Esther schreef op vrijdag 15 februari 2008, 20:25:
> Wat mij stoort in het hele verhaal is het 'doktertje spelen'
> dat is heel anders als meeleven op afstand. Duimen en medeleven
> daar heb ik steun aan, of Bret er steun aan heeft denk ik wel
> omdat ik er dan weer tegenaan kan.
> En het is té vroeg om Bret los te laten omdat ze weer eet, de
> nieuwe antibiotica lijkt zijn werk te doen. Ze heeft zelfs haar
> gebit laten doen met een enorm vertrouwen in de mensen die haar
> pesten met sondes, spuiten leegpompen van haar maag. Ze hoefde
> niet rustig gemaakt te worden met een prikje, het gebit is
> goed, warom ze zo slecht kan kauwen weten we dus niet. Ze flipt
> nu vooral van de stal en het opgesloten zijn.
Wat een incasseringsvermogen zeg.
> Toen we er net
> waren begroette ze ons met een vette hinnik, de staldeur ging
> open en ze beukte bijna de stal uit..
Dat gehinnik zal je diep ontroerd hebben denk ik.
> Misschien zet ik er morgen
> een van de andere paarden bij, ze staat weliswaar niet alleen
> op de kliniek maar misschien is het haar eenzaamheid en het
> gemis van haar groep in die stal. Ik wil die optie overleggen,
> maar wil ook nadenken wat het voor haar collegapaard kan
> betekenen als het voor een paar dagen is. Björk kan het zowiezo
> niet worden, het zal Falk moeten zijn ( de moeder van Bret)
> Voor Björk moeten we dan even een vriendje ophalen waar ze goed
> mee kan, maar de kliniek moet natuurlijk ook akkoord gaan.
Hoop dat je dat voor elkaar krijgt voor haar.
> Zoals ze net was en het zet door en ze is koortsvrij dan mag ze
> volgende week naar huis.
Helemaal toppie zal dat zijn!
Warboel
