josien schreef op vrijdag 18 januari 2008, 22:47:
> Op de grond kan je heel goed met eenvoudige oefeningen zijn
> bovenlijn spieren trainen. Waar het om gaat is om de juiste
> spier gebruik te krijgen in het gehele lichaam. Dus onderbuik,

> om hem de juiste houding te leren, maar als je begint verbaas
> je er over hoe snel het paard dit oppikt. Het voelt veel
> lekkerder dan zijn eigen houding waardoor hij sneller naar de
> juiste houding gaat.
Dat is een oefening die ik ook met Pête wel eens doe. Of in ieder geval toch poging tot

(Als ik twijfel over haar benen (als ze heel stijf is) doe ik dat 10 minuutjes voor ik opstijg en dan loopt ze meestal al beter voor ik er zelf op ga zitten.)
Maar ik vind dat eigenlijk niet zo simpel als je het hier beschrijft.
De bedoeling is toch dat het paard het binnen achterbeen onderbrengt en dus zal plaatsen onder zijn zwaartepunt. Maar het buitenachterbeen moet blijven sporen met het buitenvoorbeen? (En als dat goed lukt verder naar schouderbinnenwaarts etc...)
Want dat is dus wat niet zo goed gaat. Ze plaatst gemakkelijk het buitenachterbeen buiten het spoor.
Nu zal dat waarschijnlijk wel aan mij liggen, dat ik de oefening verkeerd vraag. Maar ik heb al vanallas geprobeerd. Eerst dacht ik dat ik teveel stelling vroeg. (En ik vraag de oefening op een cirkel, dus dan kan dat al snel gebeuren) Dus minder stelling gevraagd en meer rechtuit proberen te werken. Maar dan is tempocontrole een stuk moeilijker en brengt ze haar hals veel minder laag + Als ik naga wanneer paard weer spoort, is er praktisch geen stelling meer, brengt ze binnenachterbeen minder onder. En heeft de oefening mijn inziens niet echt zin?
Dan heb ik geprobeerd wel de stelling te houden op een rechte lijn maar dit te doen met behulp van een muur. Zodat het uitslaan van de achterhand ontmoedigd zou worden door de begrenzing van de muur. Maar dan vind ik het ook al geforceerd. (En is't eerder al een soort schouderbinnenwaarts, waarbij ze ook nog eens naar binnen valt.) En ook tempocontrole en ontspanning zeer moeilijk.
Dus doen we het maar weer op een cirkel en vraag ik haar vooral om haar schouder naar buiten te plaatsen. Dan spoort ze wel af en toe een pasje, maar zet ze eigenlijk haar buitenvoorbeen voor het spoor van het buitenachterbeen ipv andersom. (En valt ze over haar buitenschouder?) Lijkt mij eigenlijk ook niet de bedoeling?
Ik zat ook te bedenken hoe ik haar misschien langs buiten zou kunnen begrenzen. (beetje lange lijnen idee) Zodat ik niet de schouder naar buiten maar de achterhand naar binnen zou kunnen vragen. Maar dat is praktisch ook niet zo gemakkelijk denk ik.
Ik voer het nu uit met bithoofdstel, waarbij ze stelling via de binnenteugel volgt. En gebruik een stokje om haar binnenachterbeen aan te raken om haar er aan te herinneren waar ze die moet plaatsen en om haar schouder te plaatsen. Als ik dan ook nog eens de buitenkant zou moeten begrenzen, kom ik een hand te kort. + dat ik niet nog iets aan dat bit wil vastmaken waardoor ze door haar eigen beweging in haar mond trekt.
De oefening op halster of touwhalster vragen is ook geen succes, want dan gaat ze haar hoofd kantelen in de stelling.
(Ik moet eigenlijk een kaptoom hebben.

Ben ik voor aan het sparen. Maar die dingen zijn verdomd duur.)