. Vraag het bij de 'direccion

Super! Dank je wel voor deze informatie. Hier heb je me mee geholpen.

Arno8 schreef op woensdag 10 januari 2007, 18:12:


Met het nabootsen van slijtage vervangen we niet de ervaring zelf van
eindeloos lopen over wisselende ondergronden. Die ervaring is veel rijker met al die verschillende druk en krachten op de hoef.
Vandaar het verbouwen van de weides en paddocs.
Vandaar de kiezel bakken.
Vandaar uit rijden gaan, hoe doe je dat als je alleen zou letten op het hoefbelang?

Groetjes, Michiel

Arno8 schreef op woensdag 10 januari 2007, 18:12:


Het wil er bij mij niet in dat je door af en toe een stukje van de hoef weg te raspen of te bekappen de natuurlijke slijtage van een paardenhoef in de Rocky mountains kan nabootsen. De slijtage zal nog wel lukken maar je mag er niet op rekenen dat je daardoor net zulke sterke en gezonde hoeven zult krijgen. Die krijg je alleen door het paard veel beweging te geven. De beste methode van Natuurlijk bekappen is daarom nog altijd zoveel beweging/slijtage dat je NIET hoeft te bekappen. Maar ook weer niet zoveel dat gevoelige hoeven ontstaan.
Groet
Hans

Havank schreef op woensdag 10 januari 2007, 22:26:


Natuurcompenseren door het rijden-belasten te doseren tot een kunstvorm van Niet Bekappen....

HC

Havank schreef op woensdag 10 januari 2007, 22:26:


HEY !!!!! en ik maar loopschoenen verslijten , natuurlijk heb je gelijk en er zijn inderdaad veel mensen die wel moeten bekappen , raspen enz... omdat ze NIET de voldoende bewegingsvrijheid aan hun paarden kunnen geven (dan bedoel ik niet in e weide lopen he) Met de spanjaarden hier MOET ik dagelijks wel een 5tal km over beton lopen om de hoeven enigzins op peil te houden , is vermoeiend dus daarom fietstraining voor de mannen en mezelf. Met de tinker cross moet ik dat niet proberen of hij loopt op zijn tandvlees.