Piet schreef op woensdag 19 maart 2008, 22:58:



Ik wilde vooral weten waarom onze sluierstaartjes er zo suf bijhingen.
Inmiddels weet ik een heleboel over VN jaaaaaaaa, VisNatuurlijk
Goudvissen bestaan niet, dat zijn babykoi's, en die horen in de vijver
Ik schaam me inmiddels dood voor mijn babysluiers in het aquarium van 60x40.
Mijn vissen zitten in een tradi-stal-8

Sorry, héél erg off-fopic

In Friesland zit een trainster van Terra Natura, trouwens. Even op hun site kijken, of vragen.

groetjes weer

(mijn man heeft vandaag een heftige hartoperatie gehad, en ik kan ff niet slapen)

Piet schreef op woensdag 19 maart 2008, 22:58:


Zoooooooo????? En ik jarenlang denken dat kersenbuikjes zo aardig waren!!!

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 19 maart 2008, 23:54:


Als je nog steeds niet kunt slapen kunnen we Skypen? Chatten via Skype?
Mocht je behoefte voelen... je mag me ook nog mailen hoor....
Logisch dat je niet kunt slapen....

Groetjes!

Wil schreef op donderdag 20 maart 2008, 0:12:


ach, ik zie dat je niet in Friesland zit, maar in Duitsland..


ahh, dank je. Lief van je.
Ik ga toch maar naar mijn mandje..

judith1975 schreef op woensdag 19 maart 2008, 9:43:


Heel mooi dat filmpje! Ongelooflijk en zo schattig als hij pas op zijn lange stelten staat
Myr

Eva Saegerman schreef op woensdag 19 maart 2008, 14:47:


ken dat gevoel, als je snachts wakker wordt en je hoort het kletteren is het eerste waar je aan denkt, de wei en de blubber. Het is echt niet leuk hé! Heb het geluk dat ze op een hoog gelegen weilandje, eigenlijk een bouwgrond, het gras mogen gaan afeten en al is het gras na twee weken al bijna op ik laat ze zolang mogelijk daar staan. Zo zalig die droge beentjes en zolang het niet de hele dag plenst kan ik ermee leven dat ze hier geen schuilstal hebben. Je bent dus niet alleen met je zorgen over blubber, misschien is dat een beetje steun en hopen op een droge zomer
grtjes Myr

Ik leer mijn pony in om te gaan mennen. Nu ben ik hem ook het rijden bij aan het brengen (samen met een lichte ruiter) en daarbij gebruiken we een sidepull. Dat werkt eigenlijk gewoon heel goed. Maar met het mennen vanaf de grond (ik loop er dan achter) leek hij maar niet te begrijpen wat ik bedoelde.
Soms ging het aardig, maar regelmatig miste hij hulpen. Als ik de druk opvoerde begreep hij het meestal wel, maar da's ook niet fijn, die druk.
Nu was ik toevallig bij de site van de vereniging voor bitloos rijden en daar lieten ze vrijwel alle mogelijke bitloze optomingen zien. Er stond een hoofdstel met een touwtje dat achter de oren zat, onder de kaken kruiste en aan de zijkant van de neusriem er uit kwam. Het zou geweldig zijn om bitloos mee te mennen. Dus ik bind een touwtje aan mijn hoofdstel en denk: "We zullen wel zien." Wat denk je? Meneer luistert perfect. Hij reageert nu op hele zachte teugelhulpen en hij is veel kalmer. Ik denk dat de sidepull gewoon niet duidelijk genoeg was.
Hij lijkt het nu zelfs leuk te vinden dat rondsturen. Al denk ik dat het vooral mijn vreugde en het samenwerken is dat hem vrolijk maakt. Ik ben iig echt helemaal happy met deze oplossing en wilde jullie even laten delen in de vreugde.