Christel Provaas schreef op maandag 18 februari 2008, 10:14:


Hij heeft ondergeschoven hielen, als je die maar laat groeien schuiven ze alleen maar verder onder, dus eerst zul je die kort moeten zetten en daarna kun je die pas weer wat laten groeien, zo is mij toen door een echte nb verteld.

Nee heeft hij toen niet uigelegt, maar dit was dan ook nog een traditionele smid die nb erbij heeft genomen, hij had ook niks van de steunsels afgehaald die naar mijn mening toch heel lang waren.
Kan ook zijn dat ik fout zit, dan zeg het maar.

Els Kleverlaan schreef op maandag 18 februari 2008, 13:11:


Goed hoor, gefeliciteerd!

Liesbet

Je kunt een gelhoes misschien eens proberen. Het is wel iets duurder in aankoop dan een wollen hoes, maar deze kan je ook telkens na het rijden afsponzen zodat er geen vuil of restjes zweet blijven hangen wat wondjes kan veroorzaken. Een wollen hoes is zacht in het begin maar gaat uiteindelijk beginnen klitten. Dit heeft geholpen bij een een paard dat telkens na het rijden singelwonden had, verschillende singels en hoezen waren geprobeerd maar hielpen niet echt.
Groetjes

Esther schreef op maandag 18 februari 2008, 12:40:


Hèèèèèèè`..... Pfoeh.... Hoopte al zoiets te gaan lezen! Is ze nu officieel uit de gevarenzône Esther, of moeten we nog voorzichtig zijn met feliciteren?

't Is hier weer zover, Couscous heeft met haar been in een draad gehangen, de draad en een plank losgetrokken en er een zestal wonden aan haar rechterachterbeen en één boven haar staart (?) aan overgehouden.

De plukjes vacht lagen als vette rupsen op de grond.

Wat doen we daar nu het beste op, Isobetadine zalf of Neocutigenol?

Wegens de koude liggen beide zalven nu binnen te ontdooien.

Marianne

Monique Meijer schreef op maandag 18 februari 2008, 12:54:


Fijn om te lezen Monique!

Els Kleverlaan schreef op maandag 18 februari 2008, 13:17:


Dat is slechts een paar maanden geleden, dat het zo slecht met haar ging.

Mijn dierenarts moet binnenkort langskomen voor kiezen raspen, die zal van verbazing omvallen :) en een vreugde dansje doen. Ik heb zelden een dierenarts gezien die zo begaan is met zijn patienten.

Wat ook zeer opvallend is: Haar rechter achterhoef heeft bijna de oude vorm terug. Door haar moeizame lopen en eeuwig op rust staan was hij echt verschrikkelijk hol geworden, vlak voor de punt van de straal was gewoon een gat. De hoef werd ook steeds kleiner in omvang en als je van opzij tegen de hoef aankeek, zag je aan de voorkant de hoef stijl naar beneden gaan en vlag bij de grond ombuigen als een soort van klauw. Ze is op deze hoef trouwens nooit gevoelig geweest, gelukkig niet.
Sinds ze weer beter loopt wordt de hoef weer aardig normaal van vorm, hij is niet meer zo extreem hol en buigt niet meer bij de grond om. Ik heb nog foto's gemaakt van de klauw, maar wegens defect aan het toestel waren ze helaas niet te gebruiken. Tegenwoordig gebruik ik de mooie camera van mijn vriend op de "idiotproof" stand. Kan er ook niets misgaan. Nou ja, laten vallen kan nog (slik, krijg ik een uitbrander als ik zijn heiligdom laat vallen) maar daar denken we maar niet aan.....

Groeten,
Monique