Arno8 schreef op maandag 18 september 2006, 23:46:


Ik vind dit nog helemaal niet zo raar gedacht eigenlijk , jammer dat er geen commentaar op kwam!

Zou dit dan ook automatisch in kunnen houden dat de witte lijn bij de hielen wel verbreed zou moeten zijn??
Als de zool naar voren schuift , krijg je dan ook ondergeschoven hielen?

En Christel ,ik kan me voorstellen hoe je je ongeveer moet voelen. Ik vind het dapper dat je je verhaal op dit forum zet!
Ik hoop dat je nog een andere oplossing dan ijzers gaat vinden!!

Gr Esther

De laatste dagen zien we een aantal spijtoptanten op het forum hun verslag doen en daar wordt met begrip op gereageerd, al spreekt men de hoop uit dat de betrokkenen het opnieuw beslaan van hun paarden als tijdelijke optie zien.
Als een paard na 13 of nog meer maanden ijzervrij nog niet goed loopt komt dat hoogstwaarschijnlijk doordat de ijzers de hoeven ernstig beschadigd en/of in de normale ontwikkeling belemmerd hebben. Dit kan door opnieuw beslaan gecamoufleerd maar intussen wordt de schade aan de hoeven nog groter. Je kan niet verhelpen met de oorzaak van de ellende. Hoe vervelend ook, ik denk dat je je paard in zo'n geval de tijd moet gunnen volledig te genezen, zelfs al betekent dat in het ergste geval de rest van zijn leven op de wei staan met soortgenoten. Er zijn nog andere mogelijkheden, bv overwegen voor je paard een tehuis zoeken bij iemand die wel het geduld kan opbrengen

joop schreef op donderdag 21 september 2006, 11:36:


Inderdaad de hoeven zijn beschadigd en met beslag zal het niet verbeteren, maar van de andere kant is beweging tevens noodzakelijk voor herstel. Moeilijk hoor.

jose schreef op donderdag 21 september 2006, 10:45:


Gezien je het voorbeeld kent heb ik de volgende vragen:

Wat zijn nu hier die hele kleine verschillen geweest tussen traditionele smid en natuurlijk bekapper ?

Waarom heeft die natuurlijk bekapper deze kleine verschillen (het punniken ? ) niet toegepast ?

Je schreef...liep het paard WEER goed.
Heeft het paard tijdens het natuurlijk bekappen ook of in het geheel niet goed gelopen?

Liep het voorheen op ijzers....of al blootvoets ?

Is het paard natuurlijk bekapt zoals hier omschreven of volgens een andere methode ?

Nick

Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 12:19:


Het gaat me er niet om om dit voorbeeld uit te diepen, wat ik aan wilde geven is dat elke bekapper (ook al volgen ze dezelfde methode.) toch anders te werk gaat.
Dus kan de ene bekapper voor jou paard niet het gewenste resultaat opleveren, wellicht een andere bekapper wel. Dwz dat dan een van de twee een slechte bekapper is, maar dat zijn aanpak en werkwijze gewoon niet bij je paard past.

joop schreef op donderdag 21 september 2006, 11:36:


Hoi Joop, ik begrijp dat je dit zo stelt, maar ik heb ook begrip voor de personen die hun paard meer dan een jaar zien kreupelen of onhandig lopen. Van zeer dichtbij heb ik het proces van de Ijslander van mijn vriendin meegemaakt, ik heb hem jaren met ijzers (hij had ze 11 jaar) goed zien lopen, nooit één dag een probleem en nu sinds 5 (!) jaar al natuurlijk bekapt (eerst Strasser) en het paard heeft amper pijnvrij gelopen.
Het paard staat op de weide en heeft nu weer problemen en zij heeft hem in al die jaren geen dag gereden.
Haar verhaal staat op mijn forum : http://spirithorses.forumup.nl/

Ik begrijp dat je dan als eigenaar maar één ding wilt nadat je echt alles uit de kast gehaald hebt om te proberen, nl dat je paard GEEN pijn meer heeft. Ik kan me voorstellen dat mensen zich schuldig voelen ('wat heb ik mijn paard aangedaan') en wat Jack en ik proberen is deze mensen zoveel mogelijk te helpen en ze van tips en eigen ervaringen voorzien om te voorkomen dat de paarden weer op ijzers gaan.
Ook dit stuk begeleiding hoort erbij en het heeft geen zin te ontkennen of te zeggen dat je meer geduld moet hebben.
Ik denk dat gerichte hulp en persoonlijke begeleiding veel meer doet.

Het heeft niet altijd met geduld van de paarden-eigenaar te maken, ook het stuk kennis, zelfvertrouwen en ervaring spelen een zeer grote rol in het al dan niet volhouden van het blootsvoetse proces. Ik kan me nu ook indenken dat een eigenaar zegt : "Dan maar wat minder gevoel en hoefmechanisme, maar wel een pijnvrij paard".
Ieder heeft het recht deze grens voor zichzelf te bepalen!

Ik ben het volledig met je eens dat ijzers niet altijd de oplossing zijn, maar ik kan me ook het gevoel van de paarden eigenaren zeer goed voorstellen als je het gevoel hebt dat je met je rug tegen de muur staat.
Een jaar geleden zou ook ik gezegd hebben dat je maar geduld moet blijven houden, maar zo werkt het gewoonweg niet altijd, daar ben ik inmiddels wel al achter.

Groet, Pien

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 21 september 2006, 8:15:


Wees wel voorzichtig met Hoofarmor, het zou niet op de witte lijn mogen
gesmeerd worden. Die wordt er niet beter van is mijn ervaring.

jan.

joop schreef op donderdag 21 september 2006, 11:36:


Het is volkomen terecht wat je schrijft Joop.
Als we doorgaan met mensen waarbij de omschakeling allemaal niet zo vlot gaat in de put te praten krijgt de smid die zei "na een maand zie ik je wel terug, want een paard kan niet op blote voeten lopen" alsnog gelijk.
Het enige wat je doet door een ijzer onder te slaan is verbloemen en ontkennen hoe groot het probleem in de voet of gewrichten van je paard al is. De overweging is zeker aan de orde dat wanneer een paard na jaren behandeling niet normaal op blote voeten kan lopen, hoe berijdbaar het dier dan nog is. En in hoeverre is daar weer ijzers onderslaan vergelijkbaar met bv iets als een zenuwsnede?
Niemand reageerde voor het gemak op de nieuwe ontwikkelingen die ik aangaf om pijn te voorkomen en zodoende je paard optimale beweging en doorboeding van de voet te kunnen geven. Namelijk de hoofpads die desnoods IN schoenen gedragen kunnen worden, die Isabel propageert omdat ze daar cursussen over gevolgd heeft en waardoor nu eindelijk, na een jarenlange strijd, in ik meen 8 weken de zolen van haar paard hol trekken (verbeter me aub als het niet waar of anders is Bel)
Ijzers? het is net zoiets als je eigen geblesseerde achillespees blijvend in het gips zetten en je afvragen hoeveel beter je voet nu wordt.
Veel beter is hier op dit forum te blijven vragen of we nadenken en studeren op nieuwe ontwikkelingen die moeilijke overgangen helpen te versnellen, dan terug te vallen op de ondingen die langzaam maar zeker de voeten van onze dieren mismaken en uiterlijk wel een beter beeld kunnen geven, maar ondertussen gewoon doorgaan met hun sm werk, totdat er echt niks meer aan te doen is.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!