Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 14:03:


Tja, waarom....

Mijn buurvrouw bijvoorbeeld kon het niet laten steeds weer bij Liltje aan de teugels te trekken, bij elke stap aan te sporen. Ze had het idee dat ze geen controle had als ze niet bij elke stap Liltje eraan herinnerde wat de bedoeling was. Gewoon blijven zitten bleek een verschrikkelijk groot probleem. Zij reed haar paard altijd Engels met veel toeters en bellen omdat hij anders niet luisterde volgens haar.

Ans Jondral schreef op maandag 23 januari 2012, 14:06:


Ja, dat bumpen is ook zó'n onzin, het zou het paard kalmeren, pfff.
En de onderuit gezakte kojbojzit vind ik net zo erg als een holle dressuurrijderrug.

Monique Meijer schreef op maandag 23 januari 2012, 14:23:


Ik verbaas me er regelmatig over als ik paarden tegenkom die helemaal ingesnoerd zijn, compleet met bandages, sperriem en hulpteugeldingesen, 't zweepje ook erbij, met op hun rug een rijder zonder cap. Onvoorstelbaar!