Ronald Inthout schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:21:


Ja, hoefbevangenheid is niet te zien in het bloed. Maar zo langzamerhand is wel duidelijk dat hoefbevangenheid geen hoevenprobleem is, maar een stofwisselingsprobleem. Ik krijg de indruk dat het in de hand wordt gewerkt door een mineralen/spoorelemententekort. Tekorten zijn moeilijk aan te tonen in het bloed dus dat zegt niets. Loopt een paard slecht, ondanks goed bekappen, dan is er meer aan de hand.
Hoeft niet perse direct insulineresistentie te zijn, zeker niet bij paarden van 6 jaar, maar kan dus ook een mineralentekort zijn, slechte klierwerking etc. Met als evt. later gevolg insulineresistentie/glucose intolerantie. Door een voedingsstoffen tekort raakt de stofwisseling zeer gevoelig: er hoeft maar dat mis te gaan en de boel is weer ontregeld. Ook een seleniumtekort kan trouwens kreupelheid veroorzaken.
Laatst nog een hele studie gelezen over de flinke schaarste aan selenium in de bodem in Europa en de gevolgen daarvan.
Je paard niet bijvoeren (alleen gras, hooi) kan vanwege de verarming en verzuring van de bodem langzamerhand toch tekorten in de hand werken waardoor de stofwisseling vertoort raakt. Teveel verkeerd krachtvoer (commerciele goedkopere brokken met hoge suiker/zetmeelwaardes) belemmert de opname ook en overspoelt het systeem, ook niet goed dus.
Lees eens de artikelen op de zeer uitgebreide site van www.st-hippolyt.de Wellicht herken je verschijnselen die hier beschreven worden. Hippolyt is kwalitatief hoogwaardig voer uit goede grondstoffen zonder troep. Wil je geen grote hoeveelheden brok of muesli voeren dan hebben zij ook alternatieven in de vorm van geconcentreerde mineralenbrokjes wat je met 1 a 2 handjes voert per dag. Zij raden StrukturEnergikum in combinatie met MicroVital aan bij hoefbevangen patienten en zien daar goede resultaten mee.

Dit kwam ik nog op bokt tegen: vond ik ook een zeer interessante site
http://www.equilife.co.uk/ Lijkt aardig onderbouwde informatie en een goed product, heb alles nog niet gelezen. De bijbehorende laminitis clinic lijkt me ook het lezen waard trouwens.

Zij hebben trouwens ook frog-support kussentjes.

Isabel van der Made schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:14:


Hallo, Ingrid,
Kan het misschien aan de natte periode liggen die we nu hebben? Indy haar hoeven werden daardoor altijd wat zacht, ze vond het niet fijn als zand in de straalgroeven bleef plakken, en liep op het harde dan wat gevoelig. Krabde ik de hoeven uit, was het in orde. Duurde de regenperiode lang, dan vond ze zand ook niet zo fijn lopen. Dit jaar schijnt Indy er voor het eerst geen last van te hebben, ik heb zelfs een grindpad van stal/bak naar het weiland aangelegd en daar loopt ze zo overheen, geen gevoeligheid ondanks de nattigheid. Gisteren draafde ze er zelfs overheen. Misschien gaat het beter als het weer droger wordt?
Ik ben sinds eind 2004 bezig met natuurlijk bekappen, misschien moet je gwoon nog wat geduld hebben?
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:25:

dat trillen van de pijn is denk ik nvt, hij stond in de trailer, de trailer schudde, ik dacht wat krijgen we nu weer. maar hij stond te shaken. ts wel zo, dat ie t laatste stuk altijd loopt te stampen, dan zou ie daarvan trillen?weet niet, dan zou ie toch niet stampen? op de terugweg stampte ie ook t laatste stukje, en hij trilde niet. nee, ik had de laatste weken toch al t idee, dat ie wat slapjes was. en dat terwijl ik vaker iets met m doe. zelf dacht ik zelfs al aan licht ataktisch en nu vanochtend dat trillen. gek he dat je zelf al lang een gevoel hebt van er is iets en dan gebeurt er weer zoiets.

ingrid van der post schreef op woensdag 30 augustus 2006, 11:33:


Hallo, Ingrid,
Indy trilt wel eens van opwinding. Misschien een soort van voorvreugde "We zijn er bijna, ik mag er zo uit en dan gaan we wat leuks doen"? Of een enge ervaring? (Zoals bij ons een fazant die al ijverig pikkend in de stal gewandeld was en in paniek er weer uitstormde toen Indy er niets vermoedend in wilde. Mens, ben ik geschrokken zeg, ik wandelde namelijk achter Indy aan. Een kabaal door die rotfazant, Indy in paniek, fazant vlieg bijna tegen me aan, ik voel nog net een vleugel door mijn haar gaan... Pffff, Indy en ik stonden allebei met grote ogen te kijken, wat was dat nou?)
Ik heb in het verleden ook menigmaal gehad dat ik vond dat Indy niet helemaal goed in haar vel zat, al kon ik niet benoemen wat het nu was. Iets slomer misschien. Na een paar dagen openbaarde zich dan wat er aan de hand was. Vaak was het (in Indy haar geval) een zich ontwikkelende hoefzweer, had ze iets verrekt, o.i.d.. Ze is ook eens licht verkouden geworden nadat ze enkele dagen iets lusteloos/slapjes was.
Erg moeilijk zoiets, eigenlijk zouden ze moeten kunnen praten en ons precies vertellen wat er aan de hand is.......
Groeten,
Monique

jose schreef op woensdag 30 augustus 2006, 10:47:


Enorm bedankt José, voor de geweldige site van St Hippolyt. Equilife moet ik nog bekijken, maar ben voorlopig geheel ondergedompeld in de duitse grondigheid.

Ik heb eergisteren mijn paard haar manenkam en staartwortel in een goed warme biotexpap gezet en ook de schuurplekken die ze op de hals kapot schuurde van de jeuk.
er zaten iedere keer vliegen op en ik ben niet zo zalverig omdat daar altijd weer vuil in achterblijft.
de wonden heeft ze niet meer geschuurt en ik heb het idee dat ze haar manen en staart ook met rust heeft gelaten.
ik hoop maar dat de muggen het ook niet lekker vinden.
ik laat jullie weten of er vorderingen zijn .