Christel Provaas schreef op vrijdag 25 mei 2007, 16:58:


jaaaaaa maar zo kan iederééééééééén erop,
dat is paardrijden na 2000
en daar geven mensen nu geld aan......

Hoi Moniek en Caatje!
Heb net 4 foto´s bij bovenstaande fotoserie toegevoegd.
Gr. Ilse

Vanmorgen zijn mijn paardjes alledrie voor het eerst natuurlijk bekapt.
Mijn paard is van de ijzers gehaald, en zijn hoeven waren heel erg goed. Hij heeft een goede dikke hoefwand, een gezonde witte lijn, geen separatie, zijn hielen stonden al op de goede hoogte en zijn zolen stonden uit zichzelf al wat hol. En dat alles met 5 jaar ijzers eronder, dus dat viel me enorm mee. (Ik had ook wel een goede hoefsmid, ondanks de ijzers) Alleen zijn hoefwand is korter gemaakt. Eenmaal terug op de wei was hij aan het rennen, bokken en springen, helemaal door het dolle heen.

De twee pony's hadden ook goede hoeven. Geen afwijkingen, een goede stand en een goede witte lijn. Hun hoefmodellen waren ook goed.

Voor alledrie geldt dus dat er alleen wat hoefwand af is gehaald, een klein beetje steunsel bij de pony's en een klein stukje van de straal is bijgesneden omdat ie er wat bovenuit stak.

Ik heb heel veel uitleg gekregen, en heb nu ook wel het vertrouwen dat ik er zelf mee aan de slag kan gaan. Ik wil alsnog natuurlijk wel graag de praktijkdag meemaken, maar dan kan ik tot die tijd in ieder geval vast de hoeven bijhouden.

Ik ben helemaal blij!

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op zaterdag 26 mei 2007, 12:42:


Is me dat even boffen! Meestal heb je niet zoveel geluk!

Jelina, onze nu 21-jarige dravermerrie liep heel haar leven op ijzers en in de vernieling (hoe heet deze verkeerde grammaticale constructie ook weer?). Nu wordt ze ongeveer één jaar natuurlijk bekapt. Zij had excentrische stralen aan twee van haar voeten. Als je je de hoefwand als een uurwerk voorstelt, dan stond de apex (de top) van de straal op vijf vóór of vijf nà twaalf. Wat zien ik? Hoewel het nog niet perfect is, zijn die beide stralen reeds veel dichter bij twaalf uur stipt gekomen. Ik bedoel: precies in het midden van de hoef.
Piet zal zich herinneren hoe wij tijdens de opleiding in Koewacht hebben staan prakkeseren over wat wij aan die excentrische straal konden doen. Nu weet ik het antwoord: niets. Het zelfherstellende vermogen van natuurlijk bekappen is zo groot dat ook dàt (grotendeels) in orde komt.
Mijn vraag: zijn er nog mensen die hetzelfde ervoeren met een excentrische straal? Of is onze Jelina een alleenstaand geval?
groetjes aan jullie allemaal!

Hi!

Vandaag zijn de achterste ijzers vanonder mijn paard gehaald. Ik wacht nog even met de voorste ijzers eraf te halen, want ik wil eerst weten of het zelf bekappen wel haalbaar is.

Dit zijn de eerste vaststellingen :

*De straal langs beide kanten is een dun reepje rubberachtig spul. Dat valt eigenlijk nog wel mee.
*De hoefballen zijn niet vol, maar in beide hoeven zit in elke bult een scheur. Ik vraag me af of dit komt door een ziekte, of het gewoon een gevolg is van zwakte van de hoefballen.
*De straalgroeven zijn niet echt diep.
*Er zit nog heel veel kalk op de zool. Ik zie in de witte hoef dikke zwarte lijnen als aderen lopen. Maar dat kan ook zijn dat het alleen nog wat vuil is dat op de kalklaag ligt.
*De hielen zijn vrij hoog, maar wel stevig.
*De steunsels waren nogal groot, maar niet overdreven. Ik heb ze ook vlot kunnen wegsnijden.
*De hoefwand is zo dun als krantenpapier: onmogelijk om het onderscheid te zien tussen de gepigmenteerde en de niet-gepigmenteerde hoefwand. De witte lijn zou dat gat moeten zijn tussen dat strookje hoefwand en het witte kalkachtige spul?

Ik heb op aanraden van Piet er nog niet teveel aan gedaan, maar dat was eigenlijk ook niet mogelijk want toen ik de steunsels had weggesneden vielen mijn armen er al ongeveer af. Ik heb snel snel een poging gedaan om een mustang-roll te maken, maar het was nog niet echt zoals het er zou moeten uitzien Het wordt nog even oefenen!

Ik ben nog wel een rit gaan maken over voornamelijk zandwegen, alleen op het laatst enkele straten met asfalt. Het is echt ongelofelijk hoe hij overal overscheurt: hij aarzelt op geen enkel moment, maar ik vraag me af of dat wel een gezond teken is?

Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat evolueren...

Hallo!

Ik ga regelmatig vrijwillig een handje toesteken bij Horse Rescue, een opvangplek voor "afgedankte" paardjes, die dan verder ter adoptie worden aangeboden. (Zie ook: www.everyoneweb.be/horsespiritrescue ) Deze paarden genieten mateloos van een goeie shiatsu-beurt en ik bekap ze ook natuurlijk. Heel fijn wat je van die paardjes terugkrijgt

Over het natuurlijk bekappen heb ik de volgende vraag: één van de paarden zou spat hebben aan de achterbenen. Volgens de traditionele hoefsmid zou dit paard baat hebben bij een speciale manier van bekappen. Op www.hoofcare.nl las ik ook dat er bij deze aandoening een speciaal beslag wordt aangebracht om de afwikkeling op een specifieke (zogenaamd 'minder belastende' manier) te laten verlopen.

Het paard waarover ik spreek heeft geen ijzers (oef!), maar ik moet zeggen dat ik nogal heel erg sceptisch sta tegenover het 'speciale bekapping'-idee. Wat denken jullie hierover? Is natuurlijk bekappen in dit geval een goede keuze of laat ik dit over aan de tradi hoefsmid? Ik heb sowieso niet de pretentie of intentie om mijn NB-ideeën te gaan opdringen en zal altijd de keuze van de eigenaars van de paarden respecteren, maar ik vraag me hier dus gewoon af wat het beste is...

THx 4 het advies!

Nele

Kreeg gisteren de nieuwste editie van het magazine Amazone in de bus, met daarin een intervieuw met Klaus Hempfling, de schrijver van o.a. het boek "Natuurlijk paardrijden". In het artikel stelt hij :

"Van onze paarden is 90 procent niet meer geschikt voor het het werk waar ze voor gefokt worden. Je kunt een grote en lang gefokte warmbloed dan wel intensief voor de dressuur willen gebruiken, maar dat zal zijn lichaam niet aan kunnen. Hetzelfde geldt voor het natuurlijk bekappen: de droom van een onbeslagen paard is mooi, maar de praktijk is dat wij onze viervoeters niet meer de natuurlijke leefomgeving kunnen bieden die voor een blootsvoets bestaan nodig is. Als je je paard niet op 20 ha land met bossen en kruiden kunt houden, dan is het houden op ijzers de beste oplossing. Haal je die er toch af, dan lijkt hij misschioen nog rad te lopen, maar in feite loopt hij op 4 benen kreupel ! " Moest even slikken toen ik dit las. Wat is jullie mening?

Joke Van den Eynde schreef op zondag 27 mei 2007, 21:17:


Als hij voor nog op ijzers staat, kun je niet zoveel zeggen over gevoeligheid. Een paard draagt immers het meeste gewicht met zijn voorbenen, dus daar is de 'uitslag' van het ijzers afnemen het grootst.

Veel los materiaal op de zool, daar hebben alle paarden nu zo'n beetje last van, heb ik de indruk. heeft vast te maken met vochtigheid na droge periode.

Waldo50 schreef op zondag 27 mei 2007, 22:47:


Nogmaals, mijn mening is dat meneer Hempfling blijkbaar meer verstand heeft van sjamanisme.
Zijn boek "Natuurlijk paardrijden" was 15 jaar geleden prima, is dat in zekere zin nog wel maar de schrijver is sindsdien, nmm, al jaren zijn kompas kwijt.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Waldo50 schreef op zondag 27 mei 2007, 22:47:

En niemand kan dat heden ten dage nog zien schijnt er ook nog bij te staan?
Wel. Op slechts max. 2 ha alles bij elkaar, geen bos en een groot nat deel van het jaar driekwart ervan niet toegankelijk, nooit ijzers onder gehad in ieder geval niet zolang als ik ze heb, en inderdaad.... hij heeft gelijk.... ik zie het niet, dat kreupel lopen.

Nele schreef op zondag 27 mei 2007, 22:21:


Rijden volgens AdB heft de kreupelheid veroorzaakt door spat, op. Maar misschien is dit een zodanig afgedankt geval, dat dat er niet meer in zit? Dan kun je ook gewoon een jaar wachten, dat is de tijd die de twee gewrichtsdelen nodig hebben om aan elkaar te groeien en dan is er ook geen pijn en dus geen kreupelheid meer. De twee botjes bewegen in een gezond spronggewricht ook al niet t.o.v. elkaar, dus er is dan eigenlijk weinig veranderd.

Het erg grappige is, dat in Nederland bij spat met speciaal beslag de buitenkant, en in Duitsland juist de binnenkant van de achterhoeven iets verhoogd wordt. (Het kan ook andersom zijn, daar wil ik af wezen), ik hoorde het van mijn smid. Hoe duidelijk wil je aangetoond krijgen dat men het eigenlijk dus ook niet weet?

Er loopt hiervan een eerder draadje op PN onder de titel: Interview met Klaus Hempfling in Amazone.

Christel Provaas schreef op zondag 27 mei 2007, 23:04:


Bedankt, Christel,
Het is een paardje van 16 jaar en hij ziet er intussen helemaal opgekikkerd en goed uit.
Natuurlijk bekappen zou dus volgens jou ook zeker de problemen niet erger maken?! Integendeel zeker...
Nele

Waldo50 schreef op zondag 27 mei 2007, 22:47:


is alles wat 1 man zegt dan de waarheid?
zelfs al is hij één van de beste
kijk naar je zelf en je paard en beslis zelf en niet iemand anders, ook al heet hij klaus