Karin schreef op zondag 27 augustus 2006, 12:51:


Ik geloof ook dat de strekking van het verhaal is; voorkomen !!
Ze geeft ook aan hoe dit gedaan kan worden, hoe de symtomen te herkennen en dat Laminitus alleen, "holistisch" voorkomen en aangepakt moet worden.
Laat iedereen die boodschap in ernst nemen.

Nils en Olly

Karin schreef op zondag 27 augustus 2006, 12:51:


Ja ik heb het hele verhaal ook nog eens goed gelezen, maar achteraf is het makkelijk om te zeggen, daar is het fout gegaan, je had dat noeten doen, enz.
Neemt niet weg dat het op het moment toen ze eindelijk de toon hoefwand wegnam het paard niet meer toonlandde en veel beter liep.
Zoals ik het zie is het hele ziekteverloop op te delen in drie delen.
bevangen, hoefzweren en maagzweren....allemaal met gevolgen voor de voeten.
Neem nou bv het feit dat het paard zo afviel omdat ie geen stro meer te vreten kreeg omdat daar meer suiker in zat dan in hooi....?
Waarom wil je hem dik krijgen als elke kilo op de voeten drukt?
Waarom stop je met medicijnen voor de voeten dan ook maar met medicijnen tegen de maagzweren?
Zo zijn er 80 vragen.
Ik ben nu al bij tig paarden met bevangenheid betrokken geweest en een gepenetreerd hoefbeen is natuurlijk een bevangenheid in het kwadraat, maar hoe toegewijd ook, die dieren waren altijd van iemand anders.

Ik vergeet van mijn leven niet de bevangen voeten van mijn oud vriendje Carlos die in februari, 2005 stond alsof ie alleen nog maar naar een spuitje verlangde. 43 jaar en dan zo'n ellende!
Gisteren zei een van de cursisten : goh hij ziet er nog helemaal niet zo oud uit?
Ik ben ervan overtuigd dat hij nog leeft door mij, omdat ik "zeker" wist dat ik hem zou kunnen genezen. Van februari tot augustus heeft ie problemen gehad, pijn geleden als hij ergens op stapte. In september was hij weer instaat te draven over een grindpad. Het heeft me bijna tot opgeven gebracht, ik zag maanden geen verbetering.
Had ik vorig jaar maart moeten zeggen, laat maar? Nu hij weer zonder pijn loopt?

Piet

Nee joh; want als Foxy met haar (al zeg ik hetzelf) perfecte hoefjes op een buitenrit een keer liever in de berm loopt, hoor ik dat ze achteraf tegen elkaar hebben gezegd: "ze zal wel pijn aan de hoefjes hebben..."

Ze vinden altijd wel iets, waardoor ze kunnen zeggen "zie maar"
Of anders wel "jamaar die van mij...."

Mijn ervaring is, dat mensen die al zolang hun paard beslaan omdat ze niet beter weten het inderdaad doen OMDAT ZE NIET BETER WETEN.

Maar ze WILLEN geloof ik ook niet beter weten: "het gaat toch goed zo? Waarom zou je dan veranderen?"

Dat hun paardje in de les steeds struikelt, omdat de hoeven (beslagen en al) wel zo'n 20 cm lang zijn vinden ze raar, maar niet vanwege de hoeven: "hij let gewoon niet op waar hij zijn benen neerzet..."
Als je dan wijst op die 'ondergeschoven' hoeven zeggen ze: "nee hoor, de smid hoeft nog niet langs te komen, de ijzers zitten nog zo mooi vast! Die zitten NOG wel een maand...."

Dat mijn paardje nooit struikelt, nee DAT komt NIET door het natuurlijk bekappen! Tuurlijk niet!

Moeilijk hoor! Ik ben opgehouden mensen ervan te overtuigen. Ik ga nog wel door met erover te vertellen: dat ze later nooit kunnen zeggen "ik wist het jiet"maar overtuigen? Mij niet meer gezien. Ik steek die energie liever in mijn eigen natuurlijke manier!

Gr. Bianca

Coulash schreef op zondag 27 augustus 2006, 14:08:

OEI, op deze manier wordt de titel "hart onder de riem"ineens weer erg negatief: dat is niet mijn bedoeling, want als IEMAND achter het natuurlijk bekappen en houden staat ben ik het wel!

Perfect dus, dat hart onder de riem!

Gr. Bianca

marjolijn schreef op zondag 27 augustus 2006, 13:34:


Precies Marjolijn, je omschrijft het goed. Het is altijd achteraf of je kunt zeggen: het is wel of niet goed gegaan... Tuurlijk, als je zo'n verhaal leest betreft je het op je eigen situatie... WAT moet je doen? En... is er goede hulp voorhanden?
NB'ers en DA's zouden in zo'n geval al heel goed moeten samenwerken...
Ik vrees dat een heleboel DA's op bepaalde punten in dit verhaal zouden afhaken en zeggen: laat maar inslapen...

Man... ik zou echt niet meer slapen! Je weet wat je moet doen als je ervoor staat... dat denk ik wel. Je mag alleen hopen dat je nooit voor die keuze komt te staan...

Wil.

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 13:56:


Precies... Zowel Carlos en jij zijn blij dat hij er nog is... Ook al was hij oud...
En jij hebt gelukkig de kennis in huis om het zelf te kunnen doen...
Maar wat als je afhankelijk bent van anderen? Dat lijkt me zo erg....

Ik moet de hele site van Safergrass nog uitspitten, waar ook de IR-paarden genoemd worden... Volgens mij is het wel duidelijk dat voor paarden met een HB-verleden, zoals ook mijn Chaser, of ze nu IR-klant zijn of niet, gras gewoon de PEST kan zijn!

En weet je... heel toevallig, voordat ik dit verhaal las, zat ik te denken om aan mijn Jules te vragen om 1 weiland (2500 m2) gewoon om te ploegen.... en ervoor te zorgen dat ik ene mega-uitloop heb voor hem, maar zonder gras.... Voor een volledig (voorjaars) verblijf vind ik zo'n rijbak, met weinig uitzicht, eigenlijk te klein.....
Nu weet ik dan helemaal zeker dat ze hier dan aan mijn verstandelijke vermogens gaan twijfelen.... )

Verder denk ik ook na over granen etc. dus ook over Spelt.... Dit bevat ook snelle koolhydraten en dat is ook niet goed...
In hooi zitten suikers... ligt ook een beetje aan het tijdstip van maaien....
Maar bij een hoog fructaangehalte zou je hooi nog kunnen uitspoelen...

Om zijn vit./mineralen op peil te kunnen houden heeft hij aan hooi alleen dus kennelijk niet genoeg.... Dus moet ik een 'drager' hebben voor dit... zal toch weer lucerne worden dan....

Zucht... Nou, er wordt in ieder geval over nagedacht!

Wil.

Coulash schreef op zondag 27 augustus 2006, 14:08:


Ja... je kunt uitleggen wat je wilt... maar vaak is het nutteloos hoor! Ze weten het altijd beter en moeten bovendien toch in de dressuur??? Haha... dat kan helemaal niet.. welnee, je glijdt uit met een paard zonder ijzers, levensgevaarlijk!
Bitloos??? Whaaaahhhhh! Kan helemaal niet! Je gaat je HENGST (staatsgevaarlijk!) toch niet zonder bit inrijden???

Gelukkig kom ik dit soort mensen niet al te vaak tegen )
En nog vaker zie ik mensen lekker hoefijzerloos door het bos knorren... Ze kijken naar mijn bitloos en je ziet ze glimlachen... Zo van... er komt ook voor ons een dag...
Die zijn daar allang mee bezig, en hoef je niet meer te overtuigen...
DAT is veel leuker!

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op zondag 27 augustus 2006, 15:35:


oeps, nou hier is t nog steeds "zoals vroeger" hoor. ik denk als ik een ritje meedoe met de menclub, bitloos en met schoenen?? dat ik mss wel geroyeerd wordt en verbannen. het is hier in de regio nog zeer traditioneel. (ook nog veel ouwe mannetjes op de bok).ik begin er ook niet meer over tegen andere mensen. ze staan je aan te kijken zovan waar heeft die t nou over? En t gaat idd nooit op voor hun eigen paarden. Ik heb nu ook smitjes voor de andere shet besteld, eentje loopt er al op. dat is echt een gaaf gezicht, hij loopt gewoon te swingen op die nikies.

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 11:24:

Ben ik niet met je eens. Ik vind dit geval een duidelijk geval van proefdier gezien de continue twijfel over de te volgen strategie.


Dit is toch een ander geval? Deze bekapmevrouw is Strasser niet. Strasser is een dierenarts, van wie je mag aannemen dat ze meer kijk heeft op het totale medische beeld dan -met alle respect- een bekapster.


Nee, dat wisten ze juist niet! Ze hebben keer op keer getwijfeld als ie lag te kreperen!


Dat weet je pas als het voorbij is. Ook zij wisten niet hoeveel pijn er nog zou komen.


Wat ik al zei: als je het vantevoren wist! En onder de dope houden zou een totaal ander verhaal zijn, maar is blijkbaar onmogelijk, ik lees nl niets over pijnstilling! De kliniek van Strasser geeft ook alleen de eerste 5 dagen eventueel iets.

Daar ben ik het volledig mee eens. Het stuk opent weer een extra luik op de hoevenmaterie, heel prima.
Maar het bergt ook het gevaar in zich dat men lijden gaat bagatelliseren omdat men de blik fanatiek gericht heeft op de eindoverwinning. Daar zit mijn grootste angst.

Even terzijde. Ik hoorde dat de van Nassaus prat gaan op hun methode van hoefkanker genezen. Het is in vergevorderde gevallen ongelooflijk pijnlijk en kan wel een jaar duren. Zij kicken erop het te winnen van de natuur; ik vind dat dus doorgeslagen beroepsidiotie. Ik vind dat je in zo'n geval het vluchtdier paard diervriendelijker helpt met een finaal spuitje dan met een jaar lang foltering.

Christel Provaas schreef op zondag 27 augustus 2006, 18:00:


Ik ben toch geneigd dit vreselijke ziektegeval iets te relativeren
Ergens in het bericht stond dat er wel degelijk mensen bij waren die bevangenheid opgelost hadden.
Ik heb gelezen dat het eigenlijk om 3 problemen na elkaar ging. De bevangenheid met de zoolperforatie, daarna de hoefzweren en daarna de maagproblemen. In principe allemaal op te lossen zaken. Maar wel een opeenvolging van narigheid.
Ook staat er dat ze toch wel degelijk bute gebruikten als pijnstiller.
Er is een veearts bij geweest. Er zijn natuurlijk fouten gemaakt bij de bekapping en de beoordeling van de maagzweren, maar ook dat is hersteld Toen ze besloot het op te geven, zag het paard er na enige dagen toch weer beter uit.
Christel, ik moet eerlijk zeggen dat ik hoop nooit voor zo'n beslissing geplaatst te worden en als ik dan besluit mijn paard erdoor te slepen, omdat ik een sprankje licht zie, dat ik er dan gespaard voor mag worden fouten te maken

Piet

Wat is die regio?
Hier bij ons in het verre Noord-Oost Friesland worden we gewoon aangehouden op het fietspad door allerlei pluimage: "Famke, famke, dat is levensgevaarlijk...zonder bit. Wat doe je dan alsie ervandoor vliegt?"

Lachen joh! Ik bied dan wel aan, dat ze even op mogen stappen.......

En zonder ijzers? Hoofdschuddend en achterstevoren fietsen ze ons voorbij....

Niet alleen mij paardje heeft humor onderweg, ook de voorbijgangers zorgen voor menige lachbui van mijn kant!

We hebben ons wel heilig voorgenomen om volgend jaar in de jaarlijkse plaatselijke ringrijderij ZONDER bit, Zonder ijzers en zonder oogkleppen te verschijnen aan de start!
Winnen we vast de originaliteitsprijs!

Gr. Bianca

Hoi,

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:23:

"We also believe that it is unethical for veterinarians and farriers to indicate to owners that had someone instituted a particular therapy at a particular time in the course of the disease that the horse could have had a better outcome."

Ik geloof dat ik het ooit hier al gequote had, maar deze is hier wel van toepassing denk ik...

Fred.
--
www.cabcalor.be - Evidence Based & Natural Hoofcare

Coulash schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:26:


Vandaag ook weer even in mijn vuist gelachen.
Tornooi gereden , dressuur en springen op zeer gladde ondergrond en modder.
Velen zagen het niet zitten want ze zouden hun ijzers er weer aftrekken en dit jaar is dat al dikwijls gebeurd ivm met de vele regen. De hoeven kunnen niet tegen het vele vernagelen.......of erger ze draaien er ongelooflijk lange kalkoenen in . Er wordt niet bij stilgestaan welke verwondingen dat kan veroorzaken.
Mijn paarden ,alle drie zonder ijzers (NB) , moeten er mee lachen, zij trekken hun niks aan van de modder en schuiven doen ze ook al niet .
Alle drie weeral vooraan in de prijzen , en dat zonder ijzers...........
Nu , de collega ruiters zijn het van ons al gewoon dat er geen ijzers onderstaan , maar je hebt inderdaad gelijk dat velen toch steeds de wenkbrauwen fronsen en het niet voor mogelijk houden , dat kan toch niet goed blijven gaan ? Vroeg of laat schuiven ze toch onderuit , en dan is het natuurlijk de fout van het ijzerloos rijden.
Ik weet wel beter.

groeten
walter

http://www.simonearleracing.com/index.asp?PageID=7#footage
Als het allemaal werkt zie je hier 3 filmpjes.
Zet het beeld eens stil op het moment dat de linkervoorvoet van het beslagen paard op straat staat en schuif dan het beeld iets voor en achteruit. Wat er dan gebeurd in vergelijking met het onbeslagen paard zie je vanzelf :)

Piet

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 21:18:


Wow, weer een hart onder de riem voor ijzerloos!

Blijft het feit dat het 2 verschillende paarden zijn, maar de doorglij en de stuiter van het beslagen paard is een heel andere tred dan de vaste van het onbeslagen!

Knap gefilmd trouwens!

Gr. Bianca