Eva Saegerman schreef op donderdag 21 februari 2008, 12:17:
>
> Samengevat zeg ik alleen dat een paard nooit zonder reden bokt,
> ook al lijkt die reden voor jou onzin, of dat als hij bokt nav
> een gefakete schrik, dat dit dan ook een reden is voor hem.
>
> Maw en nog meer samengevat wil ik zeggen, dat een paard nooit
> zomaar bokt, en dat elke reden daarvoor gegrond is.
Vanuit het paard gezien misschien wel, maar moet je dat als ruiter ook altijd accepteren? In de tijd dat ik nog wel eens probeerde dressuuroefeningen te doen in de bak, kon mijn paard ook vreselijk 'schrikken' van een rood bloemetje en er dan tussenuit piepen. Duidelijk een manier om onder de oefening uit te komen. Voor hem een prima reden om te bokken dus. Voor mij een reden om mijn oefeningen aan te passen? Misschien wel. Inmiddels rijd ik bijna niet meer in de bak omdat wij het allebei vrij snel vervelend vinden en mijn paard dan steeds dit soort kunsten uithaalt om er onderuit te komen. Maar wat nou als ik heb besloten dat ik deze oefeningen wel wil doen en belangrijk vind? Dan is bokken om onder een oefening uit te komen vanuit mij gezien helemaal niet gegrond. Met andere woorden, mijn paard kan het wel een goede reden vinden, maar moet ik het daarmee eens zijn?
Groeten, Liesbet
Warboel
