knip


Galopperen is in België verboden binnen de bebouwde kom, staat in het verkeersreglement. Verder wordt je verwacht ten allen tijden te kunnen stoppen. Als je gaat over de weg gaat galopperen doe je dat dus best op een goed te overzien stuk weg met weinig of geen ander verkeer. Persoonlijk zie ik geen reden om het uberhaupt te proberen, genoeg andere alternatieven.
Behalve dat het niet goed is voor de gewrichten om het lang vol te houden moet je er ook aan denken wat er gebeurt als er iets mis gaat. Als je er om een of andere reden vanaf valt loopt je paard los op de openbare weg, en knal je zelf tegen het beton.

Groetjes,
Elke

ElkeW schreef op donderdag, 31 maart 2005, 14:49:


Hoi Elke, wat het galopperen op de harde weg betreft, ik citeer even een stukje uit het boek Natuurlijk Bekappen op blz.89 :

.... " paarden landen op de hiel en benutten dus de schokdempende werking van de hoefwand ten volle. De straal van deze paarden is lang en heeft contact met de grond. De straal, en het daarboven liggende straalkussen, helpen mee om schokken te absorberen. De hielen van de paarden zijn laag waardoor het onderbeen in een wat meer gebogen vorm komt te staan en goed kan doorveren tijdens het contact met de grond"....

We hebben het hier uiteraard wel over Natuurlijk bekapte paarden.

Met een op een andere manier bekapt paard of met een paard met ijzers zou ik het niet in mijn hoofd halen om ze over de weg te laten galopperen.Dan wel gelden nmm al die waarschuwingen.

Verder vraag ik mij af of een vette uitgestrekte draf dan beter zou zijn dan een galopje, ik geloof daar persoonlijk niet zo in, als ik zie wat voor draf de paarden soms hebben als je ze de vrije hand laat.

En zeker moet je te allen tijden kunnen stoppen, of dat nou in het bos is met een snelweg in de buurt of op een verharde landweg die eindigt in de bebouwde kom. Als een ruiter geen controle denkt te hebben over zijn paard is het zeer onverstandig om uberhaupt de bak te verlaten, of dat nu een bos is met zandpaden of de bebouwde kom.

Dat van dat op het beton knallen ben ik wel met je eens, het doet gewoon nog pijner dan op het zand in de bak, - moet er niet aan denken. Maar goed, soms is er geen alternatief zoals bij ons.
Ik woon niet ver van Tongeren maar bij ons is alles verharde landwegen met nauwelijks berm.

Groet, Pien

Spirit schreef op donderdag, 31 maart 2005, 20:08:

Dag Pien,
Ik woon ook in Tongeren! Ik ben mijn paard in Bilzen gaan stallen om toegang te hebben tot een goed netwerk van (onverharde) veldwegen, zandbanen en bossen. Ik vind het zelf erg spijtig dat ze hier overal beton gelegd hebben. Maar er is hoop, binnen twee jaar komt in Haspengouw een ruiterpadennetwerk..ik ben benieuwd.
Groetjes,
Elke

Onze paarden raken steeds beter verzameld, dus met de achterhand onder het gewicht, Met name Arabella is het verst en dat is erg fijn met en voor alles. Het heeft echter duidelijk consequenties voor de vorm van de achterhoeven; doordat de achterhand duidelijk verder ondertreedt wordt de hoefstand ook schuiner. Dit is duidelijk te zien aan de veel meer ovale vorm van de afdruk met een duidelijk puntiger voorzijde.
Het is onmogelijk en zinloos dit te willen corrigeren omdat de stand van het been gewoon anders is geworden.
De vraag is: wat is eventueel het gevolg en hoe moet ik dit wél bekappen? Gewoon 'normaal', rekening houdend met de schuinere stand en ook een mustangroll om het afrollen te vergemakkelijken of wat?

Huertecilla schreef op donderdag, 31 maart 2005, 23:25:


Ik snap wat je bedoelt maar ik herken het niet meteen bij onze paarden.

Ik kan niet zeggen dat de beter ondertredende paarden bij ons een punttoon krijgen.
Ik denk zelfs juist niet vanwege de stuwing vanuit de achterhand.
Een paard dat ruimer onderzet wordt soepeler want hij zet zijn achterbeen verder naar voren en dus ook de hoef..(Ben effe hardop aan het denken....). En hij zet weer stevig af vanuit die achterhand.
Dan zou de toon juist korter zijn dan nu het geval is.

Heb je geen foto's ?

En het kan niet aan de manier van bekappen liggen?
Of lijkt het zo doordat het hoefbeen hoog in de hoef is gaan zitten?
Veel achterhoeven zijn minder rond dan voorhoeven.

Ik zie wel dat bij ons elk paard een eigen hoefstand gaat 'kiezen'.
Er zijn er bij die vanuit zichzelf platter gaan staan en die wat steiler zijn gaan staan. Die vorm hebben ze zelf gekozen en we doen daar weinig corrigerends aan. Maar geen van allen hebben een lange toon en lopen bijna dagelijks over de harde ondergrond.
Dat is vreemd want bij jou is het steneriger dan hier, en toch hebben ze een lange toon.... Als ze nou alleen maar over zachte ondergrond liepen kon ik me er nog iets bij voorstellen, maar dat is niet het geval bij jou.......hmm, ik wil er even over denken vandaag, ik kom er zeker op terug want ik wil het ook wel weten.

Groet, Pien.

Ach op stage ben ik er in de bak afgeknald. Fijn detail dat de bakbodem loeihard was met een toplaag van fijn en iets minder fijn scherp grint. Kun je beter plat gaan op vlak beton of asfalt

Wij hebben gelukkig wel alternatieven en kunnen op voldoende onverharde paden tempo maken. Op de verharde stukken tolten we meestal, kun je goed de takt horen. En daar gooi ik ook regelmatig een galopje tussendoor. Kleine stukjes, is knollie weer lekker wakker, allert, komt de kont er weer wat bij en laat ie zijn rug weer beter los.
Heb er tot nu toe geen nadelen aan ondervonden. Toen hij nog op ijzers stond deed ik het niet, ook niet draven. Vanwege alle waarschuwingen waar denk ik ook best wat inzit als er een ijzer onder zit die de hoef zo beperkt.
Ik denk ook wel dat er verschil zit tussen rustig draven/galoperen, of uitgestrekt draven en rengalop. Dan word de impact van de schokken groter lijkt me.

Groetjes Karin

Huertecilla schreef op donderdag, 31 maart 2005, 23:25:


Misschien begrijp ik je vraag niet, want het antwoord lijkt me nogal voor de hand liggen. Namelijk 'gewoon'.
Als je gewoon de witte lijn aanhoudt, bij je mustangroll, dan weet je toch hoever je de teen kan 'bijwerken'?
Ik zou dat zeker wel doen, maar dat is mijn mening.
Maar niet een opzet maken, mocht je dat van plan zijn.
Isabel

Spirit schreef op vrijdag, 1 april 2005, 8:57:


Bij Arabella zag ik het eigenlijk vrij 'plotseling'; het viel me ineens op. Nu ik er op let zíe ik het bij Capricho gebeuren; narmate hij beter zijn gewicht leert dragen door beter onder te treden, slijten zijn achterhoeven schuiner, dus ovaler.
Bij hem is het minder sterk dan bij Arabella en dat zal ook wel zo blijven omdat Arabella geen echt uitgestrekte gangen heeft en hij wel.
Zie: http://www.mijnalbum.nl/Album=AD4IIFHS Tis een foto, dus een moment en geen bewegingsverloop, maar je ziet wel dat ze ondertreedt en dat was een jaar geleden. Inmiddels zijn we samen aanmerkelijk vooruit gegaan.

Door verzamelen krijgt een paard géén langere actie, dus de afzet is in ieder geval eerder en bovendien meer omhoog, dus de toon rolt minder af. Hier komt nog bij dat een paard voor dragen van gewicht juist effectiever eerder afzet dan later. Verzameld maak je onvermijdelijk minder meters; vereenvoudigd gesteld is de afzet, de stuwing omhóóg, niet vooruit. Juíst op hardere ondergrond kantelt de hoef dan niet voorover.

Kijk voor een helder voorbeeld naar het verloop van een goede Hoge School pesade, piaff en dan passage
Verzamelen is goed voor het dragen van gewicht, voor wendbaarheid, voor afzet, voor steile hellingen. Verzamelen is níet goed voor meters maken, voor snelheid.
Je moet wel de hierbij aangepaste schuinere hoefstand aanhouden bij het bekappen omdat je anders een hoek in de kootstand gaat forceren. Ik hou de hak laag en geef een mustangroll, maar hou voor de rest de vorm aan die bij de meer ondergetreden stand lijkt te horen.
Wat ook opvalt bij Arabella is dat ze voor en achter vergelijkbaar slijt en daarbij voor eerder de achterzijde meer vijlwerk behoeft dan de toon terwijl dat achter andersom is.

Ik heb héél weinig onderhoud aan haar hoeven.
Met afstand het meeste werk heb ik aan ons slechtst ondertredende paard Sancha dat 12 jaar rondop op ijzers heeft gestaan.

Huertecilla schreef op vrijdag, 1 april 2005, 11:06:


Maar nogmaals: wat is je probleem nou. Voor zover ik je begrijp, ben je juist heel tevreden over hoe het gaat.
Isabel

Huertecilla schreef op donderdag, 31 maart 2005, 23:25:


Lopen uw paarden in de weide (onbereden bedoel ik ) dan ook zo verzameld?
Wat ik eigenlijk bedoel, stel dat u dagelijks 6 u. rijd, daarna (nog 18 u) lopen ze waarschijnlijk toch minder verzameld? Hieraan vast nog een vraag, verzameld voor het plaatje of moet dit echt voor de gezondheid van uw paard?
Bedoel dit zeker niet negatief, ik ben zelf niet zo'n goede ruiter om m'n paardjes zo te rijden, maar blijkbaar ondervinden ze hier toch geen hinder van.

Nee, het verzamelen is bepaald niet voor een plaatje, want we rijden geen enkele vorm van conditie; het is uitsluitend om het paard langer en probleemloos gezond te laten functioneren.
Verzamelen leer je een paard te leren om het ruitergewicht meer op de achterhand dan op de voorhand te dragen. Dat is een relatieve ontlasting van de voorhand welke voor extra belasting constructief minder sterk is dan de achterhand. Vooral in ruw terrein en veel hellingen is het heel prettig voor het paard.
Het is met gebruikmaking van steile hellingen dan ook niet moeilijk een paard dit zelf te laten ontdekken.
Een paard dat eenmaal ontdekt heeft zich op de achterhand te dragen zal dat in de wei ook doen. Met name in rust met een been op slot is dat zeer opvallend.
Lastiger is het om het onder het zadel nog wat door te voeren, maar ook dat is een kwestie van het muntje laten vallen en vooral NÍET de voorkant tegen te houden.

Ja, we zijn er (het ondertreden) héél tevreden mee, maar het 'probleem' is dat ik niet goed weet of er effecten zijn voor de hoef en hoe ik die het beste kan bekappen.
Het líjkt me inderdaad logisch Isabel om bij de 'natuurlijke' schuinere stand de witte lijn aan de houden en een lichte roll te maken maar... ben ook maar een amateur.

Huertecilla schreef op vrijdag, 1 april 2005, 14:45:


Ik ook hoor (amateur).
Maar ben wel van mening dat de hoef je vertelt wat moet, als je maar luistert.
En dat doe je, als ik je goed begrijp.
Maar dan laat ik nu het woord aan de professionals. :)

Hallo,

Ik heb bij mijn paard geconstateerd dat zijn oude zool los laat en dat er daaronder weer een nieuwe zool verschijnt. Hetzelfde heb ik al met zijn straal gezien. Ik heb even gezocht op dit forum of dit vaker voorkomt en dit blijkt gelukkig(?) het geval te zijn. Maar mijn vraag is: hoe ontstaat dit eigenlijk. Is dit een gevolg van veranderende omstandigheden (ondergrond/beweging/...) of gebeurt dit periodiek bij elk paard? Is het een goed teken of juist niet?
Ik hoop dat iemand me daar een antwoord op kan geven.

Edward

Op zoek naar data kwam ik via het evolutieproces van het paard op een interesante lijn; het lopen op één teen, het lopen met de veeractie van peesmechanisch, de hoef, alles hangt samen met het evolueren om op harde ondergrond te kunnen lopen. Het verlies van de 2e en 3e teen, het daarmee samenhangende ontwikkelen van fixerende kruisbanden, de inkorting van het spaakbeen, de verstijving van de gewrichten, allemaal voor stabiliteit op oneffen, harde ondergrond.... Hoezo zou een paard ijzers nodig hebben????

Wat dit met verzameld te maken heeft? Het is waarschijnlijk slimmer 'naar de hoef te luisteren' en de stand niet te corrigeren om de kruisbanden en het bewegingsmechanisme niet onnodig te belasten; zoveel mogelijk binnen de natuurlijke bandbreedte van de stand blijven en daardoor wordt de hoef inderdaad ovaler, langer in de toon.

Huertecilla schreef op maandag, 4 april 2005, 9:29:


Naar de hoef luisteren en niet repareren wat niet kapot is lijkt me wijs, Peter.

Aan de andere kant is er dan wat je paard doen moet, en in hoeverre daar de hoef juist een goede parameter is om uit af te lezen of dat wat je je paard laat doen "goed" is, of niet genoeg, of overdreven.
Ik bedoel dat goed dus als goed voor je paard.

Wat het verzamelen aangaat zit ik al heel lang met nogal wat twijfels. Er wordt beweerd dat verzamelen goed is, vanwege extra ruitergewicht, etc. - ongetwijfeld hebben we allebei dat verhaal al vaak gelezen of gehoord. Echter nog niemand vanuit het hippische heeft me ooit kunnen bewijzen (bijv. uit kadaveronderzoek) wat er niet goed zou zijn aan niet-verzamelen... of zeg maar "gewoon wat aan boemelen". Ook bestaan er nogal wat totaal verschillende vormen van "verzameld" of "frame". Bij gangenrijden (tölt!) heb je een soort van verzameling nodig, maar een die er heel anders uitziet dan het typisch dressuurbeeld, en dan ziet de klassieke dressuur en ook nog eens heel anders uit dan de FEI-dressuur. Dat alles reduceert "verzameld" nmm tot slechts een woord.

Zou het vanuit historisch perspectief niet zo kunnen zijn dat "verzameld" binnen afgebakende disciplines lekkerder rijdt, en daarbij ook nog eens meer "indruk" op mensen maakt? Dat laatste verklaarbaar vanuit de psychologische voorkeur van mensen voor het verticale. Het lijkt me vanuit de velerlei militaire - en/of statustoepassingen niet onwaarschijnlijk.
Een (overdreven) verzameld paard is op een bepaalde manier wendbaarder bijvoorbeeld, van groot belang voor de toenmalige adel/officieren, maar nu ook nog te zien in de corrida. Maar zet daar de cuttinghorses in het westernrijden tegen af, en dan weet ik het niet meer behalve dat duidelijk is dat je een paard de gekste dingen kan leren doen.

Het lijkt me van belang iedere keer weer de vraag te stellen wat er bij mensen-cultuurvormen hoort en "normaal" gevonden wordt zodat niemand er bij stil staat en erover nadenkt, of wat er bij het paard zelf hoort. Wat is nuttig en waarom?

Toevallig kreeg ik gisteren via mail de vraag binnen of gangenpaarden (wanneer onbeslagen natuurlijk) een andere hoefvorm aanmaken. Goeie vraag, en ik weet dat dus niet. Ik zou er niet van opkijken, maar onderzocht is het niet. Toch niet zo moeilijk lijkt me - alleen de moeite nemen een paar honderd hoeffies op te meten.

Groeten, Egon.