Ik heb de cushing lamalert van Phytorigins ingevoerd om te testen bij klanten. Is nogal prijzig, maar ze zitten met de handen in het haar.

Lieve allemaal,

Bedankt voor de adviezen en reacties!

Helaas heb ik de eigenaar nog niet zo ver dat hij natuurlijk bekapt wordt. Wel ben ik nu enige tijd bezig met rechtrichten volgens de methode van Antoine Bodt en dit gaat verbazingwekkend goed. Ik merk wel dat hij op links stugger is dan rechts maar ik mag niet klagen, het is een paard waar een aantal jaar weinig mee gedaan is dus geduld is een schone zaak. Ik merk aan hem in alles dat hij het super leuk vindt om te doen en hij leert onwijs snel

Met name Piet en Anne bedankt voor alle moeite!

Lieve allemaal,

Bedankt voor de adviezen en reacties!

Helaas heb ik de eigenaar nog niet zo ver dat hij natuurlijk bekapt wordt. Wel ben ik nu enige tijd bezig met rechtrichten volgens de methode van Antoine Bodt en dit gaat verbazingwekkend goed. Ik merk wel dat hij op links stugger is dan rechts maar ik mag niet klagen, het is een paard waar een aantal jaar weinig mee gedaan is dus geduld is een schone zaak. Ik merk aan hem in alles dat hij het super leuk vindt om te doen en hij leert onwijs snel

Met name Piet en Anne bedankt voor alle moeite!

Christel Provaas schreef op zondag 28 september 2014, 20:59:


Volgens het ene onderzoek wel, volgens een ander niet. Klinische verschijnselen verergerden daar zelfs.

Emma Arblaster schreef op vrijdag 26 september 2014, 22:23:

Grappig, dus jij bent in Belgie blijven hangen en je broer in Duitsland Waar heeft je broer het bekappen geleerd?

Emma Arblaster schreef op zondag 28 september 2014, 23:44:


dat is dure monnikspeper inderdaad.

Ik plaats hier enkele discussiepunten van facebook (daar ben ik Deidre Arblaster voor de vrienden):
Aanleiding: Piet Loof : "Deirdre ik dacht dat jij item had geplaatst van een "andere" manier van bekappen waarbij een afslijting van de teen te zien was en langere hoefwanden in de kwartieren ontstonden? Kan het niet meer vinden jammer genoeg."

Antwoord: "De methode kan je terugvinden op barefoottrimming.com . Maureen is een renpaardentrainster. Zij geeft aan dat de beweging van het paard natuurlijke slijtage in de teen voortbrengt, veel meer dan in de hielen. Dat is omdat de hielen vooral een verticale kracht ondervinden (zie film) daarom is het belangrijk dat de hielen rechtstaan en niet ondergeschoven zijn. De teen daarentegen duwt het paard voorwaarts en ondervindt een kracht dwars op de tubules, de voortbeweging is te wijten aan de wrijving, de wrijving slijt de teen af. De hoef zal dus meer groeien aan de teen om dat te compenseren. Een bekapmethode is dan gerechtvaardigd door die overmatige groei aan de teen die niet gecompenseerd wordt door slijtage. (Bij Nic Barker doen ze er alles aan om de slijtage wel de groei te laten compenseren, dat is een andere methode). Bij MT wordt dus wel bekapt."

Heleen Davies: "De hoef groeit meer bij de teen? Ik dacht het niet. Het hoorn is bij de teen wel dikker."

Antwoord: "De tubules van de buitenste hoefwand schuiven over die van de binnenste hoefwand, (zoals een gletsjer), dat zie je bv, als je een hoef met uitgesporken stressringen bekapt en daarna zijn de ringen minder uitgesproken. Die buitenste hoefwand aan de teen zal meer groeien omdat er minder kracht op is naar boven toe, geen belemmering van de cellen van de kroonrand, enkel de wrijvingskracht dwars erop."

Martina Morlock: "Dat zal je dan terug moeten zien aan de 'horizontale' groeilijnen in de hoef? In de toon een kromming omlaag? Want daar groeit het sneller...? Grappig dat er hele 'methodes' gebaseerd worden op 'extra slijtage aanbrengen waar het paard dat vanzelf niet doet vanwege het bewegingspatroon' "

Antwoorden:"Er zou geen enkele bekapping nodig zijn als de slijtage voldoende was. Dat de hoorn daar dikker is geeft uiteraard meer hoorn (meer groei om de slijtage te compenseren). Ramey zegt iets over groei de snellere groei aan de teen bij bevangenheid in Care and REhabilitation of the Equine Foot Dat zie je in die groeilijnen als het paard bevangen is, dat is een extreme situatie van druk en groei samen."

Morlock: "Waar hebben we het nou eigenlijk over? Hardere hoefgroei in de toon om slijtage te compenseren (daar haakte ik op in), over bevangen paarden?, over bekappingsstijlen of...? Uiteraard hoef je niet te bekappen als het paard het zelf doet. Je bekapt daar waar het nodig is als het nodig is, maar dat zijn toch niet meteen stijlen en methodes!? Zo kan ik elk seizoen wel een nieuwe methode 'claimen'. Natuurlijk Bekappen (de methode) = kunstmatige slijtage aanbrengen waar het paard het niet zelf gedaan heeft (bij voorkeur heb je een ondergrond die het voor je doet). Op wat details na (pak ik een vijl of maak ik een ondergrond die het voor je doet) is het toch allemaal het zelfde. Zijn dat allemaal verschillende methodes??? Kun je zo zien ja. Vind het zelf eerder details. Het verschil tussen traditionele bekappingen (kijken naar de buitenkant van de hoef, hoe krijg ik er een ijzer onder) en moderne hoefverzorging (kijken naar de binnenkant, anatomie en functie) dát vind ik een verschil in methodes."

Piet Loof: "Dat de ene hoefwand over de andere schuift is iets wat KC la Pierre jaren geleden al beweerde na onderzoek van prof Dinges... (zou de dvd op moeten zoeken waar hij dat zegt.) Maar ik weet niet of dat inderdaad zo is"

Heleen Davies: "Ik kan me niet voorstellen dat tubules over elkaar heen glijden. De papillen in de kroonrand scheiden continu levende hoorncellen uit. Die levende hoorncellen vermengen zich met de cellen die afkomstig zijn met de dichtsbijgelegen papillen en sterven dan af. Zo ontstaat het tussenpijpjeshoorn. Het pijpje/buisje is simpelweg de afdruk van de papil die het hoorn geproduceerd heeft. De papillen waar de hoornpijpjes uit groeien bevatten geen intelligentie waardoor ze weten of ze sneller of langzamer hoorncellen moeten produceren, dat zou erg handig zijn. Ze doen gewoon hun ding en dat is hoorncellen produceren.
De teen groeit bij HB ook niet sneller, de groeiringen zouden dan bij de teen een grotere afstand moeten hebben. Wat je ziet is dat ze juist bij de hiel een grotere afstand hebben. Ik denk dat de groeiringen eerder het effect zijn van de verkeerde krachten die er op de hoefwand staan dan dat het met de groeisnelheid van het hoorn te maken heeft."

Antwoord: "Doordat de druk de kritische waarde gemakkelijk overschrijdt bij bevangenheid zijn de ringen juist op mekaar geperst. Er is veel groei bij bevangenheid. Ik begon deze discussie niet over methoden. Zoals zovelen beweren zijn ijzers een achterhaalde methode uit de middeleeuwen. Daar praten we niet meer over, toch? Dan kunnen we verder gaan met de ontwikkelingen die er de laatste 35 jaar gebeurd zijn Strasser/Jackson/Ramey/Welz/Henderson/Tierney/Barker toch onderling te vergelijken? Dat is wat telt, toch. Niet weer die ijzers bovenhalen, dat is te goedkoop."

Martina vervolgt dat ik niet antwoord op het voorgaande en dat ik ergens tegenin ga.

Ik dacht het omgekeerde - de vragen te beantwoorden van de kant van Piet en Martina.

Neeeee, ik zeg nergens dat jij niet antwoordt. Ik wilde zeggen dat iedereen langs elkaar heen lult, en volgens mij is het voor een groot deel een taalprobleem De enige vraag die ik stelde gaat over de lijnen in de hoef.

Laat aub zitten, dit gaat helemaal nergens meer over

Emma Arblaster schreef op maandag 29 september 2014, 16:35:


Ik kan er geen chocola van maken (wat is de vraag voor ons hier eigenlijk?), maar heb wel een mening die los staat van methoden van derden (methode Kraak heet "Gewoon Nageltjes Knippen" zoals Piet al een jaar of tien verdomd goed weet).
Mijn mening is dat ik individueel aan pony's grote verschillen in hoefgroei en -vorm waargenomen heb, dat er daarom (alleen theoretisch al) simultaan verschillende elkaar compenserende variabelen moeten zijn. Wanneer andere waarden voor de hoefvorm gesubstitueerd zijn zullen daar dus antagonisten voor in werking treden anders kan het systeem van nature gewoon niet werken. Zoals alles in de natuur zit dat bar ingewikkeld in elkaar omdat de stabiliteit ervan zich ontleent aan een groot aantal variabelen, maar daar heb je dus op zich geen bepaalde onderhoudsmethoden voor nodig.

Mijn Els heeft dat, die genoemde "renpaardenafwijking" van:


Alleen is Els geen renpaard van beroep maar huispaard, dus tenzij je de toch ietwat betrekkelijke afstanden tussen keuken en slaapkamer mee telt zit er een hiaat in de redenering van vergelijking
Maar wel een feest der herkenning hoor! Nooit hoeft er aan de toon veel af, vaak zelfs niets en knip ik alleen links en rechts de hoefwand iets bij. Die hoefwand is aan de toon duidelijk veel dikker en zwaarder om door te knippen dan aan de kwartieren en hielen. De hielen en vooral steunsels zijn dan weer wat zwaarder uitgevoerd dan de kwartieren.
Maar of dat qua arbeid(sslijtage) nu relatie heeft met het renpaardenverhaal...

Een halfzuster van Els echter heeft totaal andere hoefvormen, zij is de pony waar ik ooit het bekapfilmpje van op joetjoep dat Piet zo onleuk vond omdat ik het met de tang deed.
Nooit anders dan (met de tang) een keurig randje hoefwand van afgeknipt, overal even lang, even dik.... Juist omdat die zo "volgens het boekje" nageltjeknippen was maakten we destijds dat filmpje.


Waar gaat het nou eigenlijk precies over, was ook mijn vraag. En zo kan ik per pony wel een nieuwe methode claimen en die naar de desbetreffende pony noemen


Niet alleen in methode maar zelfs in concept.
Beslaan was wel degelijk een geldig en werkbaar concept, in een andere tijd, met andere kennis en vooral andere omstandigheden zoals 24/7 bereikbare hoefsmeden. Maar ook toen gold al: "beslaan is zonde geld als het niet echt noodzakelijk is!".


Wat mevr. Strasser deed en nastreefde kun je denk ik idd wel een zeer aparte methode noemen. Ik heb die echter nooit onder "natuurlijk bekappen" ingedeeld. Het is de uitkomst van een visie van een dierenarts, alleen geldig onder specifiek gecontroleerde omstandigheden. Eerder een kuuroord-idee dan een benadering die uit gaat van natuurlijke slijt imitatie.

Verder... iedereen ouwehoert maar een eind weg maar volgens mij kan de praktijk van normaal hoefonderhoud indien nodig nooit werkelijk ingewikkelder worden dan "nageltjes knippen".

Ik wist niet dat er een bepaalde vraag hoefde te zijn om te discussiëren, ik dacht dat deze materie op zich de moeite was om te ontleden.

Natuurlijk bekappen is een benaming die (zo heb ik juist geleerd op FB) enkel mag gebruikt worden voor mensen die een paardnatuurlijk cursus gevolgd hebben.

Ik hoor daar dus niet bij. Mijn man, zus, broer en zoon blijkbaar wel. Doch enkel mijn broer bekapt professioneel, maar dan in Duitsland, dus aan die titel heeft hij niet veel.

Het heeft dus duidelijk wel zin om verschillende methodes te onderscheiden.

Martina schreef op maandag 29 september 2014, 10:13:

Mijn broer heeft dat bij mij geleerd (in het begin althans). Hij woonde bij mij in vanaf onze moeder stierf. Tijdens zijn studies filosofie heeft hij een jaar in Keulen gestudeerd, hij is daar blijven hangen en heeft zijn master niet afgemaakt. Hij lijmt nu ook EasyShoes, ik weet nog niet of die echt nut hebben. Hij beweert van wel.

Ik heb daarom ooit de term Modern Bekappen uitgevonden.

Emma Arblaster schreef op maandag 29 september 2014, 20:11:

Hm tja, die naam Natuurlijk Bekappen is een beetje verwarrend. Aan de ene kant is het een letterlijke vertaling van het Engelse 'natural trim'. En daaronder vallen weer meerdere methodes.
Maar toen Frans en Ilona (de bedenkers van Paard Natuurlijk) jaren geleden een manier van bekappen bedacht en in een boek gestopt hebben hebben ze dat Natuurlijk Bekappen genoemd, dus een eigennaam voor een bepaald 'beesje'. En in díe zin is het dus wel een manier van bekappen met bepaalde opvattingen + ideeën erachter. Dus niet zomaar een vertaling van natural trim.
Die verwarring kom je vaker tegen. Mensen zien natuurlijk bekappen staan en denken in 1e instantie aan de overkoepelende term die het ook is, net zoals natural trim. Maar het gaat wel degelijk om iets heel specifieks dus.
Ik heb het als ik het over de methode heb dan ook over Natuurlijk Bekappen (het merk)... net als ik op FB deed eerder om die reden.
Jazeker, soms kan dat nuttig zijn, soms ook helemaal niet omdat de verschillen nergens op slaan, maar daar ging het in die discussie die je gekopieerd hebt eigenlijk niet over

Hét centrale thema daar is te vinden in een latere reactie van Piet:
"ok, nog even verduidelijken wat ik beweer dan: het is niet juist om te zeggen dat een hoefwand bij een correcte landing alleen slijt in het voorste gedeelte van de hoef. Een hoef is geen stijf stuk beton. Een hoefwand zal slijten waar hij de grond raakt, in de hielen, in de kwartieren en in de teen door de buiging die de voet heeft bij een landing op de hielen, dus overal. Mogelijk dat op een racebaan waar de voet wegzakt de teen extra slijtage ondervindt, maar niet op een harde weg."

En dan komen we bij de kern van de zaak (de discussie daar staat onder een filmpje, high speed opname van nb hoeven op een weg): meer slijtage in de teen dan elders in de hoef. Waardoor komt dat?

Deirdre (Emma) reageert met: "Het is juist om te zeggen dat de hoefwand kracht ondervindt waar hij de grond raakt, maar er is wel degelijk een verschil in slijtage, dat heeft te maken met de richting van de kracht. De achterkant van de voet zorgt voor de opname van de impact en de schokdemping, de voorkant zorgt voor propulsie. De krachten zijn niet in dezelfde richting. Zoals de banden van een auto over de weg rollen, zo moet je het afwikkelen zien. De wrijving zorgt ervoor dat je vooruit gaat. En ook dat je banden verslijten."

Dan staat daar nog deze reactie boven: " Ik heb de film nog eens gekeken en ik denk dat de kracht niet op de teen komt te staan die af zou rollen en daardoor zou slijten. Ik denk dat de kracht komt uit het volgende paar hoeven dat neergezet wordt en dat daardoor het eerste paar weer een nieuwe pas kan maken. De hele voet zet af, niet alleen de teen. Anders zou de hele hoef wel tot één nog kleinere teen zijn geëvolueerd. Dat zou veel efficiënter zijn."

En daarmee zijn weg gekomen tot de daadwerkelijke inhoud van de discussie: natuurkunde

Emma Arblaster schreef op maandag 29 september 2014, 20:52:

Ik had ff op zijn website gekeken (hij zit enigszins in mijn regio ), zag niet volgens welke methode hij bekapt of wat zijn filosofie erachter is. Sinds ik hier woon ben ik op zoek naar een backup voor mijzelf, voor wanneer ik ooit eens niet zou kunnen bekappen. Zoals nu zit ik met enorm pijn in m'n rug door een griep. Kan me echt niet bukken. Nou is er nog genoeg tijd voor een volgende bekapping, maar stel dat zoiets langer zou duren... Of je breekt iets... even afkloppen...
Heb 2 jaar geleden es een keer een vrouw over de vloer gehad die mooie bekapverhalen had, maar het bleek in de praktijk een smid die geen ijzers onder sloeg...
Vandaar mijn doorvragen dus

e m kraak schreef op maandag 29 september 2014, 19:10:


nagels knippen inderdaad, niet meer en niet minder, daarom is bekappen ook zo eenvoudig als je de hoeven regelmatig onderhoudt.


precies

-knip-


in de praktijk blijkt vaak dat mensen die hun eigen paarden gaan bekappen toch niet helemaal deze regel volgen. Ze durven misschien niet kort genoeg te knippen (of raspen) en de hoef groeit in een richting die ongewenst is. Door weinig slijtage en niet goed schoonkrabben van de zool kan de hoef in de praktijk wel eens veel langer zijn dan wenselijk, zeker als er ondergeschoven hielen zijn. Wat mij betreft: hoeven is nageltjes knippen en als beginner af en toe iemand vragen of je nog wel op de goede weg zit. Als je meent dat je het allemaal goed in de hand hebt: kijk nog eens mee met anderen die bekappen en blijf alert. Hoe regelmatiger je bekapt hoe beter het resultaat. Erg lange hoeven bekappen blijft nagels knippen maar het resultaat wordt toch minder.