren, beentjes op slot, en als wij dan vooruit blijven gaan dan zijn er deze opties:
a) Ik laat touw niet los maar kan het niet blokkeren en loop brandwonden op aan mijn hand
b) ik laat touw los en ben Huppel kwijt
c) ik kan touw wel blokkeren en wordt uit het zadel getrokken.

Dus maw. het is uitermate belangrijk dat als deze ongewenste situatie zich eens voordoet (handpaard blijft plots staan) dat het rijpaard ook meteen stopt. In rustige gevallen zal Lolita dat ook wel spontaan doen als ze voelt dat ik in de problemen kom, maar dit soort acties komt meestal net niet in een rustige situatie, dus mijn veiligheid is dan om het leidtouw van Huppel in dezelfde hand te houden als minstens één teugel van rijpaard Lolita. Als Huppel blijft staan, en ik houd het touw vast, wordt mijn hand mee naar achter getrokken, en gezien in die hand ook de teugel van Lolita is... stopt zij ook. Nu heb ik dit bij mijn beesten zelden nodig, maar ik heb deze techniek voor mezelf ontdekt toen ik in Marokko op trektocht jonge paarden als handpaard had, zij kenden nog niks, dan was het echt heel handig om één teugel van mijn rijpaard op contact te hebben in de hand waar ik ook het leidtouw in had.

Misschien voor jullie ook nuttig? Of niet?

Ik denk: doen doen doen
niet te veel nadenken over hoe
je hebt die ervaring niet, dus kan je je de moeilijkheden ook niet voorstellen
en elk paard-handpaard koppel zal verschillend zijn, dus met hoe andere ruiters het doen, zal daarom nietd e manier zijn waarop lolita en huppel het eens zijn

waar loopt huppel het liefst naast mama?

hier geen ervaring met dartel veulen
alleen beereke hebben we es een keer of drie als handpaard meegenomen
Jolien op queenie en beereke mee als handpaard
Ik te voet om in te grijpen waar nodig
Stap ging goed, draf ging zelfs beter

Nu hebben we de hoerechance dat beereke maar al te graag schuinachter queenie aanloopt en het dus alleen kwestie is van een extra leidtouw in de hand

als hij voorop wilt, dan knapt queenie hem een meter terug, "niet voorbij gij kleine aap!"

en als beer alsnog er in slaagt iéts te presteren waardoor joliens arme dunne armen het leidtouw niet kan houden, dan laat ze hem los, en wat doet hij dan? Ons snel inhalen en weer naast Q lopen. Dan houden we effe halt en beginnen we opnieuw.

onlangs heb ik van de eerste keer een fotoserie geplaatst
ik zal deze effe zoeken

maar veel ben je der niet mee dus
Ik vrees dat je het door te doen zal moeten leren ondervinden hoe je wat het beste doet

als je clickert: bv huppel aan schouder mama = bridge + beloning, vergeet dan ook lolita niet te belonen
Betrek haar dan mee in het "samen trainen" waardoor zij wellicht na ene tijd zal doorhebben dat huppel eerst op die plaats moet zijn vooraleer ook zij beloond wordt en je misschien zal helpen huppel daar te drijven en te houden

hou ons op de hoogte van de volgende pogingen he!

en vraag de eerste keren een fietser mee die jou kan bijstaan als dat nodig is

En hier enkele filmpjes:

Beereke loopt los met Queenie
http://nl.youtube.com/watch?v=3QO8vAzFO0c

Beereke als handpaard op pad met Queenie
http://nl.youtube.com/watch?v=7arC_8OLmaw
http://nl.youtube.com/watch?v=K4yBELXRZGg

Nog een laatste filmpje, met Beereke handpaard en Jolien in draf

http://nl.youtube.com/watch?v=3KDsclBS5W8

marianne laenen schreef op dinsdag 1 april 2008, 20:35:



Wel heel nuttig hoor dit! Jullie hebben in vergelijking met mij al wel heel wat ervaring met handpaardtoestanden denk ik. Bedankt!

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 3 april 2008, 10:23:


ik hoor daar niet bij
maar ik hoor wel in het groepje "mooiste en braafste paarden"
o ja, ik ben oprichter

tis eigenlijk ook niet waar

Maandag gaan wandelen en Queenie was zo geil-hengstig als een konijn! Ik zag het meteen toen ik nog maar de auto parkeerde aan haar staart, hoofdhalshouding, briesen, galop, andere paarden wegjaagen als ze 10m dicht kwamen, de grote bitch! Maar die sit wil ik niet uit de weg gaan en we zijn toch gaan wandelen, (ik loop er naast). moest hele tijd haar aandacht bij me vragen "hela, geile madamme, kom es terug met je voetjes op de aarde, ipv in de 7de hemel!"
tot we een stop maakten aan een vijver enze in alle blaadjes, takjes, grassprietjes een stoere hengst zag. t' Schaap kon geen weg met haar zelf, zo leek het. Ze had me al tien keer getoond "ik wil weeeeg, verder wandelen" maar ze bleef desondanks trouw aan mijn "neen nog niet". Tot het haar blijkbaar ineens echt te veel werd en ik plots het gevoel had dat ze een balloneke aan een touwtje was (grote luchtbalon he, die me probeerde mee te sleuren )
Heel veel druk zou ik niet eens kunnen gebruiken (buikje doet al pijn als ik te veel trek ) maar ik deed het wel hoor, anders was ze zo weg. ze huppelde zowat rond me heen, voorbeentje de lucht in, haar lichaam leek wel halve keer korter, briesen etc. maar ikke de koele leider bleef gewoon kalm, en vroeg haar elke keer opnieuw "hier", zoals als ik haar los laat lopen naast me (kon nu in geen geval ). ik beloonde haar voor elke seconde aandacht voor mij en na 200m was ze terug bij modus "ok, zeg jij het maar". Ik kon haar vanaf dan weer los laten lopen, maar was op mijn hoede hoor, af en toe zag ik haar terug beeke veranderen en moest ik voor de verandering te groot was terug roepen. Heel intensieve training geweest maar goede ervaring.

Ik doe ook een duit in het zakje:

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 1 april 2008, 17:02:


Pfff, wat neem je veel mee, Nathalie.
Is de carrotstick nu echt nog nodig als begrenzen/aanwijzer?
Verder vind ik dat je leidtouw vrij lang is, dat geeft weer een kluwen.
Ik heb een dun 3 metertouw. Meer ruimte krijgt Spirit niet als hij als handpaard meegaat, want dat zou betekenen dat ik hem 'verlies'.


Oefen het meer-naar-achteren-blijven op de grond, niet op het paard. Pas als het op de grond solide is kun je het te paard doen. Ik kan me echter zo voorstellen dat het op de grond wél goed gaat en door Huppel's veulengedartel buiten af en toe iets 'vergeten' wordt door haar.
In dat geval komt het vanzelf wel, buiten zijn meer indrukken en heeft ze het druk met alles in zich opnemen waardoor ze wel eens 'vergeet' waar ze moet lopen. Zoiets gaat helemaal vanzelf over naarmate ze ouder wordt en vaak meegegaan is.

Tja, dat ze misschien meer temperament heeft dan haar moeder, daar kun je weinig aan veranderen. Ik neem ook bij voorkeur gelijk-in-temperament-paarden mee als handpaard.
En Spirit corrigeer ik ook als hij jumpy wordt, door in zijn stroom mee te pulseren en hem zodoende langzamer te doen gaan ("eeeeasyyyyy").
Let er daarbij goed op dat je je adem laag houdt.
Ja, vaker kort houden en weer lossen moet ik ook.
Spirit is heel steady maar heeft af en toe ook nog wat jonge paarden dingetjes hoor, waarbij ik hem moet corrigeren (voor zover BD dat nog niet gedaan heeft). Zo had hij een tijd de neiging op plots op de rem te gaan als hij iets leuks zag of hoorde, dat is nu over maar was in die tijd niet altijd even handig ----> snók en weer een week pijn in m'n schouder.

Als je goed kijkt zie je dat er in mijn 2 e filmpje in Spirit's verhaal ook gebeurt, maar mijn dochter hield toen (toevallig) nét op met filmen. Kijk maar eens, Spirit versperde BD daar de weg in draf, hihi....
Ach ja, dat was toen, is nu ook allemaal niet meer, ik denk dat hij daar pas de tweede keer als handpaard meeging.
Gewoon doen dus. Ervaring kweken.


Yep, eerst in stap en als het steady is in draf, weetjewel....


Spirit loopt in het verkeer altijd rechts van mij, inderdaad, weg van de weg. Al mijn handpaarden trouwens, ik ben rechts ook handiger dan links, dat is ook een reden.


Ja, en nee. BD is altijd heel druk en kan enórm springerig zijn (energie) en ik sta ervan te kijken hoe cool Spirit in z'n hoofd is.
Maar ze is nooit echt bang, wel wat snorkerig, en dan denkt Spirit 'huh? ís er hier iets ofzo?'
Maar ik zou niet elk paard als leidpaard willen meenemen, ze zijn wel een voorbeeld en moeten ook een steun voor het handpaard kunnen zijn.
Paarden in de groep dragen dat enorm op elkaar over. Ken je het voorbeeld van de Slingerberg hier omlaag? Waat onze paarden een keer enorm geschrokken zijn van de plaatselijke Haflinger die van helemaal boven op een steile helling naar omlaag gekletterd kwam? Dat was even chaos bij onze paarden. Nu staan ze het hele weggetje naar beneden al op de rem want er was daar ooit iets engs. Inclusief de paarden die nooit bij dat voorval waren zélfs Indy die pas 2 maanden bij ons is.


Zou Spirit dus exact hetzelfde doen, 'huh? waarom staan we hier????'

Groetjes, Pien

Nathalie Lagasse schreef :

Ahum, ik maak het touw wel vaak aan het zadel vast, zo heb ik mijn handen vrij. Het is inderdaad ook bij mij helemaal in het begin één keer fout gegaan, dat was niet de bedoeling, toen stond Spirit op de rem en was er een snók en een ruk aan de zadel. Maar daarna heeft hij het niet één keer meer geprobeerd. Schandalig en zeker niet mijn bedoeling, maar achteraf is er gelukkig niks bij hem blijven hangen. Nu hangt het touw weer gewoon aan de zadelknop en ik haal het er snel af als ik in een situatie kom waarin ik sturend moet optreden naar hem toe, of wanneer we op een smal paadje lopen waarbij hij achter me moet blijven.


BD loopt gewoon door hoor. Alsof ze zegt 'moet je maar meekomen'.
Dat met die lange armen heb ik in het begin ook wel eens gehad, maar dat wordt dus minder naarmate je het vaker doet (gewenning).
Spirit volgde op de grond ook perfect, vandaar dat ik hem als handpaard ging meenemen, en toen moest-ie leren om ook naast een ander paard mee te blijven lopen.

Groet, Pien

Eva Saegerman schreef op donderdag 3 april 2008, 10:19:


Ik ben met Spirit ook met de fiets begonnen inderdaad.

Eva Saegerman schreef op donderdag 3 april 2008, 10:37:


Ik zag het meteen toen ik nog maar de auto parkeerde

Ahjaa wie dekt er nu ook zijn merrie met ne auto !

Spirithorses schreef op donderdag 3 april 2008, 10:50:


Ahum, ik maak het touw wel vaak aan het zadel vast, zo heb ik mijn handen vrij. Het is inderdaad ook bij mij helemaal in het begin één keer fout gegaan, dat was niet de bedoeling, toen stond Spirit op de rem en was er een snók en een ruk aan de zadel. Maar daarna heeft hij het niet één keer meer geprobeerd. Schandalig en zeker niet mijn bedoeling, maar achteraf is er gelukkig niks bij hem blijven hangen. Nu hangt het touw weer gewoon aan de zadelknop en ik haal het er snel af als ik in een situatie kom waarin ik sturend moet optreden naar hem toe, of wanneer we op een smal paadje lopen waarbij hij achter me moet blijven.

Kijk redelijk belangrijk hier .Spirit heeft op "Pien haar manier geleerd" dat aan dat touw gaan hangen of bijven staan of paard de weg versperren een "no go" zone is !Hij heeft dit niet zonder druk geleerd maar als Pien het hem goed aanleerd dan kan na verloop van tijd die druk nodig om hem op zijn plaats te houden totaal wegvallen en is een "good boy" genoeg om hem te bevestigen in zijn prima gedrag ! Nu Ken ik weinig mensen die hun "nog niet zadelmakke hengst " aan de hand meenemen ! Ik ken er geen die dit doen vanop hun paard in een groep ruiters (wie wel ??) Zo leert Spirit zijn wereld kennen en vermijd je al die situaties die hier nu toch zo'n hot item zijn !Het zijn echt geen grote problemen hoor maar die worden er hier wel van gemaakt !Wat Pien hier nu in een drietal mails probeert uit te leggen duurt in het echt mischien een weekje of twee en is zo'n vanzelfsprekend onderdeel van haar en mijn werk dat je der eigenlijk niet bij nadenkt
Gisteren een zeer "mooie" kentering gehad bij die zwarte tweejarige draversmerrie . Zo fijn dat ik haar mee in de demo ga nemen .Zij kent de wereld nu ook gewoon als handpaard !! Het is een schiterend methode om angstige ,boze,jonge paarden toch een stukje van de wereld te laten zien en hun plaats tgover jou , andere paarden ,verkeer enz... te trainen
Als je op deze manier met je paard omgaat,traint enz..dan krijg je dus paarden (zoals op de Poedertoren ) die je staan op te wachten (naar je toe komen ps wij geven nooit voedselbeloning!) zodra je een pas in de weide zet .Die je echt zo met die ogen staan aan te kijken van "wat gaan we doen nu ,gaan we wandelen ?Oefenen ,wat ,wat ????) En voor mij is dan de hele discussie over druk en paardvriendelijkererererderderder werken eigenlijk gewoon bijzaak en nuttloos speekselverlies .Een paard dat je zo bejegend is op geen enkel manier benadeelt of slechter behandelt dan een dormifastisch ,wereldberoemd ideaal clickerpaard !

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 3 april 2008, 11:48:


nen auto-zaadmaat?

Eva Saegerman schreef op donderdag 3 april 2008, 13:09:


Trouwens van een azm gesproken...
Mijn madamme vindt er wel iets op
als er geen stroom op de draad staat, gebruikt ze die isolatoren als haar azm-surrogaat!
Tsssssssss