Oke, dit berichtje schrijf ik naar aanleiding van de andere berichten over het beleren van een paard.

Ik vraag me na het lezen van die berichten namelijk af wat jullie vinden van de dingen die ik met mijn pony doe.

Kaioni is een nu 1,5 jarige appaloosa ruin van 1.20m hoog.
Hij kwam bij mij toen hij 4 maanden oud was. Ik ben eerder naar hem gaan kijken. Hij was toen 3,5 maanden en al bij zijn moeder vandaan, hij stond samen met een andere pony van zijn maat en leeftijd. Die andere was makkelijk tre kriebelen en genoot daar duidelijk van. Kaioni niet. je kon nog niet eens bij hem in de buurt komen of hij sprong al aan de kant.

Op de weg naar huis toen we hem hadden opgehaald stond hij samen met mijn haflinger in de trailer. midden op de de dijk Lelystad/Enkhuizen kreeg de trailer een lekke band. We moesten toen Milka (onze haflinger) uit de trailer halen. kaioni kon er in blijven staan.
Deze trailer rit moet een soort nachtmerrie zijn geweest voor het arme paardje. Maar hij bleef rustig staan.

Eenmaal thuis hebben we hem samen met Milka in ene aparte kleinere weide gezet. Maar Milka werd kwaad op hem en ging hem opdrijven, het arme beetsje kon geen kant op. Uiteindelijk (na heel wat sprongen over de waterbak en ontsnappingen uit een hoekje) werd het weer rustig. Ik ben toen de wei in gegaan met een bak voer (Milka hebben we maar bij de anderen gezet en kaioni dus alleen). Daar ben ik bij gaan zitten. Uiteindelijk kwam hij bij me eten en kon ik hem zelfs af en toe een beedje aan raken. een paar dagen later kwam hij zelfs naar me toe om gekriebeld te worden.

Door omstandigheden moesten de paarden van het land af. Milka en kaioni gingen toen als enigste de stal op. naast elkaar in 2 open boxen zodat Kaioni veilig stond. Maar ze wel rustig kennis konden maken.
na deze paar dagen hebben we Kaioni in de kudde gezet. Milka beschermde hem tegen de rest!

Mee lopen wilde deze kleine vent ook niet altijd. Ik heb toen 2 lussen gemaakt. 1 voor de borst langs en 1 achter zijn billen langs. achterwaardse en voorwaartse hulp dus. Al ser niks was liepen we gewoon met een los touwtje.
Toen hij eenmaal netjes mee kon lopen ben ik ook met hem langs de weg gaan wandelen. Eerst korte stukjes met en pauze op het omkeer punt. Later langere wandelingen van een kilometer of 5.
Op deze manier kon hij wennen aan verkeer en konden we verder oefenen in het netjes mee lopen. Erg lastig was dat voor hem. Vooral als hij andere hengsten uit wilde dagen1 (hij was nog maar 8 maanden oud!).

vats staan hebben we hem ook geleerd. maar dit was niet zo'n probleem. voetjes geven heb ik gedaan door vaak een voetje een klein stukje op te tillen. Eerst onder het eten.
Later ben ik ook met de hoevenkrabber op de hoeven gaan tikken en met de vijl bezig gegaan.

Als we Milka gingen longeren (grondwerk los) hadden we Kaioni ook in de bak. Op een gegeven moment ging hij mee doen. Als hij het niet vol hield ging hij liggen slapen. Later ben ik hem soms gewoon gaan vragen om mee te doen. Nu kan ik ook gewoon alleen met hem aan het werk.

Doordat hij altijd alles van Milka na moest doen wilde hij op een moment ook het bit in zijn mond. hij begon het gewoon te pakken als hij het hoorde. Laatst had hij zelf een hoofdstel gevonden waar hij wild mee in het rond rennen was. Ik heb het hem toen om gedaan (was van een shet). toen ik het bit er weer uit had gewerkt pakte hij het nog eens.

Ook het zadel (torsion) heeft hij al eens op zijn rug gehad. (als heel jong veulen al vaker mijn jas) hij ging er gewoon voor staan toen ik het bij Milka op wilde doen. En hij bleef er ook voor staan! Ik had het dus maar op zijn rug gelegd. Later deed hij hetzelfde weer en zijn we er maar even mee gaan lopen. Hij vind het allemaal prachtig!

Af en toe longeer ik hem even aan het touwtje. Maar dit houd op bij een paar minuten.

Als ik eens een dag alleen maar Milka uit de wei haal wordt meneer zelfs jaloers. Hij wil ook!

wat vinden jullie? doe ik al te veel met hem?
Hoe kan ik het interresant voor hem houden?

Malenka schreef op vrijdag, 17 september 2004, 22:16:


Hoi!

Volgens mij heb jij een hele sterke band met dat paardje!

Zelf vind ik dat het niets kwaad kan zoals je met het paardje om gaat. Het is toch zijn eigen keus? En hij heeft er plezier in!

Gewoon blijven op letten dat je niet teveel van hem gaat vragen en dat hij er lichamelijk goed aan toe is. Het is denk ik dat hij zoveel van het andere paard over neemt dat hij misschien teveel gaat willen dan goed voor hem is. Maar dat zal je dan ook wel snel genoeg door krijgen denk ik!

Zelf ben ik nu met een paardje bezig dat nu bijna 4 maanden is. Hij kent me al vanaf de 2e dag na zijn geboorte, en ik krijg ook al een hechte band met hem! Staat altijd te hinniken als ik eraan kom of hij mijn fluitje hoort! Echt gaaf! Vooral toen hij een keer bij me op schoot kwam slapen vond ik dat echt heel bijzonder. Want een veulen die dat deed heb ik nog nooit meegemaakt!

Maar wat jij hebt met je paardje is maar af te wachten of mij dat ook gebeurd. Want ik vind het toch wel heel bijzonder en ik denk dat dit je vriendje voor het leven zal zijn!

Veel plezier ermee, en groetjes, LeSz