Ans Jondral schreef op vrijdag 13 oktober 2006, 21:34:



Misschien toch eens gaan vragen bij één van die 'paranormalen' (Mieke Zomer, Nanda van Gestel, of ...)?
Groet,
Coralie
PS: Heb je mijn stukje over ondergeschoven hielen gelezen? Jij had daar laatst een vraag over...

Christel Provaas schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 9:06:


Nu zetten jij en Petra mij wel aan het denken.
Het is nu 3,5 jaar geleden sinds dit hele gedoe met haar benen is begonnen. Ik heb altijd wel ergens hoop gehad dat het wel weer in orde kwam. Die illusie ben ik inderdaad nu wel kwijt. (Alhoewel ik hard mijn best doe om in de ontkenningsfase te blijven hangen :) ) Maar dan spreek ik puur over emotionele dingen. Zou sterk zijn als ze dat aanvoelt, want emotioneel staan we nu ook weer niet zo dicht bijeen.
Als je bijvoorbeeld de weblog van Petra over haar merrie en veulen leest (jawel Petra, ik lees soms wel eens iets ) dan voel je een zekere verbondenheid. Dat is iets wat wij niet hebben. Wij hebben moeten leren om met elkaar om te gaan. Het heeft twee jaar geduurd voor ik de indruk kreeg dat we elkaar wat begrepen. En het kan soms nog wel eens serieus botsen. Maar zoals ik al zei, zo is haar karakter. Ik heb nog geen enkele mens met haar gezien met wie ze wel direct een band leek te hebben of tegenover wie ze zich anders opstelt. (Alleen mijn moeder, die ziet ze graag komen, want het enige wat die doet is worteltjes en appeltjes brengen en verwacht niks in ruil )
Qua aandacht is er echt niks veranderd, ik ben nog steeds veel met haar kreupelheid bezig. (Als je al 3,5 jaar naar benen kijkt, is dat moeilijk om af te leren.)
Ik zou het wel erg vinden als mijn gemoedstoestand inderdaad de reden is van haar ongelukkig zijn. Ik kan mezelf moeilijk dwingen om alles leuk en tof te vinden. Dan zou ik alleen maar tegen mezelf zitten liegen.
Dus dan zou het erop neer komen dat zij zich rot voelt, zolang ik mij rot voel. Nou, leuk vooruitzicht.

groetjes
Ans

Coralie van W schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 9:47:


Ja, ik heb je stukje net gelezen. Je hebt mijn aandacht :)
Moet nog wel je link ff lezen.
Zou je misschien foto's willen nemen? (voor-en na ofzo) want ik ben echt wel benieuwd.

En over die paranormalen, tja ik denk dat je daar weinig aan hebt als je er niet ingelooft.

groetjes
Ans

Coralie van W schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 9:13:


Zoals ik in dat andere topic al schreef, ben ik hier in geïnteresseerd.
Ik heb nu ook je link gelezen over de hielen.
Klinkt logisch, en is eigenlijk net hetzelfde als wat de smid mij verteld heeft en met haar hoeven heeft gedaan. (alleen heeft die haar nog een stukje korter gezet) Leuk om te lezen dat hij het blijkbaar bij het rechte eind had.
En proficiat dat je het zelf zover hebt gekregen.
Maar ik denk dat ik mij er zelf niet meer direct aan waag. Ik wil er eerst een prof bij. Want als ik zie hoe netjes ze nu staat in tegenstelling tot wanneer ik haar bekap. Dan wil ik toch wel weten wat ik nu net mis doe.

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op zaterdag 14 oktober 2006, 12:03:


Ik heb het paranormale stuk beslist niet genoemd omdat dat een optie voor jou zou zijn. Je komt nogal "aards" over, als ik het zo mag noemen
De reden om het aan te halen was dat het voor mij aantoont dat je paard je veel meer 'leest' dan je zou denken. Er zit een volledige ziel in met een volgroeid karakter. Ook al is je merrie een ongenaakbare, die bestaan als menstype ook, maar ze hebben wel degelijk gevoelens. Het geven van aandacht zoals een zorgvuldige geduldige poetsbeurt, uitgebreid hoeven verzorgen en haar bv prijzen voor het lange stilstaan, kan al heel wat teweeg brengen, ook al denk je dat er niets gebeurt omdat ze bv weg kijkt. Je paard is wellicht een binnenvetter, die de dingen in zichzelf verwerkt en ogenschijnlijk weinig toont.
Dat betekent niet dat het er niet is!
Enne... ga je zelf geen schuldcomplex aanpraten dat je het niet zo erg meer ziet zitten met haar, dat is een heel normale reactie.