marjolijn schreef op woensdag 17 januari 2007, 22:54:
> Tanya schreef op woensdag 17 januari 2007, 22:43:
>> tja ieder zn eigen ding,, maar het verhaal van jurrien gaat
>> bij ons op stal gewoon ietswat te ver...
> In het echt dan bedoel ik?
> Of daar op stal eens uitleggen wat precies het idee erachter
> is, wat de mogelijke verschijnselen zijn en hoe lang dat kan
> duren?
Eerlijk gezegd hoor ik het wel vaker hoor: "bij mij op stal wordt een paard natuurlijk bekapt en die loopt bagger, dus mij niet gezien" En dat soort dergelijke reacties.
Gaan meestal bij mij het ene oor in, andere uit. Maar om even advocaat van de duivel te spelen, zeker als ik dit verhaal lees van Michiel, waarbij ik toch echt wel de indruk heb met serieuse, meelevende meiden van doen te hebben, wordt ik daar wel ongerust van.
Tuurlijk kun je roepen: ach die meiden snappen er niks van, het zelfde geleuter als altijd. Maar dat is misschien wat al te makkelijk en simpel.
Misschien toch je ogen open willen doen voor de gevallen waarin het toch niet zo geweldig gaat? Waarin zelf doeners het blijkbaar niet altijd goed hebben begrepen?
Hoeven
