Hij staat erbij alsof hij de toon van zijn achterbenen ontlast. Zijn bekken is behoorlijk gekanteld, hij staat er erg ver 'onder'.
Maar misschien is dit wel bewust het gewenste alvast-in-de-stand-voor-sliding-stop fokmodel, bij die rare Amerikanen weet je het maar nooit

Christel Provaas schreef op vrijdag 4 mei 2007, 8:23:


Ja, je zou ook kunnen denken dat ie zo ver onder staat om de voorvoet te ontlasten ?

Kunnen strontvliegen ook schade berokkenen
aan het lichaam van de mens of enkel aan die van onze dieren?

vincent schreef op vrijdag 4 mei 2007, 20:52:


Zijn enkel de maden van de vliegen die infectie overbrengen in onverzorgde wonden, , der maden vreten zich een weg naar binnen. Als mens ben je geen lekker slachtoffer

Ik ben nog steeds enthousiast over eigen blootvoets lopen,
Remco hoe is dat bij jouw?

Mijn blote voeten worden langzaam aan wat sterker.
De hardheid vergroten van de zool is nog het onbelangrijkste begrijp ik nu.
De benodigde ontwikkeling zit hem hem meer in een dikkere bal van de
voet te krijgen, sterkere pezen en spieren ontwikkelen en sterkere botten.
En daarnaast een gezondere loopbeweging aanleren, zonder hiellanding.

Ingrijpend dus, die aanpassing naar blootvoets.
Het is echt een eyeopener voor mij ... nooit gedacht dat schoenen
zo de voet zouden verzwakken en natuurlijk lopen zou belemmeren.
De info hierover zegt, stel dat je een hand zou inzwachtelen de eerste
6 jaren van zijn leven, precies zo strak als een harde kinderschoen.
Wat zou die hand dan kunnen na 6 jaar? Hoe misvormt zou die hand zijn?

Ik ben nu op een site aan het lezen, over barefoot running.
Een man heeft al 56 maratons blootvoets gelopen en zijn uitleg
geeft vele voor mij nieuwe inzichten. Bijvoorbeeld dat bij blootvoets
er telkens lichte aanpassingen zijn bij het buigen van de voet als reactie op
de ondergrond en dat dit voelbaar is in je gehele lijf, die kleine bewegingen
houden de gewrichten soepel en gezond. Er ontstaat een vloeiende manier van lopen door, heel licht en soepel.
Wat verklaard waarom de Kenianen en Zuid Amerikanen superieur
zijn in maratons lopen. Ze hebben lange tijd van hun leven blootvoets
gerent over alle ondergronden en daarin sterke gezonde voeten ontwikkeld
en een betere loopstijl geleerd als wij schoen verslaafden.
Met de dode voetzolen in schoenen (de bodem wordt niet meer gevoelt
bedoel ik) wordt de loop al snel meer stampend en met hiellanding met alle blessure gevoeligheid van dien. Ook bij het gewone wandelen dat ik doe is
dit allemaal navoelbaar.

Dat vind ik ook zo prachtig: "schoen verslaafden" of "die twee kleine gevangenissen uitgooien" of "dode voetzolen". De uitleg die er in
de info te lezen is, gebruikt soms shockerende termen. Vaak moet ik
denken aan het ijzer-blootvoets hier op dit forum wat zo veel raakvlakken
heeft en eenzelfde bewustwording vraagd.

In de stad let ik op hoeveel mensen landen op hun hiel of landen op
platte voet. De meeste kinderen landen nog op hun platte voeten,
wel tot een jaar of 10 of 16 ? Van de volwassenen schat ik nu
(ik heb niet geturft) dat 1 op de 20 met platte voeten land.
Waarvan meer vrouwen dan mannen zo lijkt het me toe.
Ook zit er verschil in vreselijke hiellanders en mensen waarvan de
hiel nét iets eerder de grond raakt en het bijna niet te zien is wat eerst komt.
Er is een vloeiende overgang. Mijn loopstijl verander ik nu bewust als ik met
schoenen loop, blootvoets gaat het bijna altijd spontaan goed.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 4 mei 2007, 23:13:


Ik heb geen kinderen, maar ik dacht dat de meeste kinderen op de tenen of eigenlijk de ballen van hun voeten lopen.
Ik zelf loop ook meer op de ballen van mijn voet, omdat ik al lang geleden geleerd heb dat daar de "pomp" zit, zoals die bij het paard vanuit de "hielen" van de hoef moet komen.


Nils en Olly

Michiel schreef op vrijdag 4 mei 2007, 23:13:


Enige ervaring met oosterse gevechtskunsten ? Deze mensen kunnen je at perfekt uitleggen (alst echte zijn tenminste)

Michiel schreef op vrijdag 4 mei 2007, 23:13:


Nu we het toch over blotepote hebben, Michiel:
Je zou er eens op letten hoe mensen bewegen.
Vanwege mijn beroep ben ik er natuurlijk altijd op aan het letten hoe mensen op het paard zitten, hoe hun houding is en hoe ze meegaan in de beweging van het paard.

Telkens weer valt mij op dat mensen die heel erg 'in hun hoofd zitten'
over het algemeen veel houteriger bewegen dan mensen die 'in hun gevoel zitten'. Je kunt dat zelfs in redelijke mate relateren aan het werk dat zij doen (keuzes).
Mensen die gewend zijn alleen maar achter een computer te werken en veel te denken, doen dat ook op het paard en kunnen zich veel moeilijker verbinden met dat paard. Mensen die met hun handen werken (houtbewerkers, ik noem maar wat) gaan veel sneller in dat gevoel bij het rijden.

Dat kun je weer vertalen naar kinderen: Kinderen die veel bewegen zijn zich veel meer bewust van hun eigen lichaam, kinderen die urenlang voor de TV mogen zitten van hun ouders, die niet veel bewegen, hebben ook meer moeite met paardrijden.
Ik denk wel met elke vorm van sport of bewegen.
Vaak test ik dat voor mezelf door iemand aan het eind van zijn eerste les te vragen wat voor werk hij/zij doet, en meestal komt dat wel uit. Wat niet wil zeggen dat de één meer aanleg heeft, maar de één komt makkelijker in zijn gevoel, waar de ander veel meer moeite heeft met de verbinding en daar allerlei oefeningen voor nodig heeft.

Het is leuk als je dit nu eens vertaalt naar blootsvoets lopende mensen: Hoe lopen/bewegen die, hoe bewust lopen die, etc.
Ben benieuwd naar jouw reaktie, want zoals ik jou ken weet ik dat je snapt wat ik bedoel.
Greetz, Pien

Michiel schreef op vrijdag 4 mei 2007, 23:13:

Met mijn voet in het gips kom ik er de komende 6 weken niet aan toe

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 4 mei 2007, 21:18:

LOL LLL