Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 11:24:

Ben ik niet met je eens. Ik vind dit geval een duidelijk geval van proefdier gezien de continue twijfel over de te volgen strategie.


Dit is toch een ander geval? Deze bekapmevrouw is Strasser niet. Strasser is een dierenarts, van wie je mag aannemen dat ze meer kijk heeft op het totale medische beeld dan -met alle respect- een bekapster.


Nee, dat wisten ze juist niet! Ze hebben keer op keer getwijfeld als ie lag te kreperen!


Dat weet je pas als het voorbij is. Ook zij wisten niet hoeveel pijn er nog zou komen.


Wat ik al zei: als je het vantevoren wist! En onder de dope houden zou een totaal ander verhaal zijn, maar is blijkbaar onmogelijk, ik lees nl niets over pijnstilling! De kliniek van Strasser geeft ook alleen de eerste 5 dagen eventueel iets.

Daar ben ik het volledig mee eens. Het stuk opent weer een extra luik op de hoevenmaterie, heel prima.
Maar het bergt ook het gevaar in zich dat men lijden gaat bagatelliseren omdat men de blik fanatiek gericht heeft op de eindoverwinning. Daar zit mijn grootste angst.

Even terzijde. Ik hoorde dat de van Nassaus prat gaan op hun methode van hoefkanker genezen. Het is in vergevorderde gevallen ongelooflijk pijnlijk en kan wel een jaar duren. Zij kicken erop het te winnen van de natuur; ik vind dat dus doorgeslagen beroepsidiotie. Ik vind dat je in zo'n geval het vluchtdier paard diervriendelijker helpt met een finaal spuitje dan met een jaar lang foltering.

Christel Provaas schreef op zondag 27 augustus 2006, 18:00:


Ik ben toch geneigd dit vreselijke ziektegeval iets te relativeren
Ergens in het bericht stond dat er wel degelijk mensen bij waren die bevangenheid opgelost hadden.
Ik heb gelezen dat het eigenlijk om 3 problemen na elkaar ging. De bevangenheid met de zoolperforatie, daarna de hoefzweren en daarna de maagproblemen. In principe allemaal op te lossen zaken. Maar wel een opeenvolging van narigheid.
Ook staat er dat ze toch wel degelijk bute gebruikten als pijnstiller.
Er is een veearts bij geweest. Er zijn natuurlijk fouten gemaakt bij de bekapping en de beoordeling van de maagzweren, maar ook dat is hersteld Toen ze besloot het op te geven, zag het paard er na enige dagen toch weer beter uit.
Christel, ik moet eerlijk zeggen dat ik hoop nooit voor zo'n beslissing geplaatst te worden en als ik dan besluit mijn paard erdoor te slepen, omdat ik een sprankje licht zie, dat ik er dan gespaard voor mag worden fouten te maken

Piet

Wat is die regio?
Hier bij ons in het verre Noord-Oost Friesland worden we gewoon aangehouden op het fietspad door allerlei pluimage: "Famke, famke, dat is levensgevaarlijk...zonder bit. Wat doe je dan alsie ervandoor vliegt?"

Lachen joh! Ik bied dan wel aan, dat ze even op mogen stappen.......

En zonder ijzers? Hoofdschuddend en achterstevoren fietsen ze ons voorbij....

Niet alleen mij paardje heeft humor onderweg, ook de voorbijgangers zorgen voor menige lachbui van mijn kant!

We hebben ons wel heilig voorgenomen om volgend jaar in de jaarlijkse plaatselijke ringrijderij ZONDER bit, Zonder ijzers en zonder oogkleppen te verschijnen aan de start!
Winnen we vast de originaliteitsprijs!

Gr. Bianca

Hoi,

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:23:

"We also believe that it is unethical for veterinarians and farriers to indicate to owners that had someone instituted a particular therapy at a particular time in the course of the disease that the horse could have had a better outcome."

Ik geloof dat ik het ooit hier al gequote had, maar deze is hier wel van toepassing denk ik...

Fred.
--
www.cabcalor.be - Evidence Based & Natural Hoofcare

Coulash schreef op zondag 27 augustus 2006, 20:26:


Vandaag ook weer even in mijn vuist gelachen.
Tornooi gereden , dressuur en springen op zeer gladde ondergrond en modder.
Velen zagen het niet zitten want ze zouden hun ijzers er weer aftrekken en dit jaar is dat al dikwijls gebeurd ivm met de vele regen. De hoeven kunnen niet tegen het vele vernagelen.......of erger ze draaien er ongelooflijk lange kalkoenen in . Er wordt niet bij stilgestaan welke verwondingen dat kan veroorzaken.
Mijn paarden ,alle drie zonder ijzers (NB) , moeten er mee lachen, zij trekken hun niks aan van de modder en schuiven doen ze ook al niet .
Alle drie weeral vooraan in de prijzen , en dat zonder ijzers...........
Nu , de collega ruiters zijn het van ons al gewoon dat er geen ijzers onderstaan , maar je hebt inderdaad gelijk dat velen toch steeds de wenkbrauwen fronsen en het niet voor mogelijk houden , dat kan toch niet goed blijven gaan ? Vroeg of laat schuiven ze toch onderuit , en dan is het natuurlijk de fout van het ijzerloos rijden.
Ik weet wel beter.

groeten
walter

http://www.simonearleracing.com/index.asp?PageID=7#footage
Als het allemaal werkt zie je hier 3 filmpjes.
Zet het beeld eens stil op het moment dat de linkervoorvoet van het beslagen paard op straat staat en schuif dan het beeld iets voor en achteruit. Wat er dan gebeurd in vergelijking met het onbeslagen paard zie je vanzelf :)

Piet

Piet schreef op zondag 27 augustus 2006, 21:18:


Wow, weer een hart onder de riem voor ijzerloos!

Blijft het feit dat het 2 verschillende paarden zijn, maar de doorglij en de stuiter van het beslagen paard is een heel andere tred dan de vaste van het onbeslagen!

Knap gefilmd trouwens!

Gr. Bianca