Elzaliene Proost schreef op dinsdag 4 december 2007, 21:10:

Bij ons werd vorige week een ijslander afgekeurd op de buigproef en de volgende dag werden er talrijke rontgenfotos gemaakt
Niets op te zien en t paard werd alsnog goedgekeurd
Hi elzaline heb je er eentje bijgekocht?
hoe is t met Mikeij ?
greetz trudy

Trudy schreef op woensdag 5 december 2007, 0:15:


Met Mike gaat het uitstekend, alleen wel bij andere eigenaren. Hij is nu van vrienden van Eddy Druppel (van dit forum, alhoewel nu niet meer) en staat het hele jaar rond buiten op de wei met schuilmogelijkheid, bij hengsten, ruinen, en misschien vanaf het voorjaar bij de merries... Door Eddy is er hier heel veel kennis van (klop)hengsten en er zijn meerdere mensen die met hem aan de gang kunnen en dat heeft hij echt nodig.
Ze kunnen daar heerlijke bosritten maken ook!

Doordat mijn gezondheid niet top is kon ik hem schijnbaar niet genoeg 'geven' waardoor zijn gedrag regelmatig in strijd kwam met wat ik wilde, en dat was al even niet veel; alleen maar lekker wandelen langs de weg b.v.
Maar dat kon vaak al niet eens meer, dan liep hij me continu voorbij en dat werd me op gegeven moment gewoon te veel. Had op gegeven moment geen puf meer om hem überhaubt van de wei te halen omdat ik maar weer moest afwachten of hij van alleen al zo iets simpels als netjes meelopen een strijd zou maken of niet... ( Mike legde de lat voor mij op dat moment te hoog denk ik. Ik kon vaak naar zijn instinct de leiding niet aan denk ik, wat een hengst natuurlijk wel van je wil zien wil je wat van hem gedaan krijgen.

Daarom na maanden lang wikken en wegen heb ik de moeilijke beslissing genomen afstand van hem te doen en hem aan zijn nieuwe eigenaren geschonken waar ik al veel goeds van had gehoord. Heb dus niets voor hem gevraagd alleen dat ze hem een (klophengst) waardig leven zullen geven. En dat lukt daar goed!
Op veel pensionstallen zijn hengsten niet welkom: bij hen juist wel. Die komen als het 100% hengsten zijn lekker in een hengstengroep en dat gaat prima.

Heb nu sinds 2 weken een 4,5 jaar jonge Quarter merrie, heel lief karakter, maar moet nog wel wat leren natuurlijk. Is wel al basis (dressuurmatig) ingereden, maar het rijden laat ik even zitten tot het voorjaar. Eerst moeten haar voeten in wat betere conditie zijn want die hadden wat achterstallig onderhoud. Maar haar gedrag is al zo'n hemelsbreed verschil met dat van Mike! Overigens niets kwaads over Mikes karakter hoor! Daar mankeert niets aan. Maar ik denk achteraf dat mijn gebrek aan energie en daardoor niet zeer regelmatig met Mike bezig kunnen zijn en zijn testosteron (lees: leiderscapaciteiten) de onderlinge verhoudingen in mijn nadeel verstoorden. Dat werd een negatieve spiraal.

Had overigens niet gedacht 3 maanden na het afstand doen van Mike al weer een ander paardje te hebben! Maar Mike blijkt het zo goed te doen dat er al een hele last van mijn schouders is gevallen. En paarden zitten in mijn bloed, dat virus stak me met 8 jaar al aan. Dus daar zat ik dan, thuis... Geen werk want dat gaat nog niet... Miste de omgang met... Het in de frisse lucht zijn.... De lichamelijke arbeid...

Ga nu om de dag heen en dat gaat goed. Maar zoals ik al zei: Peppermint is heel anders dan Mike. Alleen al het ras is een heel verschil... En dat blijkt toch heel erg veel uit te maken in mijn conditie!