OK, even samenvatten. Lolita is anderhalf jaar van de ijzers af. Nu in de zomer lichte bevangenheid die eigenlijk niet goed overgaat. De pulsaties zijn er veel vaker wel dan niet. Uithongeren lijkt de enige manier om die te doen verminderen, en mijn kind uithongeren dat kan ik niet zo goed dus dat gaat niet vooruit. De zolen zijn vooral vooraan plat en dun. Zowel Wout (J. Jackson) en Petra (Strasser) en de dierenarts toonden mij deze zomer dat je de zool gewoon met je duim nog kan indrukken. Advies van de DA en van Wout ook: hoefwand laten groeien ter bescherming (wel afronden tegen brokkelen). Advies van Pete Ramey-aanhangers: flares juist afraspen en mustangrol tot in de witte lijn om de laminae te ontlasten zodat het hoefbeen omhoog kan komen en de zool ontlast wordt en kan verdikken. Een logische redenering die ik volledig kan volgen, alleen: die forse mustangrol heb ik één keer gemaakt, ze liep dan duidelijk gevoeliger op het harde dus dat doe ik niet meer. Op de RX van Fred zie je ook heel dunne zool, laag hoefbeen, maar geen rotatie (gelukkig).

Nu dacht ik dat ik alle tijd had om dat allemaal langzaam in orde te laten komen. Lolita loopt immers op blote voeten vlot in haar houtsnipperpaddock, en buiten op hoefschoenen indien nodig. Mooie gangen, soepel, ruim. Maar dan gaat het mis: dit weekend plots kreupel in stap op linksvoor. En misschien doet het rechts ook wel wat pijn, ze loopt gewoon erg voorzichtig, ook in haar zachte paddock. De dierenarts komt: geen andere oorzaak van pijn, en reactie met de visiteertang aan de teen linksvoor: dus een blein. Waarschijnlijk geen echt abces (de pulsaties zijn niet erger, zo kreupel is ze niet) maar een kneuzing of bloeduitstorting. De DA heeft een beetje gesneden in de zool van de teen (in het putje wat ze daar altijd heeft) maar niks te zien. Geen idee hoe ze die kneuzing opgedaan heeft, dat vind ik ook erg. Het moet thuis gebeurd zijn, het was zes dagen geleden dat ze op de baan geweest was. Een steentje in de wei? Een dik stuk hout dat meekwam onder haar voet op de beton van de stal of op de grasdallen?

De DA vindt de zolen nog steeds veel te dun, en denkt dat die ook gewoon in de paddock thuis nog (teveel) afslijten. Dus ik moet haar overdag de hoefschoenen aandoen. Daar zijn hoefschoenen echter (nog) niet voor gemaakt en ik vrees dat ik dat niet kan volhouden. De DA stelt voor om evt. de voeten in te gipsen om ze zo onder de gips meer zool te kunnen laten kweken zonder af te slijten. (Ook biotine geven en laurieolie aandoen)

Nu ben ik aan het kijken of ik Vettec (www.vettec.com) of Hoof Armor (www.hoofarmor.com) of iets dergelijks zou kunnen (laten) aanbrengen. Dat beschermt niet volledig tegen kneuzing, maar kan de zool (en hoefwand evt.) wel tegen slijtage beschermen, denk ik tenminste. Heeft iemand hier ervaring mee? Zou dat nuttig zijn? Moet dat vaak herdaan worden? Kan ik dat ook zelf bijhouden als het vaak moet? En in het algemeen, herkent iemand mijn probleem en wat heb je gedaan om het op te lossen?

Alvast bedankt voor het meedenken,
Nathalie

Vitelli schreef op dinsdag 5 september 2006, 15:19:


Heel erg bedankt voor je steun!
Uiteraard houd ik de evt hoefbevangenheid wel in mijn achterhoofd. Ik ben de eerste dag direct begonnen met het geven van magnesiumchelaat en doe dat nu nog steeds. Ik mag sinds gisteren gelukkig weer de gewone Metacam i.p.v. de But geven en ze staat nog steeds op de Ascal. Dit op advies van de dierenarts omdat die erbij blijft dat ze in lichte mate bevangen was. Hier is overigens niets meer van te merken. De uitbraak van de hoefzweer op de kroonrand rechtsachter gaat geleidelijk. Ik zet haar voetje 2x per dag in een emmer biotex. En vanaf morgen 3x per dag in overleg met de dierenarts. We hebben een hotline met de dierenarts die we soms wel 3x per dag bellen om er zeker van te zijn dat we niets over het hoofd zien. Als de zweer aanstaande donderdag niet uit zichzelf volledig opengebroken is willen ze in het kroonrandje gaan snijden. Aan de ene kant denk ik fijn dan is die enorme druk ervan af aan de andere kant denk ik wat haal je dan aan. Moet je ondanks alles niet het lichaam zelf het werk laten doen. Hier ben ik enorm over aan het dubben en ik kom er niet goed uit. Ondanks alles zag ik vanochtend dat ze haar volle gewicht op het linker achterbeentje zette en het rechter achterbeentje optrok. Ik was enorm opgelucht totdat ze na het inweken probeerde te lopen. Ze is nu rechts zo stijf als wat en ik ben bang dat nu rechtsachter overbelast is. Hopelijk gaat ze linksachter meer belasten zodat rechtsachter wat lucht krijgt en kan bijkomen van de overbelasting. Ze ligt veel maar dat kan volgens de de dierenarts geen kwaad. Gisteren heeft ze voor het laatst die tranqelizer gehad dus ik ben benieuwd of dat er wat mee te maken heeft gehad. Verder komt aanstaande zaterdag de osteopaat. Ze heet Nethanja Pruijssers. Ook zij denkt dat één en ander met elkaar te maken heeft en komt dat dan ook onderzoeken of dat het geval is. Voorlopig blijf ik hopen dat die hoefzweer volledig openbreekt voor donderdag en dat ze zich weer normaal kan voortbewegen. De osteopaat kan dan hopelijk de rest doen voor haar. Ik houd je/jullie op de hoogte.

Groetjes,
Monique

Isabel van der Made schreef op dinsdag 5 september 2006, 10:52:


En volg de raad op van Isabel, zij heeft er verstand van :)
En ik deel haar mening

Nils en Olly

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 5 september 2006, 16:26:


Ik moet onwillekeurig denken aan het engelse geval van enkele weken geleden, de connemara met maagzweren die zo heftig hoefbevangen was en vele hoefzweren kreeg. Voor mezelf trok ik uit dat geval de conclusie dat de maagzweer de hoefbevangenheid uitlokte, immers ontstekingen zoals ook baarmoederontsteking kunnen dat doen.
Kan het misschien zijn dat er door het 'uithongeren' bij je paard een maagzweer ontstaan is? die een chronisch lichte hoefbevangenheid veroorzaakt?

Ik ben geen dierenarts, aan mijn mening kunnen geen rechten worden ontleend, ik filosofeer slechts ins blaue hinein en hou vooral je veearts betrokken.

Christel Provaas schreef op dinsdag 5 september 2006, 18:30:


Ja, Christel, je mag een laminiet absoluut niet uithongeren. Hooi, eventueel minstens een half uur geweekt, moet hij met grote regelmaat krijgen.

Isabel

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 5 september 2006, 16:26:


Hoofarmor is specifiek voor de zolen en met Vettec superfast maak je een flexibel hoefbeslag, een soort extensie van hoefwand en voorste stukje zool.
Hoofarmor kon ik (nog?) niet in europa kopen. En vanuit USA opsturen lukt niet meer voor redelijke kosten vanwege brandgevaarlijk produkt.
Hoofarmor is ook zeer bewerkelijk, Per hoef ben je wel een kwartier kwijt en nog moet je een dag wachten voor het echt goed hard is. Maar dan heb je ook een zeer harde zool die nauwelijks nog slijt.

Met Vettec Superfast maak je hoefijzer na dat net zo flexibel is als de hoefwand zelf. De zool komt hierbij wat vrijer te liggen van de bodem, waardoor steenkneuzingen minder kans hebben en de zool minder slijt. Op de voorhoeven gaat het, mits goed aangebracht, wel een paar weken mee, afhankelijk van het gebruik van het paard.

Beide produkten zijn eigenlijk veel te duur om regelmatig te gebruiken, zowel in de aankoop als in het trijdrovende aanbrengen.

Groet Hans

Isabel van der Made schreef op dinsdag 5 september 2006, 18:44:


Jullie hebben alletwee gelijk dat je aan de mogelijkheid van maagzweren denkt, dat doe ik ook. Ik had het er met de DA ook over. Wel vermelden dat de laminitis is opgekomen toen ze juist volop eten kregen en zelfs te dik waren. Ik geef nu al een tijdje twee keer per dag (vaker kleine beetjes als ik kan) hooi dat ik over de hele paddock verspreid. Op een tot twee uur is het grotendeels op, en dan zijn ze (met tussenin luiermomenten) nog uren bezig met de laatste sprietjes te zoeken, de laatste sprietjes gras van onder de omheining te halen en een paar afgewaaide boombladeren te eten. Dan nog wat gerstestro 's middags, en 's avonds een uurtje op de wei nog maar sinds een paar weken, maar dat ben ik nu ook maar weer gestopt. Ik hoopte (en de DA kon mij hierin volgen) dat ze door al dat rondscharrelen naar eten en regelmatig een sprietje naar binnenspelen toch nog redelijk wat speeksel aanmaken en zo het maagzuur neutraliseren. Ze krijgen met hun twee samen één tot anderhalf botje hooi per dag. Als ik ze naar believen geef wordt dat twee en half tot drie per dag weet ik. (zonder weidegang of stro dan wel)
Goed Isabel dat je nog eens onder de aandacht brengt dat het geweekt hooi zou moeten zijn, dat had ik tot nu toe niet gedaan. Ga ik doen, en dan kan ik gelijk wat meer geven.

Alvast bedankt voor de input,
Nathalie

Havank schreef op dinsdag 5 september 2006, 19:31:


Das interessante en nuttige info! Ik ben aan het kijken of iemand HoofArmor voor mij kan meebrengen uit Amerika.
Bedankt!
Nathalie

Vitelli schreef op dinsdag 5 september 2006, 14:23:


bedankt voor je reactie, toevallig is de da erbij geweest vrijdagavond. hij voelde pulsaties links en rechts en heeft idd nu 2x per dag afspuiten en bloedverdunners voorgeschreven. ik voel nog steeds de pulsaties. op t gladde asfalt loopt ie makkelijk, nu gaat t ook weer goed in de bak. zodra er oneffenheidjes zijn of er een kleistukje onder de hoef zit, loopt ie erg gevoelig. hij moet erg veel bewegen ook, dus na t afspuiten, stappen op t harde, zadel ik m toch ff op en voel hoe die loopt. gaat t goed dan rij ik wat in de bak en op het gras naar buiten. dat ging afgelopen maandag goed. morgen maar weer s zien. ik had zijn krachtvoer (muesli) behoorlijk verminderd de laatste maanden, maar ben dat nu weer rustig aan aan t opvoeren. volgens de da kan het in de sfeer van de voeding liggen of een bacterie in t bloed zijn. t kan van alles zijn, ik weet niet wat ik ervan moet denken.

Vitelli schreef op dinsdag 5 september 2006, 14:42:


ja t is wat he, toen wij onze merrie kochten. dat is nu 16 jr. geleden, liep ze dus als 4 jarige rondom beslagen met vet dikke ijzers. ze liep toen ook aangespannen. wij als dommies wisten ook niet beter en lieten haar ook steeds rondom beslaan, alleen dan met de normale ijzers. ze is nu zo'n 8 jaar ijzerloos, godzijdank.

Monique Meijer schreef op dinsdag 5 september 2006, 11:38:


Leuke site Monique, hartstikke goed! Wat een geschiedenis van Indy, schokkend! En wat ziet ze er nu goed uit. Hoe meer mensen het zien hoe beter nietwaar. groetjes anna

Anna van Rheeden schreef op woensdag 6 september 2006, 3:48:


Heel overzichtelijke site Monique - Indy prijst zich vast heel gelukkig met zo n mens naast zich!

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 5 september 2006, 16:26:



Ik zou de heer Smit eens bellen www.smit-rijssen.nl wat die vindt van dagelijks hoefschoenen gaan dragen. Grote kans dat je dan prima geholpen bent, en dat je vrees daarvoor verdwijnt.

Michiel

Myriam schreef op woensdag 6 september 2006, 9:24:


Dank je wel...... Ik probeer zo goed mogelijk voor haar te zorgen, al is het niet altijd gemakkelijk. Ik leef elke dag met de gedachte dat een simpele misstap haar doodvonnis kan betekenen (schouder) en dat is niet leuk. Maar we maken er het beste van! Indy blijft zolang ze dat zelf wil en kan. Ik verzorg haar graag, ik moet er niet aan denken dat ze er ooit niet meer zal zijn.
Groeten,
Monique

Bij mijn twee fjorden zie ik een duidelijk verschil in de structuur van de buitenhoefwand. Bij Willem (5jr.) is de buitenkant van de hoef glad (glazuur?) bij Froukje (21jr.) is hij ruw en dof. Alleen het onderste stukje (het laatste stukje oude wand van voor het natuurlijk bekappen) is nog wel glad en glimmend. Ik vraag me eigenlijk af hoe dit komt en of het kwaad kan. Ze staan onder dezelfde omstandigheden en krijgen hetzelfde te eten.
Wie weet hier iets meer over te vertellen? Alvast bedankt.

Els.