sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:42:


Wel het zit iets anders in elkaar , als je je paard enkel zachte grond kan voorschotelen en weinig km's over gedifferentieerde ondergrond dan heb je volgens mij twee mogelijke opties 1.Je paard krijgt zachte(re) hoeven die makkelijk afslijten en je dus voor problemen gaan stellen op harde ondergrond
2. Je paard zijn hoeven blijven gezond en hard (hoera)maar groeien dermate snel door dat bekappen en onderhoud wel degelijk nodig is.

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:42:


Ben erg nieuwschierig hoe ze er nu dan uitzien!
Heb je fotoos? En dan bijvoorbeeld van 8 mnd geleden , en van hoe ze er nu uitzien?

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:48:


Ik heb een stuk betegeld omdat ze anders in de modder staan en ze lopen de hele dag op die tegels, dat scheelt wel natuurlijk. Ik ga nu weer naar ze toe. Vanmorgen met Bright gereden nu mag het kind ook nog even mee. Gaan we lekker grazen met zijn drietjes. (de paarden dan toch, ik neem wel een appeltje mee)

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:30:


Interessant... Er zijn er meer die dit ondervonden hebben, het is ook altijd Egons stokpaardje op dit forum geweest.
Met Buck ben ik er ook achter gekomen. Ik rasp wat rond, maar dat is eigenlijk slechts cosmetisch, verder doe ik niets, uitkrabben eens per 2 weken oid. Ik pak hem wanneer en hoe lang ik wil, hij loopt ALTIJD goed op elke bodem. Ik hoef hem niet te verplichten tot straatwandelingen om af te harden, of pads of wat voor kunstgrepen dan ook.
Sandra, wat versta je precies onder bekappen toen je dat nog deed? Waren de hielen toen lager dan nu? Hoeveel en hoe vaak deed je wát?
(Want natuurlijk blijf ik oorzaken voor Cadiz zijn slechte blootsvoets-ervaringen zoeken). (Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik niet zoveel aan zijn hoeven deed, omdat hij de buitenkanten achter zelf al zo enorm afsleet). (En ze waren zo hard dat het bij voorbaat onbegonnen werk was).

van lennep schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:51:


Nee, ik heb geen foto's jammer genoeg. En ik heb ook geen camera (heb er wel eentje maar die doet het niet)
Maar ze zien er niet zo netjes uit nu. Van die scherfjes aan zijkantendie eraf zijn geslagen. Dat vond ik eerst zorgelijk. Maar zo vormt ze een natuurlijke mustangrol. Ik ga wel een eind lopen op het asfalt al de hoefwand wat lang is hoor. Anders groeit het te ver door. Dus nog wel steeds onderhoud, maar dan op een natuurlijke manier. En nu ga ik echt naar ze toe. Ze missen me, of ik hen.

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:30:


Er is geen natuurlijker onderhoud dan niets hoeven doen.
De voeten van je paard trainen en het tegelijkertijd ondergaan van natuurlijke slijtage is optimaal.

Daarom ook: de definitie van NB: natuurlijk bekappen is niet anders dan het nabootsen van slijtage die een paard zou hebben als het over harde onregelmatige ondergrond zou lopen.
Maar prima dat het zo gaat Sandra!

Christel Provaas schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:52:


Jou nog even heel snel antwoord geven.
Ik bekapte zoals ik dat bij F&I geleerd had. En dat was niet goed. Ik keek altijd langs de hoeven of het gelijk was. Maar er is hier een tijdje terug een natuurlijk bekapper geweest en die bekapte de voorhoeven scheef. Hij zette ook steeds de voeten even neer om te controleren. Toen ik vroeg waarom hij dat deed vertelde hij dat Bright een enigzins Franse stand had en de hoeven aan die stand aangepast moesten worden. En dat klopt ook wel met de manier van afslijten. Altijd als ik de hoeven had bekapt en ik ging daarna rijden dan waren de hoeven daarna aan de binnenkant weer veel meer afgesleten.
En de stralen waren altijd erg diep. Ik was altijd heel bang voor hoefzweren en ik krabde altijd na elke rit heel zorgvuldig de hoeven uit. Ik moet nu zowat op mijn handen gaan zitten om het niet te doen maar ik blijf ervan af. En de stralen zijn veel ondieper.
Maar het viel me vandaag gewoon op dat ze zo ontzettend gemakkelijk over de weg draafde. Ik stuurde haar op een gegeven moment de berm in omdat mij dat prettiger voor haar leek, en vroeger wilde ze dat ook altijd maar ze liet zich de berm niet insturen. Op het beton wilde ze. En lekker draven. Ik wist echt niet wat ik meemaakte. Drie jaar lang hefft ze echt super gevoelig gelopen. Jammer genoeg kan ik niet naar het bos met haar. Daar is een pad met gebroken puin waar ik haar vroeger niet overheen kreeg, ik ben heel benieuwd hoe ze dat nu ervaart.

Piet schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:59:


Ik ben er ook ontzettend blij mee. Vooral omdat ik mijzelf ook steeds zo vreselijk schuldig voelde omdat ik de hoeven niet meer bijhield.
En nu ga ik echt naar ze toe.

shanna schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:33:


We blijven zo bezig he???? Vraag jezelf nu eens heel serieus af HOE die problemen dan ontstaan zijn! En diezelfde problemen denk jij op te kunnen lossen door er alweer een ijzer onder te slaan??
Hoe denk jij nu dat wij, die hier op HN schrijven, die problemen waar jij over schrijft, opgelost hebben? Juist, door die kleredingen eronderuit te halen.
Heb je nu wel eens gelezen hoeveel mensen hier al geschreven hebben over ijzers verwijderen en door DA's en klinieken opgegeven paarden lopen weer normaal?

Een welgemeende raad van mij en hopelijk leerzaam advies: ga nu in vredesnaam eens in de vrieskist kijken bij b.v. Frans en Ilona! En KIJK naar die voeten.
Dat zegt veel meer dan wij allemaal hier kunnen schrijven...

Ik hoop echt dat je dat eens wilt doen, neem die moeite!

Wil.

Wil schreef op woensdag 14 februari 2007, 15:51:


Mag hier ook! en bij Pien ook! Allemaal schitterende voorbeelden van het aloude voetverzorgersvak

Piet

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 14:07:


Vraagje: en de steunsels dan? ik doe de hoeven nu om de 2 wkn ipv elke week. Klaas heeft vorige week de steunsels ook niet zo ver weggehaald als anders. Onze merrie die altijd gevoelig heeft gelopen ook met traditioneel bekappen, loopt na 2 jaar nb nog steeds gevoelig. Nu ik wat minder de hoeven bijhoud, groeien de steunsels meer, maar ik heb het gevoel, tenminste dat was vorige week dan, dat ze minder gevoelig liep???Vrijdag weer s gaan rijden, ben benieuwd. Ze loopt alleen niet gevoelig over glad asfalt, op een wat ruwere weg loopt ze direkt met zeer kleine pasjes.Ze staan deze winter voor t eerst zo'n 12 uur per dag op klinkers, uitstekende hoefwandjes zie ik niet hier. Wel goed zeg, drie jaar gevoelig gelopen en dan gaat t nu zo goed!

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 14:04:


Dan heeft het dus 10 maanden geduurd voor het zover was.
Nu maar hopen dat het blijvend is, hou je ons wel op de hoogte?

Groetjes, Michiel

ingrid van der post schreef op woensdag 14 februari 2007, 16:03:


In het begin groeiden de steunsels erg door en klapten zelfs om. Dat heb ik nog twee keer weggehaald, maar nu lijken ze minder hard te groeien en ze slijten mooi recht met de rest mee.
Maar bij paarden die in het wild lopen slijt dat ook vanzelf, denk ik.

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 17:05:


Jur zijn steunsels zijn nu ook zo ver dat ze recht beginnen mee te slijten. Ik laat 't even zo. De arabieren madam die bij hem staat had een tijd terug lange hoefwanden en kijkend naar de zool, scheve afslijting. Zo kwam ze uit de zomer wei, nu ze een tijdje op de stenen staat is ook alles recht afgesleten, geen lange wanden meer en alles gelijk aan de zool, enkel een vrij hoekje bij de hielen. De bekapper is niet meer nodig voor haar.

Groetjes, Michiel

Piet schreef op woensdag 14 februari 2007, 12:58:


Volgens mij heeft ie dat in één ruk door getypt. Yes!
Rustig maar hoor.... tis maar een hobby he