Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 7 februari 2007, 14:02:


Ik denk het niet Tineke. Wel weet ik zeker dat er naar verwezen wordt.Hij doet, zoals ik eerder schreef, bepaalde uitspraken die iedereen die het interesseert zou moeten weten.
Natuurlijk Bekappen is een andere methode, gebaseerd op de vorm van de hoef die hij door slijtage krijgt als hij regelmatig op harde, onregelmatige ondergrond loopt. Het is dus een vorm die we kunnen nabootsen door te zorgen dat ons paard regelmatig over zulke gronden loopt en door te combineren met dezelfde manier van bekappen.
Als aan de regels die erbij gesteld worden wordt voldaan is het verreweg de eenvoudigste manier van goed onderhoud van de voeten.
Dit kunnen we mensen op een uiterst verantwoorde manier in een dag aanleren en het blijkt dat het in praktisch alle gevallen, op misschien een enkele voor eeuwigverpeste ijzervoet na, prima werkt.
Ik denk dat La Pierre qua manier van bekappen veel meer een soort Strasser manier is. Die wordt ook niet echt behandeld in het boek. Niet dat hij snijdt in de zool of zo, maar ik bedoel de gebondenheid ervan. Er zijn veel meer regels.
Wij geloven in Natuurlijk Bekappen juist om de eenvoud: Kijk naar de voet hoe hij eruit ziet als hij perfect over alle soorten ondergrond kan lopen, kijk of er een optimale witte lijn is, een sterkehoefwand, of hij vrij kan buigen en bewegen zonder dragende steunsels, goed landt en afwikkelt zodat het hoefmechanisme nergens gestoord wordt en boots dat na. Train je paard en hij zal overal over kunnen gaan.

Ik vind het onmogelijk te zeggen wat beter is. Wel wat het eenvoudigste is.
Ik denk dat we ons daartoe, met het oog op de verspreiding van het bloots voets gaan, moeten beperken.
Mochten Frans en Ilona er anders over denken dan merken we dat wel :)

Hoe bevalt het in Portugal?

Piet

e m kraak schreef op woensdag 7 februari 2007, 15:07:


Divergerend? Bedoel je daarmee dat ze bij de hielen naar beneden lopen? Ben niet zo heel goed met moeilijke woorden en ook niet met Engels.
Nee hoor, ik weet natuurlijk ook niet waardoor ze bij de Koniks ontstaan, maar in deze link wordt aangegeven dat er dus wel degelijk andere oorzaken kunnen zijn dan hoefbevangenheid. Zelf heb ik wel eens het idee dat het een beetje seizoensafhankelijk is. Kon ik van de zomer heel goed zien. Droge periode, harde ondergrond en na een week of vier kwam de ring tevoorschijn. Mijn eigen idee daarover is; het duurt ca. een jaar om de hoef helemaal te vernieuwen. In een droog seizoen wordt dus dikkere hoefwand aangemaakt, zodat in het jaar erna in hetzelfde seizoen de slijtage binnen de perken blijft. In dit geval zouden paarden die voortdurend over dezelfde ondergrond lopen geen ringen moeten ontwikkelen.
Maar het is maar een idee hoor, totaal niet onderbouwd dus....

Els.

e m kraak schreef op woensdag 7 februari 2007, 15:07:


De hoeven zullen dus gewoon slijten of afbreken toch?
Wat je ziet, ik weet niet of dat bij Konik's ook zo is, laat ik het dus zo stellen: wat ik zie aan dode voeten, is afgebroken hoefwanden ter hoogte van de zool.
Op die voeten is dus een kracht uitgeoefend die groter is dan de sterkte van de "overhangende" hoefwand. Mijn vraag is dan: Zou ten tijde van het afbreken het niet zo kunnen zijn dat er sprake is van een mechanische laminitis door de druk van de lange hoefwand in de kroonrand? Dat daardoor een traumaring ontstaat? De pijn ervan zal misschien niet zo groot zijn als wanneer dit het geval is bij allerlei enge ontstekingen in de kroonrand en ontzettende druk tussen hoefwand en hoefbeen en daarom te maskeren voor zo'n paardje?
Zelfs als de hoefwand niet afbreekt, zou dan bij het langer worden van de hoefwand niet zoveel druk kunnen ontstaan, bv bij het ineens gaan over een onregelmatig hard iets, dat je dezelfde verschijnselen krijgt?

Piet

e m kraak schreef op woensdag 7 februari 2007, 15:07:


Hum. Ik twijfelde nog over een vraagteken ipv een punt.
God, heb ik nou wel goed gelezen... ik begreep uit dat artikel dat de ringen simpel te maken hebben met de nat- en droogheid van gras. Dat de hoefgroei reageert op hoe nat-ie het vindt. Dat het geen stofwisselings-iets van binnenuit is zoals bij hb.
Jij bedoelt dat de koniks divergerende ringen hebben, terwijl dat onschadelijke grasring-kandidaten zouden moeten zijn, maar dat juist het divergeren wijst op laminitis, terwijl het artikel impliciet niet-divergerende ringen bedoelt?
Wat een zin.

Christel Provaas schreef op woensdag 7 februari 2007, 16:06:


Exact.

Daarbij:
- lang niet alle koniks vertonen dit, en de percentages lijken gebiedsgewijs gecorrelleerd (in OVP haast niet, bij Ennemaborg veel).
- het lijkt op jonge leeftijd al te ontstaan, maar veulens hebben het niet. Dus lijkt de samenhang met voedsel anders dan melk voor de hand liggen, via stofwisseling dus.
- ik heb het niet alleen bij koniks waargenomen maar vorig jaar nog bij een ijsco jaarlingmerrie. We dachten toen, als bezoekers daar, ook meteen aan laminitis, maar achteraf twijfel ik daar sterk aan. "Veulens, jaarlingen en twenters worden sowieso niet bevangen" heet het in ijscokringen en werd ons toen ook meegedeeld.

Daarom... ik wil graag weten welke anamnese hier bij hoort. Niet omdat het schadelijk of ziekelijk lijkt, maar juist omdat verwisseling met veel ernstiger aberraties voor de hand ligt.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Piet schreef op woensdag 7 februari 2007, 15:42:


Zie mijn antwoord zojuist aan Christel P.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Arabesk schreef op woensdag 7 februari 2007, 14:08:


Ik heb zelf maar even een proefabonnement genomen