Spirithorses schreef op vrijdag 18 januari 2008, 9:28:
> clarissa ruijgrok schreef :
>>
>> Tis altijd slapstick, dit soort verhalen....maar als je erop
> ook ik heb
> geleerd
>
> Groet, Pien
Ja, dat hebben we met die ijslander ook geprobeert, gewoon geen galop meer, om te zorgen dat hij niet meer in die sjeesmodus terecht kwam, maar toen vertrok hij gewoon zelfs uit stap en ook vanuit stilstand.
Maar het was mijn paard niet, hè. En er reden best veel verschillende bijrijders op, wat die met m deden weet dan ook niemand meer.
In een poging consequent te zijn, had ik m dus met twee handen aan één teugel.. ik was erg vastberaden. Uiteindelijk, erg veel tijd later, ging hij wel weer stappen met lange hals..maar ik had zulke knikkende knieën, dat schoot ook niet op. Toen hebben we geruild, deed-ie het met mijn vriendin ook weer, echt hónderden meters, heuvel af, ja.
Zo'n paardje moet je niet jan en alleman op zetten...hij was gewoon echt heel gevoelig, en gék op rennen!
Je moet bij zo één consequent, gevoelig, en mentaal sterk tegelijk zijn..
Dat heb ik wel van dat paardje geleerd.
De mijne heeft in het verleden bij haar vorige baas geleerd dat het ok is om door openstaande hekken af te slaan en dan door een weiland te gaan sjeesen.
En op vrachtwagens te gaan jagen..
de vijfde vrachtwagen die dan passerde maakte haar dan zó kwaad, die ging ze dan als leidmerrie zijnde wel even de kudde uitzetten..
dat heb ik eruit gekregen, met als resultaat dat ze op een bepaald moment helemaal in de staak modus terecht kwam..
Dat komt dan weer door je eigen ervaringen..
Pardie laat zich uiteindelijk wel stoppen door te zigzaggen, maar het duurt wel even als ze eenmaal in de sjees zit. Maar haar kan ik er wel vanaf houden..en daarom heb ik haar en niet de ijslander!
groetjes
Warboel
