Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 21:28:


Ik reageer even op het AdB-stukje, want ik wil dat even rechtzetten:
Toevallig heb ik vandaag een eenmalige AdB-clinic georganiseerd voor 14 deelnemers met hun al dan niet kreupele paarden in Nibbixwoud. Allemaal bekenden, dus geen nep mogelijk. Men krijgt geen halfuurtje, maar drie kwartier privéles, waarin alles tot op de letter wordt uitgelegd en er volop gelegenheid is tot het stellen van vragen. Ook worden er op verschillende plaatsen in Nederland trainingsdagen georganiseerd, waarbij je 2 of 3 dagen rijdt, twee keer per dag.
Ik heb ook weer vandaag enkele zeer schrijnende gevallen zien opknappen, waar de dierenarts al volop aan verdiend had. Zo was er een paard met bewezen heupartrose, wat na de osteopaat twee keer door de kliniek met hyaluronzuur ingespoten was, gevolgd door twee maanden revalideren in het paardenzwembad met als resultaat blijvende ernstige kreupelheid. Het paard liep na een half uur volledig zuiver, swingend en ruim.
En een fikse hoefkatroller, die toen ze begon amper het ene been voor het andere kon zetten en aan de dubbele longe weer aardig rad werd.
Ik heb geen aandelen in 's mans bedrijf, ben op geen enkele wijze aan hem geconnecteerd, maar ik kan zijn methode wel hartgrondig aanraden. Zeker als je voor de moeilijke beslissing staat om je paard een pijnlijke, onzekere behandeling te laten ondergaan.

Isabel van der Made schreef op zondag 13 augustus 2006, 22:32:


Ik betwijfel het.
Ze loopt op voldoende gras, maar rijk is het absoluut niet. Het is juist 'arm' gras met veel stengelig spul e.d..

groet, Petra
www.jovarna.tk

Peet schreef op zondag 13 augustus 2006, 22:41:


Dat weet je pas als je het laat analyseren.

Ik ben er enigszins uit.
Heb net al mijn hoevenreportages zitten te bekijken. De laatste bekapping door m'n NB-er was in maart. Goed bekapt. Jovarna was toen ruim 9 maanden zwanger. Na deze bekapping heb ik de hoeven - zoals gewoonlijk - bijgehouden. Echter, de laatste weken van Jovi's zwangerschap heb ik niks meer aan haar hoeven kunnen doen; ze kon niet meer lang genoeg op drie benen staan, hield ze niet meer vol. Wel zag ik dat er oude zool aan 't loslaten was, wat ik erg positief vond.
Ruim een week na de bevalling heb ik haar hoeven gedaan en kon behoorlijk wat oude, losse zool weghalen. Hierdoor kwam de hoefwand ruim boven de zool uit, met name aan de binnen-achterkant (voorhoeven). In de "driehoek" tussen verzenen, steunsels en hoefwand 'holt' de zool a.h.w., daar kon ik pulverig zool wegkrabben. En daardoor bleef er daar ook behoorlijk wat hoefwand staan. Ik heb wel gevijld e.d., maar het grovere werk liet (laat) ik liever aan m'n bekapper over. Hij kwam Jovi zo'n 3 weken later bekappen; wederom goed bekapt.

Wellicht heeft Jovarna te lang op te lange hoefwanden gelopen. En is er te veel druk op gekomen, waardoor de witte lijn enigszins is gaan wijken en de flares zijn ontstaan.

Zit ik nog met één vraag:
Opvallend aan Jovi's voorvoeten is dus dat de zool in de "driehoek" (tussen verzenen, steunsels en hoefwand, aan de binnenkant van de voet)) 'holt'. Hoe leg ik dit uit.... als ik haar hoef omhoog hou, dus de onderkant boven, dan kun je het vergelijken met een schoteltje op z'n kop. Niet de hele hoef, maar in die driehoek dus, daar loopt de zool dan ahw 'naar benenden', waardoor de hoefwand daar al snel te hoog is. Waardoor er flares ontstaan.
Wat is dit voor verschijnsel?
Kwartierbogen erin houden?

groet, Petra
www.jovarna.tk

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 21:28:


Ah, dat zou best kunnen hoor, het paard wat ik in levende lijve van dichtbij heb meegemaakt, deed het alleen op de poeder, geen bute erbij verd.


Spat is toch niet te stoppen? Denkt strasser dit proces echt om te kunnen draaien? Zijn daar praktijkvoorbeelden van van gewrichten die bezig zijn te vergroeien maar waarbij dit proces omgekeerd is?
Strasser laat de paarden toch juist zoveel mogelijk bewegen? Hoe stopt de vergroeiing dan?
Ik heb foto's gezien van een perfect rad paard maar waarbij de sprong volledig aan elkaar gegroeid was. Een mooi stukje zelfherstellend vermogen van moeder natuur! Toch pijnloos door het leven kunnen gaan!

Wbt haar verkeerde stand: het hoeft ook niet perse van verkeerde training te komen. Ook blessures zorgen vaak later voor de ontwikkeling van artrose / ocd. Ze kan als veulen ten val zijn gekomen, uitgegleden, of gewoon zo geboren zijn. In ieder geval geen correcte lichaamsbouw en dan hup als vijfjarige nog eens een blessure erover heen.


Neem anders eens contact op met Christel hier. Zij is ervaringsdeskundige en kan je wellicht verder helpen.

Isabel van der Made schreef op zondag 13 augustus 2006, 22:32:


Eh Peet, ik heb vanmiddag ook stevig gereden. Zijn bijtwonden zien er goed uit en genezen goed. Buiten dat lag het zadel niet op wonden. Ik heb een extra hals/vliegendeken gepakt + Quiet Ride en huppikidee.
Hij liep klote! Sorry voor de uitdrukking. Ondanks mijn zorgvuldige bekapping afgelopen week. Waarin ik echt secuur ben gaan kijken... Alles volgens het boekje. Dus zal ik proberen (moet met 2 man zijn) of ook ik morgen foto's kan maken.
Nu zit hij wederom met een restant hoefbevangenheid, dat weet ik wel.
Maar dat is alweer een heel eind uitgegroeid.... Zou ie geen last van moeten hebben?
Anyhow: hij loopt niet kreupel op het harde, maar echt weer die stijve voorbenen... Kiest zelf de berm als ie de kans krijgt... Nou.... daar gaan we weer.
Omdat het 16-jarige botten zijn ga ik hem niet dwingen, Chaser is geen pieper en voelt dus wel degelijk ongemakken. Hij heeft wel stukken op het harde gestapt, dat gaat goed, maar ietsje harder?? Nee hoor.... niet van harte.

OK, Isabel zegt hierboven: altijd een lichte vorm van hbh aanwezig.... en hier zit ik dus ook al aan te denken! Ik bekap ook tot ik een ons weeg, ben stikalert op fructaan, en toch is ie ergens eind maart of zo weer bevangen geraakt. Niet heel ernstig maar toch. Ik baal natuurlijk wel weer. Ik kan ook wel rijden omdat hier overal brede bermen zijn.
Rijk gras..... ons weiland ziet er niet rijk uit en staat ook vol met (on) kruiden. Maar het is wel dierlijk bemest afgelopen voorjaar... Ik weet dus niet HOEveel erin zit....
Voor Chaser kennelijk toch weer te veel! Want heel eerlijk gezegd, kwam ie aardig 'slank' de winter uit.... Maar nu is ie speklapje! Hij heeft gewoon niets nodig!
Dit is nu al de derde zomer dat hij toch weer een deuk in z'n voorvoeten heeft, en eerder van die traumaringen... Oh, het komt wel goed hoor. De wand daarboven is glanzend, gaaf en mooi gezond.... Nog een paar centimeter... dan zijn we er weer vanaf.

Eigenlijk wil ik precies hetzelfde weten als jij... Wat is nu de allerbeste bekap methode? Zoveel bekappers, zoveel verschillende antwoorden...
Ik zeg: hij loopt met een klein randje hielen beter.... De NB'r zegt: kan wel zijn, maar hoort niet! Tsja... wat DOE je dan?
Vriendin Ineke precies hetzelfde met haar paint JJ. Maar die moet een klein randje wand laten staan, kan gewoon niet! Dan zou je pas problemen krijgen he?
Toch loopt JJ met een pieprandje wand + hiel heel gelukkig over het harde te draven, zodra de NB'r geweest is loopt ie gevoelig.... totdat het weer aangegroeid is..
Nu, volgens mij is dat tegen alle NB-regels in.....

Zie je... er is geen eenduidige regel.... Het blijft kijken naar het individuele paard.

Ik kan je wel vertellen hoe ik ooit de witte lijn wel weer goed heb gekregen, alles afronden en echt tot aan de witte lijn aan het toongedeelte een MEGA mustangrol raspen.... Dat is geweest toen ie ooit in galop over het asfalt ging....

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op zondag 13 augustus 2006, 23:52:


Hoho !!! niet allemaal over ene kam scheren.
Ik laat ALTIJD iets hiel uitsteken....maar hou me verder wel aan het NB zoals hier omschreven.
Ik weet zeker dat er meerdere zijn die dit doen (Pien bijv. )

Tsja... wat DOE je dan?

Nick

Wil schreef op zondag 13 augustus 2006, 23:52:


Hoi Wil,

Lichte bevangenheid wil ik niet uitsluiten, hoewel er niks aan de hoeven te zien is qua ringen, knikken of wat dan ook. Ze zijn mooi gaaf en egaal.

Wat het bekappen betreft, blijft ook mijn vraag nog staan. Want net als bij Chaser en JJ lijkt Jovarna dus ook een stukje hoefwand nodig te hebben. Niet zoveel als het in mei uiteindelijk werd (zie mijn vorige bericht), maar toch wel ièts. Maar als dat weer gevolgen heeft voor de witte lijn, zitten we dus in een vicieuze cirkel...!?
Naja, ik wacht de reacties op mijn vorige bericht ook even af...

groet, Petra
www.jovarna.tk

Nick Altena schreef op maandag 14 augustus 2006, 0:00:


Dat weet ik Nick, ik bedoelde als de NB'er geweest was.... dat ook dit randje dan weer verdwenen is..... en dan volg ik dat weer braaf. Maar ik ben nu ook (weer!) van plan om te gaan uitpuzzelen hoeveel het nu echt is.... En blijf nu eens een hele week van die hielen af. Dan heeft hij volgende week zeker een randje staan.
Dan eens zien.... Ik heb het trouwens alleen over de voorhoeven hoor, achter is geen enkel probleem. Achter kan ik zelfs redelijk nonchalant weleens een weekje overslaan... kennelijk gaat dat altijd wel goed....

Wil schreef op maandag 14 augustus 2006, 0:07:


Ik zeg even eerlijk dat ik vast wat belangrijke info in deze thread gemist heb, maar hetgeen hier aan de orde is lijkt toch veel op symptoombestrijding. Ik bedoel de noodzaak om een randje hiel/hoefwand te laten staan. Het verdoezelt dat de zool of het straalkussen oid onvoldoende in staat is pijnloos te functioneren. Misschien verdient dat eerder de aandacht om grondig uitgezicht te worden dan het wel of niet laten staan van een randje hoefwand waardoor idd de kans op witte lijn separatie ontstaat.

Ik scheer nu even over 1 kam, er zullen vast uitzonderinge op de regel zijn, maar ik doel nu voornamelijk even op Chaser en Jovarna, omdat het daar hier over gaat. Hoe zien jullie dit zelf?

Groeten, Marleen

Marleen den Arend schreef op maandag 14 augustus 2006, 8:19:


Mmm, typfouten te over........ uitgezicht=uitgezocht

en ook nog wat kleine holtes die gevuld waren
met wit poederachtige substantie...

***Even een vraagje. Is witachtig poeder aan de straal altijd terug te leiden op een zweer? Trof dit afgelopen week aan bij mijn paard en (her)kende het niet.

Gr. Angèle

Peet schreef op maandag 14 augustus 2006, 0:06:


Als hier antwoord op komt , ben ik ook uit een van mijn dilemma's!

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 14 augustus 2006, 9:31:


Ik doelde op het laatste bericht van Petra , maar er is teveel weggeknipt...

Om even de knuppel in het hoenderhok te gooien:

Moet je niet eerst voor jezelf duidelijk hebben of de kwaliteit van leven voor dit paard nog zo hoog is dat het zoeken naar een behandeling nog zin heeft? En als je besluit om te behandelen stel dan voor jezelf vast wat voor doel jij hebt met behandeling van je paard. Pijnvrij zijn? Of weer rijden/mennen/etc.?

Ik denk dus dat je hier niet alleen moet kijken naar wel of niet deze behandeling geven, maar of :

1. inslapen.
2. waar nodig pijnstillers geven, weidegang en met natuurlijke bekapping doorgaan en kijken waar je uitkomt.
3. naar de kliniek sturen.

Wat de Strasser behandeling betreft:
Naar mijn menig is 3 maanden pijn zonder garanties iets waar ik voor mijn paard niet aan zou beginnen. Ook omdat je een paard niet kan uitleggen waarom hij pijn moet hebben. Voor 1 behandeling hechten, operatie, etc ok. Maar dit gaat maanden door en bij elke behandeling zal het waarschijnlijk weer even meer pijn doen.