Cedric Coucke schreef op woensdag 27 december 2006, 12:33:


hoi Cedric, jij hebt het over MSM. ik voerde dit ook aan mijn paarden, totdat mijn homeopaat het zeer afraadde ivm zwavelvergiftiging. ik heb nog her en der nagevraagd, maar niemand had daar ooit van gehoord. ik zou het wel weer willen geven, maar durf niet zo goed meer. mijn paardje van 20 moet ik ook regelmatig in beweging houden om haar een beetje soepel te houden. ik weet dat MSM goed werkt.

In duitsland zijn er diverse westernruiters die rijden met easyboots en slidingijzers eronder het schijnt erg simpel te maken te zijn .

Bij www.easyboot.com en dan bij customerservice kunnen ze je er meer over vertellen of via http://www.grays-hufschuhe.de/ (de duitse site met erg veel info)

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 december 2006, 18:18:


Ow, en nog iets : Er wordt altijd het advies gegeven niet teveel te prutsen aan die korstjes, ze er hooguit de eerste keer af te krabben, maar daarna niet meer. Ik weet niet waarom dat zo is. Ikzelf frutselde er wel eens wat aan en de droge korreltjes rolde ik er dan af, daarna weer de zalf zachtjes met de vingertoppen inmasseren. Zijn de plekjes droog of nat, oftewel is het droge of natte mok?

Spirit schreef op woensdag 27 december 2006, 19:10:


Dacht , schimmel en droge licht/lucht zijn vijanden . Zoals ik zei eerder vettig en de huid onder de korsten is roze en droog .

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 december 2006, 10:36:


Eddy, het enige middel wat echt helpt tegen mok:
Je neemt 1 liter slaolie, 3 eetlepels zwavelpoeder, goed mengen en met dit mengsel de benen flink nat maken tot op de huid. Om de 3 dagen herhalen gedurende 1 maand, daarna elke maand 1 keer. Dit is dan preventief. Dit middel is een heel oud boerenrecept.

Toen ik BigBen mijn laatste shire in de rij erbij kreeg had deze zoveel mok dat lopen bijna niet meer ging, dikke benen en wonden en korsten echt heel erg.
Je in dit stadium ook nog oppassen voor bloedvergiftiging.

@ Pien dat je niet aan korsten moet plukken is eigenlijk erg logisch, ongemerkt maak je er nieuwe wondjes bij.

J. Pelgrim schreef op woensdag 27 december 2006, 20:43:


Dus dat van schimmelinfectie (mok) en licht /lucht /ademen/onsmetten therapie gaat niet op in dit geval(MOK) ?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 december 2006, 21:52:


Nee, vaak scheren ze de sokken ook van een paard, mijn shires hebben hele grote sokken dus zit daar een dik pak haren, je moet je voorstellen als je dit ook nog gaat scheren dan komt er wel lucht bij dat het beter kan ademen maar de nieuwe haren komen dan ook weer door wat weer een erge jeuk kan veroorzaken.
Veel mok komt inderdaad van binnen uit en dit kan dus ook een oorzaak zijn van verkeerde voeding -> eiwitten!!!

Effe voor je gecopieerd van www.paardendrogist.nl :
Anders effe googelen. Ik zit tussen het werken door af en toe op PN te kijken dus ben er maar half om echt naar mok artikelen op zoek te gaan.

Mok en rap
Mokplekjes zijn het symptoom van een huidontsteking in de kootholte; de huid wordt rood, er komt vocht uit en er ontstaan korstjes. Dezelfde aandoening hoger op het been noemt men rap. De vochtige, vieze huid vormt een ideale voedingsbodem voor schimmels en bacteriën die zich hierin goed vermeerderen en verspreiden. De harde dikke korsten beschadigen bij beweging de huid er omheen en zorgen op deze manier voor nieuwe barstjes en een beschadigde huid. Als de mok niet goed wordt behandeld zal het zich steeds verder uitbreiden en kan het leiden tot kreupelheid en zelfs "olifantsbenen" als gevolg van bloedvergiftiging. Mok begint vaak in de kootholte van één van de achterbenen en kan zich uitbreiden naar de zijkanten, de voorkant en verder omhoog langs het been en kan ook voorkomen aan de voorbenen. Belangrijk voor de preventie van mok is een schone droge stal, schone benen en een goede weerstand.

Oorzaken van mok
Mok wordt veroorzaakt door bacteriën die zich normaal gesproken ook op de huid van een paard bevinden en op een gezonde sterke huid geen problemen veroorzaken. Op een verzwakte en/of weke huid zien de bacteriën echter kans om zich overmatig te vermeerderen. Door deze overgroei wordt het bacteriële evenwicht op de huid verstoord, met als gevolg een ontsteking van de huid. De oorzaken voor het ontstaan van een verweekte en gebarsten huid zijn zeer divers en variëren van opspattend zand tijdens de training tot een insectensteek, bepaalde planten in en om de wei, zonnebrand, een schimmelinfectie, schurftmijten, een vieze stal en natuurlijk vocht. Aanhoudende vochtige omstandigheden maken de huid zacht en week. Bij vocht denken we vaak in de eerste plaats aan regenachtige dagen en modderplassen in de wei, maar een natte stal is vaak nog veel erger; de ammoniak uit urine kan de huid zodanig aantasten dat deze verweekt en minder weerbaar wordt. Ook een buitenrit over bospaden met droge takjes, een schelpenpad of dicht langs struiken kunnen kleine wondjes veroorzaken. Minder bekend maar zeker niet onbelangrijk is een te grondige poetsbeurt van de benen met een te harde borstel. Naast deze uitwendige oorzaken, kan de afweer van de huid ook verzwakt zijn door oorzaken van binnenuit, zoals een overgevoeligheid voor eiwitten of een teveel aan lichamelijke afvalstoffen in het lichaam.

Behandeling van mok
Was de mokplekjes eerst eenmaal met betadine of tea tree shampoo en dep de onderbenen goed droog met een handdoek. Vermijd daarna zoveel mogelijk het contact met water. Breng vervolgens dagelijks een product aan dat de huid helpt herstellen en de huid beschermt tegen vocht . Als de huid door korstjes of strootjes vies wordt, kunt u deze met een zachte handdoek zachtjes schoonmaken. Ga dus niet borstelen of korstjes afkrabben! Van binnenuit kunt u het lichaam ondersteunen met producten die de weerstandmechanismen stimuleren en de bloedsomloop ondersteunen. Als de huid binnen een week niet zichtbaar rustiger is, is het verstandig om uw dierenarts te raadplegen. Als er meerdere paarden op stal mok hebben is het raadzaam om de stal goed te ontsmetten. Mok dient met de grootste zorg behandeld te worden. Als dat niet gebeurt, kunnen zwellingen aan het been ontstaan die uiteindelijk kunnen leiden tot blijvend dikke benen.

Behandeling door uw dierenarts
Bij ernstige mok lukt het vaak niet de zaak onder controle te krijgen zonder medicijnen. De essentie van de behandeling is het bestrijden van de overmatige bacteriegroei en de eventueel aanwezige schimmels en/of parasieten. Dit kan vaak lukken met uitdrogende zalven of juist hele vette zalven. In het geval van aanwezige schimmels, parasieten en/of de aanwezigheid van zeer veel bacteriën is dat echter niet genoeg. Het is dan vaak verstandig om met een kweek op schimmel en/of bacteriën of met een microscopisch onderzoek meer duidelijkheid over de oorzaak te krijgen. Bij een combinatie van veroorzakende factoren is de behandeling van mok moeilijk en vaak niet in één keer succesvol. De mok kan dan chronisch worden. Heel belangrijk is dat de ingezette therapie binnen een aantal dagen tot beginnende verbetering leidt. Het heeft geen zin om eindeloos door te gaan met een zalf als deze geen resultaat geeft.

Hardnekkige mok of schimmel
Er zijn steeds meer paarden waarbij mok of schimmel niet overgaat of telkens weer terugkomt. Er is nog onvoldoende onderzoek gedaan naar de oorzaak hiervan, maar de kans dat deze gevoeligheid te maken heeft met een verminderde weerstand van de huid door een verhoogde hoeveelheid lichamelijke afvalstoffen lijkt redelijk groot. Eén van voedingsstoffen waarmee u kunt proberen om de weerstand van de huid te ondersteunen is organisch zwavel. Zwavel is een belangrijke bouwsteen voor soepel sterk huidweefsel. Zwavel is verkrijgbaar in een vorm die direct door de darmwand opgenomen kan worden (MSM zwavel). Belangrijke voedingsstoffen voor het afweer- en ontgiftingssysteem in het lichaam zijn anti-oxidanten. In natuurlijke omstandigheden heeft het lichaam de beschikking over voldoende anti-oxidanten. Paarden waarbij de gevoeligheid voor mok of schimmel van binnenuit lijkt te komen kunnen echter sterk gebaat zijn bij de toevoeging van extra anti-oxidanten in het voer.

Preventie van mok
Een vieze stal, natte weersomstandigheden en een verminderde weerstand zijn veruit de meest voorkomende oorzaken van mokachtige aandoeningen. Hoewel volledige preventie niet altijd mogelijk is, kunt u wel een aantal maatregelen nemen om de kans op aantasting van de huid te beperken. Als uw paard met een dikke laag modder uit de wei komt, kunt u dit er het beste zachtjes afspuiten (dus niet met een harde straal!). Vervolgens dept u de benen met een zachte handdoek droog (niet wrijven!). Als u het zand niet helemaal kunt verwijderen, kunt u uw paard het beste opstallen om de benen te laten drogen. Met een zachte borstel borstelt u het droge zand er een uurtje later vaak zo af. Verwijder natte modder absoluut niet met een borstel; u borstelt het vuil er dan juist in en beschadigt de huid. Bij paarden met lange sokken kunt u de haren korter knippen zodat de huid meer kans krijgt om goed te drogen en u de eerste symptomen van mok in een vroeg stadium kunt constateren. Heeft uw paard al mok of is hij er erg gevoelig voor, dan kunt u de benen desnoods met een föhn drogen. Voor extra bescherming is het heel effectief om de kootholte in te smeren met een zinkzalf. De allerbeste preventie is het gebruik van beenbeschermers die speciaal voor dit doel ontwikkeld zijn en die wij in ons assortiment beenbeschermers hebben opgenomen. Een schone en droge stalbodem is een absolute voorwaarde voor een sterke weerbare huid. Vuil en urine tasten de huid aan en verminderen de bescherming tegen bacteriën. Verwijder de mest en urine dagelijks en gebruik bij paarden die veel urineren een product dat de opnamecapaciteit van urine vergroot en ammoniak bindt.

Pien: Tot zover de Paardendrogist.
Ben het natuurlijk lang niet met alles eens, en zeker het stalgebeuren, ik weet heel zeker dat mest, urine meer slecht doen dan modder.
Persoonlijk zou ik meer de nadruk leggen op beweging, Natuurlijk Bekappen (doorbloeding) en ik zou dus op zoek gaan naar de oorzaak.
Ik heb nog nooit een oraal preparaat hoeven te geven om mok te behandelen.

Toen ik met Irmgard contact had over haar mok-afstudeerproject, vertelde zij mij dat er van PN bijna geen reakties waren omdat maar zeer weinig Natuurlijk bekapte paarden last van mok hebben.
De meeste reakties kwamen geloof ik van Bokt en aanverwante fora (meer stalgedrag/ijzers, weinig beweging etc. ?! ).

Hoop dat je hier wat aan hebt,
Groetjes, Pien

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 december 2006, 17:50:


Mok

Mok is een huidaandoening die zich meestal in de kootholte bevindt. Het kan zich echter ook over een groot gedeelte van het been uitbreiden of alleen in de knieholte van de voorbenen voorkomen. In de knieholte wordt het rasp genoemd. Daarnaast wordt er onderscheid gemaakt tussen natte en droge mok en tussen zomer- en wintermok.

Oorzaken
De oorzaken van mok zijn zeer divers.Vaak is het een combinatie van verschilende factoren.

• Vocht: de huid wordt weker en daardoor vatbaarder voor ziekten.
• Parasieten: beenschurft (mn bij paarden met veel behang) geeft jeuk en beschadigt de huid, waardoor bacteriën de huid binnen kunnen dringen. Beenschurft geeft droge schilfers.
• Zonneallergie: deze mok zie je enkel op witte benen en breidt zich vaak uit over het gehele witte gedeelte van het been. Er komen korsten en blaren op het been.
• Bacteriën: deze dringen door een reeds beschadigde huid (vocht, schurft, zon, zand, wondjes etc) heen. (geven droge of natte mok afhankelijk van de bacterie).
• Overgevoeligheidsreactie: hierdoor ontstaan een soort exceem op de beschadigde huid

Voorkomen
Zoals reeds eerder gezegd geldt ook bij mok: voorkomen is beter dan genezen. Wat handige tips:

• Benen droog houden. Is het paard gevoelig voor mok, maak dan na het rijden de benen schoon en droog (afspoelen en vervolgens droge lap).
• Droge korstjes in het behang en/of stampen met de benen kan veroorzaakt worden door beenschurft. (ook als het geen mok geeft, is de jeuk erg vervelend voor het paard). Beenschurft is eenvoudig te behandelen.
• Overgevoeligheidsreactie: uitzoeken waar het paard overgevoelig voor is (klinkt gemakkelijker dan het is). Ook hierbij geldt: drooghouden!
• Zonneallergie: bij een rode of bekend zon-gevoelige huid geeft zonnebrandcreme die geschikt is voor kinderen goede bescherming.
• Op tijd ingrijpen: gelijk bij het eerste plekje beginnen met behandelen. Geef mok geen kans uit te breiden en uit de hand te lopen!

Therapie
Omdat de oorzaken divers zijn, is de therapie ook divers:
• Droge korsten: mokzalf (loszittende korsten wegpeuteren). Hardnekkige korsten evt een nacht onder verband verweken met mokzalf, levertraanzalf of vaseline).
• Schilfers / jeuk : sebacil (wassing), neocidol (wassing) of een injectie (doodt de mijten).
• Vochtige mok zonder korsten: combinatie antibioticum en ontstekingsremmer, bv hydrocortiderm. Eventueel 1x per week het been wassen met betadineshampoo (ontsmet en droogt uit), daarna benen wel goed afdrogen!
• Vochtige mok met korsten: korsten verweken met mokzalf of vaseline, daarna of hydrocortiderm of “droogzetters” (antibioticum + ontstekingsremmer).
• Diepgaande mok (diepe kloven / wonden): eventuele onderliggende oorzaak opsporen en behandelen. Vaak is hierbij behalve een lokale ook een systemische behandeling nodig (antibioticum kuur en/of prednisolon).
• Rasp: misschien wel de meest frustrerende mok. Altijd op been schurft testen! Soms geeft combinatie prednisolon via de mond en onstekingsremmer/antibioticum lokaal de oplossing. Vaak komt deze mok van binnen uit dan is soepelhouden van de huid met levertraanzalf en 1x per week wassen met betadineshampo het beste om de rasp onder controle te houden.

sandratien schreef op woensdag 27 december 2006, 10:49:


Welk wondermiddel heb je voor schurftmijt dan ???
Muguet.

Muguet schreef op woensdag 27 december 2006, 23:00:


Voor schurftmijt kun je sebacil gebruiken is hier in Nederland nog beperkt te verkrijgen.
Ook kun je die spuitbussen veerust kopen wat eigenliijk voor vliegen is en dat werkt perfect.

J. Pelgrim schreef op woensdag 27 december 2006, 23:03:


Oh hartstikke bedankt.
M uguet.