Arabesk schreef op donderdag 2 augustus 2012, 10:30:


Wintecs passen oa. niet op schoftloze pony's en paarden met weinig ronding in de rug.
Ik ken heel veel mensen die er problemen mee gehad hebben en hun zadels weer hebben moeten verkopen. (Ik heb de mijne oa. ook moeten verkopen. En op mijn zus haar pony's paste hij ook niet.)
Als de ronding niet goed is, komt hij los te liggen achter op de rug en wipt hij op.
Dat kan je dan nog een beetje tegengaan door de achterste 2 singelstoten te gebruiken. Maar eigenlijk past hij dan al niet meer.
En toen ik dat probleem had, hoorde ik van heel veel mensen dat ze er gelijkaardige problemen mee hadden.

Anja Seijn schreef op woensdag 1 augustus 2012, 13:52:


Wat ik je misschien kan leren is de simpelste manier om je paard te "bodybuilden":
Er is geen speciale kunde voor nodig, alleen maar de tijd om dagelijks twee maal een uur of 3-4 een actieve wandelrit te maken. "Wandel" dus bedoeld als actief stappen (voor onze belgen). Da's een dagtaak idd., leuk te combineren met bijv. trektocht.
Ik durf je haast te garanderen dat je met een week of twee een heel anders gevormd paard hebt.
Het beeld wat in NL vrijwel altijd te zien is, is dat van spierarme maar te vette paarden. Door die vetlagen lijkt het op het oog nog wat maar dat pakt anatomisch toch echt heel anders uit. Het al dan niet rechtgericht gedoe in zandbakjes helpt daar zover ik gezien heb niet bij maar daar is het ook niet voor.

Maria Delavega schreef op woensdag 1 augustus 2012, 22:50:


Flankspieren zijn er wel uiteraard. Maar die zijn niet zo veranderlijk.
Als je wilt 'bodybuilden' gaat het vooral om de dorsale spiergroepen waar je het snelst de meeste verandering ziet.

Ik vind ook dat de rechtrichtmanie niet overdreven moet worden. Je paard zo recht mogelijk proberen te rijden is niet nieuw en geen 'uitvinding'. Het lijkt veel meer op belabberd ruiteronderricht dat bijgespijkerd wordt (en als ik het goed onthouden heb is het dat ook wat meneer de Bodt beweert: gewoon goed les geven!), maar dat kun je voor wezen door wat gewone, goede paardrijboekjes uit de jaren 60/70 te lezen. Niet NH of alternatief, maar op dit punt wel veel beter. Bijvoorbeeld Ken uw paard van Treffers of Ruiterkunst in beeld van Hedlund... ik pak maar een stel willekeurig.