Spirithorses schreef op woensdag 23 januari 2008, 9:15:


Ja Pien als het over gedrag hebt, ben ik het volkomen met je eens, maar gedrag door aangeboren gebreken bijv. is toch iets heel anders. Neem dat paardje bij jullie dat door mensen was opgevoed dat is gedrag door mensen veroorzaakt en was zo langdurig dat het gevaarlijk was voor de omgeving.. Jij kent ook de uitzonderingen dus die bijv. gevaarlijk zijn. Zo zijn er ook wel uitzonderingen die niet gevaarlijk zijn, maar wel heel lastig op te lossen, soms moet je zo'n paard ook doodgewoon accepteren hoe het is. Ik vond het bijzonder kort door de bocht bijv om te stellen dat het ALTIJD aan mensen ligt als er iets mis is met een paard, daar doe je een paard ernstig te kort mee maar ook de eigenaar van zo'n paard.
Somige paarden zijn nu eenmaal echt anders, daar helpt geen lieve-heer aan. Het zijn tevens ook de paarden waar je het meeste van leert en al je creativitit op los met laten. Ik ken een paard die zodra hij gras at agressief en angstig werd, niet meer te pakken ook, dat paard bleek een hersentumor te hebben. Geen idee wat het gras er mee te maken had, misschien triggerde dat wel hoofdpijn o.i.d. In de winter ging het altijd goed met dat paard, s'zomers wat het altijd mis. Uiteindelijk is dat paard ingeslapen toen de tumor ontdekt werd. De eigenaren hebben jaren gemodderd en het aan gedrag geweten. Dit lag dus beslist niet aan de eigenaar, maar aan het paard, die er natuurlijk ook niets aan kon doen.

Ik heb hier een kleine merrie staan die doodsbang voor mensen is. Paardje is in ideale omstandigheden opgegroeid. In grote gemengde kudde, weinig in contact met mensen maar bij contact altijd vriendelijk. Ik ken van deze stoeterij zo'n tweehonderd paarden persoonlijk allemaal groeien ze identiek op. Alle paarden zijn vriendelijk en nieuwsgierig. Onze Petite Fille bleek anders te zijn, we hebben haar gekocht en samen met twee andere merries naar Nederland geimporteerd.
Reden hiervoor was dat we haar zeer mooi vonden maar ook omdat wij dachten dat ze beter bij ons terecht kon komen dan het risico dat ze verkeerd terecht zou komen. We dachten dat omdat er bij ons nooit druk op staat wij met de tijd wel goed zou komen. Tevens is het niet ons allereerste paard en hadden de instelling van we zien wel hoever we komen.

Ze kon niet in een box en op een weiland kwam je nog in geen 50 meter in de buurt. Tezamen met de twee andere merries lokte we haar binnen iedere avond in stal van 5x10 meter (ponies hebben stokmaat van1.15) en ging iedere ochtend om 6 uur een uur in het stro bij haar slapen (op de buik) na een half jaar was zo ver dat ze aan mijn schoenen rook en dan weer weg ging. Later deden we dit ook in het land (gewoon een goed boek mee) we hadden tegen die tijd ook geen stallen meer dus had ik voor bekappen etc. een vangkraal in het weiland gebouwd. Door een hele sterke band met haar veulen op te bouwen begon mama iets meer in de buurt te komen. Na 1 jaar pakte ze uit mijn hand een stukje appel aan en weer snel weg natuurlijk. Nu vijf jaar laten kan ik haar bekappen en behandelen in een box maar neem daar heel veel de tijd voor. De dagen dat ik haar bekap staat er gewoon een kruis in de agenda, geen tijdsdruk. Ik doe alles alleen met haar met andere raakt ze compleet in paniek. Ze verstard nog, maar het hevige trillen en tegen de muren op steigeren zijn voorbij. Tevens doen we alle paarden hier in koppels, als de dierenarts moet komen, bekappen, zeer slecht weer. Altijd alles met zicht op/contact met de kudde en nooit alleen.
Zover ik weet is er nooit iets in haar jeugd gebeurd maar 100 % weet je dat natuurlijk nooit. Mischien als ik veel intensiever met haar aan de gang was gegaan ik veel verder was geweest. Ze is gelukkig hier en wij hebben alle mogelijkheden hier om haar zo te laten leven. De merrie is trouwens wel de leidmerrie hier waarschijnlijk is het ook het paard dat het best zou gedijen in de vrije natuur. Verkopen zou voor dit paard verschrikkelijk zijn nu ze eindelijk bij iemand de deur op een heel klein kiertje heeft gezet.

Een paard met een gedragsprobleem is in mijn ogen juist een paard dat je niet mag verkopen. Als het niet klikt of je hebt problemen zoek hulp en probeer het op te lossen dan pas heeft het paard een eerlijke kans. Als het paard goed is zoals het verhaal van Trea kan je juist iemand er veel plezier mee doen.

muriel schreef op woensdag 23 januari 2008, 12:35:


Je pakt exact de kern met wat ik bedoel, ook wij hebben er zo eentje die tegen de muren opklom, verschil is dat ze wel erg contact zoekt met mensen maar volkomen door het lint kan gaan in een stal of door paarden uit het oog te verliezen. Met haar is wel een en ander gebeurd, maar we weten natuurlijk lang niet alles. Zij is inderdaad een onverkoopbaar paard . Vroeger is ons wel geadviseerd haar naar de slager te brengen, we hebben haar nu 7 jaar en ze is echt leuk, maar heeft wel een gebruiksaanwijzing en aantoonbare lichamelijke afwijkingen. (onzichtbaar aan de buitenkant) Haar gedragsproblemen vinden ook hun oorsprong in haar handicap. Daarom vind ik het te kort door de bocht te stellen dat problemen ALTIJD veroorzaakt worden door de mens, sommige paarden doe je daar echt geen recht mee. Deze paarden moet je heel erg in hun waarde laten door inderdaad tijd te nemen en niets te verwachten, je accepteert gewoon de problemen zoals ze zijn. Die los je niet op je leert er mee omgaan door zo'n paard in zijn/haar waarde te laten. Het is niet altijd zwart/wit.
Toch denk ik wel dat je zo'n paard mag verkopen als je als mens niet in staat bent het gedrag te accepteren en er mee om te gaan. Dan is het misschien wel beter om een goede plek te vinden voor zo'n paard waar het wel tot zijn recht komt. Onder het schrijven van deze post kreeg ik telefoon van de dierenarts, de uitslagen zijn binnen van dit paard, en het is verdomme wel Cushing.

Esther schreef op woensdag 23 januari 2008, 13:02:

Krijg nou wat.
Nou, maar weer googelen dus.

Esther schreef op woensdag 23 januari 2008, 3:23:


Nee, als je een heel lieve merrie hebt die nooit een vlieg kwaad gedaan heeft.... en diezelfde merrie trapt ineens een shet totall loss? Daarmee begon het.....
En er komt een dag dat je niet eens je weiland in kan lopen omdat ze ook al mensen aanvalt? de DA er niet bij kan komen? En jijzelf niet meer?
Het dier een gevaar voor z'n omgeving wordt?
Dit was een hersentumor, heel duidelijk. Het dier was razend van de pijn en viel alles en iedereen aan. De enigste verklaring die we konden bedenken.
Zij is ingeslapen.

Idem dito heb ik meegemaakt met een jonge bouvierreu. Hij mocht maar 1,5 jaar oud worden. Deze dieren kunnen levensgevaarlijk worden en de veranderingen gaan heel snel! Kan wel binnen een paar weken gebeurd zijn.

Ligt dus niet aan de mens.

Wil schreef op donderdag 24 januari 2008, 0:13:


Wat een hoogmoedswaan ook om te denken dat alles aan de mens ligt!
Zo machtig is een mens toch echt niet!

Peter Donck schreef op woensdag 23 januari 2008, 7:53:


Iedereen hier stond open voor natuurlijk bekappen enzo (veronderstel ik toch), welnu, sta aub/svp eens open voor de volgende documentaire. Heeft u wat tijd? :)

http://en.sevenload.com/videos/ha4PoKY/The-Great-Global-Warming-Swindle

Ik weet enkel dat de natuur veel...VEEEEEL meer kan verdragen dan we ons kunnen voorstellen.

Wist je bijvoorbeeld dat de Maan eigenlijk een restant is van wat ooit een 2e planeet geweest is, dat op dezelfde baan rond de zon cirkelde als onze eigen planeet? Hoeveel CO2 zou er bij deze botsing vrij gekomen zijn???? En wij lopen hier dus wel hé!
Global warming: schakel gedurende 1 seconde de Zon uit en het vriest hier de stenen uit de grond!

Wist je bijvoorbeeld ook dat er al meerdere 'superkometen' op de Aarde zijn neergestort? Zeer lang geleden uiteraard...Toen dit gebeurde verdampte ALLE water van heel de planeet door de impact, ALLES stond in brand en zelfs gesteente begon te verdampen! Het duurde jaren voordat de temperatuur genoeg gezakt was om het water weer te laten condenseren. De zeeën stroomden met tientallen cm's per dag weer vol tot je het beeld kreeg zoals het nu ongeveer is. Hoeveel CO2 kwam daar uit vrij? We lopen hier nog steeds! (bron: documentaire BBC)

Hoeveel CO2 komt er vrij door 100% natuurlijke gebeurtenissen? Gigantische bosbranden door blikseminslagen, vulkaanuitbarstingen, ... WIJ ademen CO2 uit, onze paarden ademen het uit. Ze kunnen evengoed een theorie uitvissen om te verklaren dat iedere regenbui vervuilend is.

Wist je ook dat roet veel beter is voor het milieu dan beweerd wordt?! Roet komt uiteindelijk quasi altijd terecht in water. Roet heeft de eigenschap om zware metalen aan te trekken in water en deze in te kapselen. Zware metalen zijn trouwens OOK nog steeds natuurproducten... Ok, zware metalen in ons bloed is niet ok, alsook roet in onze longen, maar je moet steeds 'the bigger picture' zien! (bron: EOS wetenschappelijk magazine, universiteit Gent, als ik me goed herinner)

CO2 is money and that's all! Binnenkort betalen we voor hetgeen we uitademen... Straf hé! (dit in de vorm van milieutaksen)

Al iemand last gehad van zuurstoftekort???? Groen (en niet enkel bomen) zetten CO2 om in zuurstof, wij zetten zuurstof om in CO2. Ok er worden veel bomen gekapt, maar desondanks bevat de lucht nog steeds zo'n 20% zuurstof, net zoals 1000 jaar geleden het geval was... Vind je dat niet 'verdacht'?

Zoals gezegd: het is mijn stokpaardje.