Cledisa schreef op dinsdag 19 september 2006, 13:04:


Hoi Monique,

Ik zou de magnesium even laten voor wat het is en me nu eerst concentreren op het herstel. Zo te lezen gaat het de goede kant uit, we blijven duimen!

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 september 2006, 13:09:


Ik weet dat wat ik nu vraag eigenlijk kiezen uit 'kwaden' is, maar zou je niet de kunsstof ijzers willen proberen ipv de ijzeren variant? Dat scheelt dan in elk geval nog in de klap die de hoeven en alles daarboven krijgen.

Groeten, Marleen

(ps zou Pete Ramey (of ander van zijn caliber) overwegen jou te adviseren adv foto's? Zou je misschien al veel opgehelderd krijgen!)

trea hoex schreef op donderdag 14 september 2006, 0:07:


Hi,

Ik ben aan het natuurlijk bekappen met twee paarden vanaf juni 2005, heb bij 1 paard (en toevallig die met de meeste beweging!) al enkele hoefzweren gehad (de laatste eind augustus); en bij de andere nog nooit. Het paard dat het minst weidegang kreeg heeft (als uitzondering op de regel misschien) nergens last van gehad, is ook niet noemenswaardig gevoelig op kiezel of harde ondergrond, daar konden we gewoon de hele tijd mee blijven rijden. De andere loopt geregeld erg kort en gevoelig (toevallig liep die met het droge warme weer het beste, maar nu opnieuw veel minder; het weer kan er dus best voor iets tussen zitten). Met hem ga ik meestal gewoon stappen aan de hand. Ik hoop dat aan het hoefzweren- en zoolkneuzingen-verhaal stilaan een eind komt. Sinds begin september staan ze allebei (eindelijk!) 24/7 buiten op een weide met schuilstal.

Groetjes

Perdida

Christel Provaas schreef op maandag 18 september 2006, 18:11:


Hallo Christel,

Ik heb het recent ook meegemaakt dat een paard super gevoelig bleef. Ben tot de ontdekking gekomen dat deze een extreme uitzetting van het hoefmechanisme heeft wat aan de zenuwen in het straalkussen "trekt" en pijn veroorzaakt. Dit paard is op ijzers gezet en liep vrijwel direct weer super. Door hier het hoefmechanisme te blokkeren is bij dit paard het probleem opgelost. Wellicht is dat bij die van jouw ook aan de orde.
Het blijft altijd zoeken naar de oorzaak, en de bijbehorende oplossing. Momenteel zoeken we het in een speciale hoefschoen die dezelfde werking heeft als het ijzer, maar tot die tijd zal het even met ijzers moeten

groeten
Hans Arendse

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 september 2006, 12:55:


Dus:
het is geen fungus dat de straal aangetast heeft, en zand dat diep in de straalgroeve dringt en schuurt.

het is geen ossificatie van het kraakbeen.

Wel is het kraakbeen enorm toe genomen, denk je, in de tijd dat hij ijzerloos was. (De uitstulpingen boven de kroonrand, waarvan ik vermoed dat het kraakbeen is, wat daar wel hoort, maar enorm toegenomen is.)

Ook pijnlijk lopen op zachte bodem, is dat zand?

Dan kan ik alleen nog maar verzinnen dat het achterste gedeelte van de hoef niet voldoende structuur heeft.
Sneed je kwartierboogjes?

De schoenen van Smit zijn erg flexibel, he, als ik me goed herinner, dus juist niet zo geschikt voor paarden met zwakke achterste deel hoef, wandelen met KC pads was waarschijnlijk betere optie geweest.

Maar het is nog niet te laat. Laat hem maar weer even leren dat je je poten ook normaal kan neerzetten, en als, als, als, je ooit weer mocht proberen ijzers er af te laten, zou ik, als ik jou was, de KC pads bijdehand hebben, en het paard geen seconde op harde, stenige of anderszins onaangename bodem laten lopen zonder die pads, tot het moment dat die voet wat steviger in elkaar zit.
Met ijzers onder zal de voet niet beter worden, dat weet je zelf ook. Zonder ijzers schoot het ook niet op, onder andere, denk ik, omdat hij zijn voeten niet goed meer gebruikte, en alles verkeerd belastte, daar heb je idd niets aan.

Opal wandelt nu een week of 6 ofzo op pads, en ik ben er echt heel super blij mee.
Ze gaat goed vooruit. Vanwege de hoefzweer ellende van begin dit jaar, waren allebei de voorhoeven achteruit gegaan, maar nu gaat het zo snel vooruit, heel fijn.
Dus denk er over, en als je echt geinteresseerd bent, en meer wilt weten, dan mailen we wel.

Isabel

Hans Arendse schreef op dinsdag 19 september 2006, 17:28:


Of het ijzer het hoefmechanisme bij Cadiz blokkeert, denk ik eigenlijk niet. Ik herinner mij nl van vroeger dat zijn ijzers als ze eraf kwamen, aan de takken over een breedte van wel 5 mm ingesleten waren door het schuiven van de hielen op het gladde oppervlak, omdat de smid zijn 5 nagels (beperking schade) ver vóór de voorste hoefhelft plaatste, waardoor de achterste helft zoveel mogelijk bewegingsvrijheid had. Hoefmechanisme juist dóór het ijzer als het ware.

Maar jouw verhaal klinkt wel alarmerend. Is er iets bekend over het verleden van dit paard? Had hij vroeger op ijzers gestaan? Ik denk dat daar nl de ergste problemen opduiken, wat Piet ook al schreef. Ik zie bv geen problemen bij blootsvoetse paarden om mij heen, wellicht omdat ze hun hele leven al blootsvoets staan. Dan heeft het straalkussen en alle interne weefsels ook de gelegenheid gekregen om volledig uit te groeien. Een te vroeg/ondeskundig beslagen paard blijft daarin dan achter.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 19 september 2006, 18:03:

Ik heb net oude foto's bekeken van toen ik hem net had, en daar had hij al aanleg tot uitstulpingen. Er lijkt dus geen relatie met ijzerloos.

Ja, dat is zand. Ook een leembodem, ook een schelpenzandbodem, ook een snipperbodem. Hij liep eigenlijk het minst gevoelig op gras.

Nee, de zool liet dat niet echt toe en de hoef zag er ook niet uit alsof het hoefde. Ik bedoel daarmee: bij Buck wil het hoorn daar makkelijk gaan rafelen, dus die wand WIl daar wat korter, die krijgt ook kwartierboogjes. Bij Cadiz was dat niet zo.

Thanks, ik waardeer je betrokkenheid enorm!

Marleen den Arend schreef op dinsdag 19 september 2006, 15:15:



Jock Ruddock die de equine touch cursus geeft zei zondag dat sommige paarden hun eigen gewicht niet kunnen dragen zonder ijzers, die zakken gewoon door hun hoeven. Als voorbeeld noemde hij Pat Parreli's paard. Over de oorzaak daarvan, zei hij niets. Jouw verhaal Christel doet me daar aan denken. Als met alle natuurlijkheid van de wereld dit probleem niet oplosbaar is, dan is ijzers een goede oplossing. Altijd naar je paard kijken. Pete Ramey's mening is zeker interessant, niet alleen om ijzers te voorkomen, maar ook om al veel eerder de juiste diagnose te kunnen stellen met de bijbehorende behandeling ... zelfs als dat ijzers zijn.

Michiel

Cledisa schreef op maandag 18 september 2006, 17:20:


Hallo Monique,

mijn merrie is 4jaar en een jaar licht onder het zadel, het laatste half jaar sukkelde ze maar door, rechtervoorbeen kort neerzetten dus overgestapt naar een natuurlijk hoefbekapper omdat ze al na 2 weken na het tradioneelkappen weer scheuren kreeg. Ze werd wat te dik dus de hele kudde op grasrantsoen en hooi bijgevoerd i.v.m. eiwit en suikers. De dierenarts zie het ligt aan haar spieren dus de training aangepast.
Helaas het sudderde maar door, niet goed en niet slecht. Zo langzamerhand begon haar karakter te veranderen. Ze werd steeds bozer op mij en op laatst begon ze gericht tijdens de training te schoppen. De training bestond uit stappen, veel buigen en strekken en een beetje draven dus echt zwaar was het niet. Teneinde raad zei mijn instructrice haal de paragnoste er maar eens bij, toevallig komt ze veel op de manege bij ons in de buurt. Ikzelf sta toch wel scepsis hiertegenover, maar goed toch maar proberen. Ik schrok me een hoedje toen ze bezig was met mijn pony.
Ernstige nier-lever en schildklierproblemen, ook de hengstigheid was weg.
Nu achteraf vond ik het ook al raar dat ze dit jaar niet hengstig is geweest.
Hoe dan ook ze had teveel eiwit opgeslagen, gek dat de dierenarts dit niet heeft gezien. Hoe dan ook ze staat nu op hooi en krijgt bach-druppels om het lichaam te zuiveren. Na de behandeling van de paragnoste is ze eindelijk weer hengstig en galoppeerd ze weer door haar bak. Heel langzaam komt haar oude karakter weer terug. Afgelopen vrijdag mocht ik weer licht trainen van haar, en als voorheen was het weer heerlijk.
Ik heb veel geleerd ver mijn ponu van de paragnoste, het karakter etc.
Ik denk dat ze dingen kunnen voelen die een dierenarts niet kan zien.
Hoe dan ook ik ben blij dat ze geweest is. Donderdag komt de bekapper en ben benieuwd of ze toch hoefbevangen is geweest.

Als je wil kan ik haar nummer naar je doormailen.

Groet Jessica

Anna van Rheeden schreef op dinsdag 19 september 2006, 9:22:


Hoi Anna,
Nou, echt wetenschappelijke gegevens kan ik je niet geven maar...,
Simpel testje bij ons zelf leerd dat mensen zonder tanden en kiezen en kunstgebit prima ook hard voedsel kunnen eten, daar komt "als het ware"een eeld laag op.
Ook over de lagen van het paard zit een vlees laag die het kaakbeen beschermd.
Hoe hard kun je bij veel paarden trekken aan de teugels of leidsels zonder dat het paard een krimp geeft?
Op de neus echter zit geen vlees, bij ons niet en bij het paard ook niet.
Simpel testje bij ons zelf, geef maar eens een tik op iemands neus, grote kans (als de tik hard genoeg is ) dat die iemand plat gaat. Wil je het proberen bij je paard? zeker weten dat ie maakt dat ie weg komt.
Bekijk de schedel van het paard eens en de plaats waar de neusriem komt te liggen. 9 op 10 dat deze precies op het dunne, kwetsbare deel komt.

Dat is dan ook de reden (denk ik) dat die "beroemde Rus", die we een poosje geleden op het PN forum besproken hebben, de enige paard vriendelijke manier van "stuur hulp", de hals ring vond.

Rijden met bit, aangespannen en in de "engelse stijl", gebeurd altijd met konstante druk (meer of minder). De meest sensitive paarden met heeeel weinig.
Rijden met een bidloze optoming moet gereden worden zonder konstante druk van de hand van de ruiter. Signaal rijden dus met deze optoming.

Nils en Olly