e m kraak schreef op dinsdag 6 juni 2006, 17:35:


Waar heb jij je paarden dan op lopen Egon?
En is dat precies wat die Griek aanraadde?

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 6 juni 2006, 19:23:


Het kampje waar de club woont is modder gemengd met het puin van de vorige boerderijmuren ooit, grind, en zo nog wat. Typisch oud boerenerf dus

Uiteraard ga je schone weidegronden, als je die hebt, niet volstorten met van alles en nog wat (lijkt me zo...). Wat je wel kunt doen is training op halfverharding opbouwen en gebruik maken van wat er (wrsch.. denk ik) in de naaste omgeving te vinden is.
Hier zijn dat de km's aan harfverharding als uitwijkmogelijkheid naast de (te) smalle wegen, ex-zandpaden, etc. In een substedelijk gebied kan ik me braak en/of industrieterreinen e.d. voorstellen. Kwestie van even terreinonderzoek doen.

Iets waar Xenophon geen rekening mee hoefde te houden, doch wat heden vaak speelt is de herstelperiode na ontijzeren.
Ik wou dat zelf liever niet ook weer opnieuw meemaken, dus woog "uitstekende hoeven, nooit beslagen geweest" behoorlijk zwaar mee bij het uitkiezen van een nieuw paard.

Egon Kraak
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Toch maar weer eens vertellen hoe blij ik ben met Opal's schoenen.

We hebben een winter van hoefzweren en dus nauwelijks rijden achter de rug, en beginnen nu weer een mate van fitheid te krijgen die toelaat om langere tochten te maken.

Nu net terug van een dikke 2 uur over knetterharde grond, met aan de voorhoeven Epics. Haar achterhoeven zijn kleine walsjes, die gaan overal overheen.

Maar ik vond het wel bijzonder om te zien, dat toen ik de schoenen uit deed, de zool er 'anders' uitzag dan voor de rit, compacter. Zo'n tocht met flink doordraven -ze had wat erg veel energie, en liep werkelijk te stampen tijdens de lange stukken draf in hoog tempo- , doet duidelijk zijn werk. Er is uiteraard geen slijtage, Xenophon zou niet tevreden zijn, maar puur door de impact, waren de overtollige gruizelige zoolfibertjes los gaan zitten.

Kleine toevoeging: de zweer-hoef had net de hoek bij de hiel verloren, was afgebroken, omdat daar een barst zat waar de zweer was doorgebroken, en was nu zo ver naar beneden gegroeid dat het af kon breken zonder ook maar enige last te veroorzaken; het ziet er allemaal niet uit, maar de hoef creeert allerlei steungroeisels om goed te kunnen blijven functioneren, vrij bijzonder om te zien.
Als ik dat vergelijk met een aantal foto's die ik vandaag binnen kreeg, van een hoef waar de smid aan had zitten klooien, snijden en plakken, en dus kreupelheid, dan ben ik toch wel erg blij dat ik het bij mijn behoudende aanpak hou, en de hoef zijn eigen weg laat kiezen.
De smid die dat vakwerk had geleverd, is volgens de zender van de foto's een smid met veel ervaring in therapeutisch beslag.

Ik weet niet of mijn verhaal te volgen is zonder illustratie, zal proberen er aan te denken mijn camera morgen mee te nemen.

Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:02:


X. had ook geen mooie epische hoefschoenen


Vrij bijzonder om veel foto's voor ons van te maken ook


Goeie gedachte!
En Oops hoeffies zijn écht wel een verhaal apart....

Groetens, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

e m kraak schreef op dinsdag 6 juni 2006, 19:53:


Bij de Romeinen waren paarden met keiharde hoeven keiduur :)

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 6 juni 2006, 13:37:


Hoi Tineke,

Ik zie toch regelmatig paarden die op het gezicht perfecte hoeven hebben, op straat en in de wei perfect lopen, maar toch op de losse steentjes gevoelig blijven lopen.
Ik heb echt de indruk dat deze paarden geholpen kunnen zijn door een hoefwand die net een klein beetje uitsteekt. Uiteraard moet de kwaliteit van de hoef dat wel toelaten.
Naar mijn mening kan je de zool hiermee net een beetje ontlasten. Uiteraard is de mustangrol wel erg belangrijk in zulke gevallen.
Groet,
Simon

Simon Lingbeek schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:15:


Hoi Simon, bedoel je daarmee dat de hoefwand dan toch mee gaat dragen aan de zijkanten? Dus wel voor mustangrol maar de wand verder niet afronden?
Ik heb trouwens een oude kroonrandbetrapping en daarom altijd een kwartierscheur. Die hou ik sowieso natuurlijk altijd al van de straat!
Want kleine steentjes blijven hier ook altijd NIET leuk!
Groet,
Wil.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:02:


Hey Isabel, dank je wel om mijn verhaal hier neer te schrijven!
Wil zeggen: heb exact dezelfde geschiedenis achter de rug.
Queenie heeft begin van de winter een flinke hoefzweer gekregen waarbij de DA de zool heel diep heeft uitgesneden. Na twee weken weer mank: terug een zweer ontwikkeld op diezelfde plaats.
Sinds maart terug kunnen beginnen rijden, maar toen liet het weer het nog niet toe... Maar geen erg clickertraining en leuke spelletjes hebben ons beziggehouden en met heel veel resultaat (vind ik zelf )
Toen ook de cursus gedaan bij Piet en had dus veel tijd het allemaal op het gemak eens uit te pluizen ... Van rijden was er nog in de verste verste geen sprake; eerst andere leuke dingen ...
In april werd zij de laatste keer traditioneel bekapt en vier weken later ter hoogte van het buitenste kwartier een scheur waar enkele dagen later een flink stuk hoefwand was afgebroken! Weer mank!

Had in Maart al hoefschoenen gekocht en op advies van Piet toch maar eens geprobeerd of deze de pijn zouden verlichten met deze pijnlijke hoef. En jawel! Zowel op stap, draf en galop mankte zij niet meer met de hoefschoenen aan. Dank je wel Piet! di ongeveer een week geleden.

Ondertussen heb ik met heel veel vreugde (en een feestje) vastgesteld dat zij sinds enkele dagen ook niet meer mankt op de wei, in geen enkele gang.
Ik hou toch nog de schoenen aan: Queenie steekt bijna zelf haar voeten in de schoenen en vanzodra ze die aanheeft en ik zou haar loslaten dat draaft en galopeert ze de wei rond zoals dartel schaap... iets in mij zegt dat ze die schoenen helemaal niet erg vindt

--> Ook zo bij Queenie: achteraan zijn de hoeven ook veel holler getrokken dan vooraan. Die hebben geen schoenen nodig.
--> Waaw goed!
--> net zoals wij mensen graag onze eigen weg gaan
Maar inderdaad: niet te veel klooien en gewoon de natuur zijn gang laten gaan... Natuur is veel slimmer dan de mens die deze manipuleert naar goeddenken


Ja hoor ik kan het mij alvast beeldend goed voorstellen

Goed idee; wil jouw foto's ook wel eens zien, kan ik vergelijken en vooral van je bijleren

Groetjes
Eva

Wil schreef op dinsdag 6 juni 2006, 22:56:


Ik snap er ook weinig meer van Wil....want wat is nu ook al weer de reden dat we die hoefwand niet alleen laten dragen ?
Dat is wat er dus wel gebeurd als je het langer laat dan de zool...
Ik krijg dan de indruk dat je dus hetzelfde gaat doen als waneer een hoefsmid zou bekappen ?

Van die hoefsmid-manier van bekappen naar , zoals hier, gelijk met de zool....dan kan het nmm. wel eens noodzakelijk zijn dat dat geleidelijk gebeurd en er iets hoefwand ( tijdelijk ! ) blijft staan.
Als er bijv. al langdurig een scheef-stand was omdat volgens de hoefsmid de voetas anders niet klopte....ofwel....als het paard al geruime tijd bewust scheef gezet is.
Dan zou ik niet meteen de hele hoefwand weg halen maar dit geleidelijk doen zodat er niet plots een te groot verschil in stand zou komen.

De hielen iets (1 a 2 mm) langer laten dan de zool....das alles wat IK iig. doe
(voor een betere grip in zachte bodem)

Nick

Wil schreef op dinsdag 6 juni 2006, 22:56:


Hoi Wilo,

Waar ik op doel is het feit dat sommige paarden gevoelig zijn als er teveel zool de grond raakt.
Als je dan een klein beetje hoefwand laat staan zullen de kleine steentjes op bv een asfaltweg minder snel de zool raken, waardoor gevoeligheid wordt voorkomen.
Let wel ik praat hier over 1-2 mm hoefwand die blijft staan. Het geeft de zool namelijk wat meer kans om te wennen.
Simon

Simon Lingbeek schreef op woensdag 7 juni 2006, 0:35:


Aanvulling:
In antwoord op Nick:
Ja natuurlijk is dat een tijdelijk iets. Het is zeker niet het model waar we naar toe werken. Maar ik kom er wel meer en meer achter dat het simpelweg bekappen naar ons ideaalbeeld niet altijd de juiste weg is. Elk paard is anders, elke eigenaar gebruikt en houdt zijn paard anders. Al deze zaken bepalen mede hoe je het paard bekapt.
En uiteindelijk is de belangrijkste maatstaf voor mijn klanten de manier waarop het paard loopt. Als het paard onverwacht gevoelig loopt heb ik iets niet goed gedaan.
Simon

Simon Lingbeek schreef op woensdag 7 juni 2006, 0:35:


En die 1-2mm is er met een km of wat niet even afgesleten
Waarom dan herstelt zich een hoef (als we uitgaan van een "niet-correcte" beenstand) zich zo wonderbaarlijk snel in de eigen "optimale scheefheden"?
Dit is dus een nmm typisch voorbeeld van mm-gepruts-in-de-marge.
Indachtig ook post Nr:8799 van Nick.

Ik pas er wel voor anderen te vertellen hoe er bekapt zou moeten worden. Feit is dat mijn ponies al jaren zelden of nooit problemen hebben dus zo verkeerd zal ik het niet doen - ik ben begonnen dit te doen toen nog niemand hier van "natuurlijk bekappen" gehoord kon hebben want dat bestond stomweg nog lang niet. Daarom kan ik wel een beetje vertellen over hoe het over langere duur werkt.
Blijft overeind staan dat ik dat wijt aan vooral zo goed mogelijke omgeving creëren. Bekappen cq. nageltjes knippen komt daar hiërarchisch ondergeschikt bij.
Daarom ook vond ik het al bij de opening van het HN forum zo dat het uit stalopsluiting krijgen belangrijker is dan het (beter) bekappen van stalpaarden. Daarom ook vind ik het trainen op geschikte bodems belangrijker dan mm-bekappen.

Maar het is weer niet zo nmm (en daar ging mijn kleine dispuut met HC over) dat "natuurlijk bekappen" op 1 hoop gegooid kan worden met hoefsmid-bekappen.

Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Piet schreef op dinsdag 6 juni 2006, 20:14:


Bij de Chinezen kocht je voor één paard wel een dozijn stalknechten... volgens Confucius opgetekend dus zal wel waar zijn.
Zo kunnen we nog wel even doorgaan... welk punt ontgaat me?

Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 5 juni 2006, 11:22:

--knip--

Ha Bianca, ik heb helaas ook geen duidelijk antwoord voor je. Behalve dan dat ik denk dat als je altijd consequent de zool volgt er in principe niets fout kan gaan. Waarschijnlijk is door het loslaten van de oude zool en het groeien van een nieuwe zool de stand van de hoeven wat veranderd, en zit je met je paard nu in een overgangsfase. Het wordt me trouwens niet helemaal duidelijk uit je verhaal hoe groot het verschil in hoogte is tussen de binnen- en buitenkant van de hoeven? En loopt je paard nu moeilijker of is er geen verschil? groetjes anna

e m kraak schreef op woensdag 7 juni 2006, 2:39:


Behalve de flauwe woordspeling niet veel denk ik.
Het was meer een bevestiging van wat je eerder schreef, dat de kwaliteit van de hoeven een belangrijke factor was bij de aankoop. In tegenstelling tot nu, was dat ook bij de Romeinen al het geval en werd een paard duurder naarmate de hoeven beter waren.
Nu kopen "we" een paard en hebben geen verstand van hoe een voet eruit moet zien. Over het algemeen is met de constatering van niet kreupel lopen, het hoogtepunt van de observatie wel bereikt.

Piet