Ben ik helemaal met je eens, maar wat op het moment heel vaak gebeurd is dat ik een week geleden 'm mooi heb bij geraspt, dan de zool volledig vernieuwd en ik een ontzettend lange hoefwand overhoudt na het "witte poeder" verwijderd te hebben.
En aangezien ik een paard heb met hele harde hoeven doe ik het liever met de hoefkniptang, en dan raspen, dan het helemaal te raspen.

Trouwens gisteren bij m'n andalusier heb ik hooguit 2 mm eraf geknipt (dit had ik ook kunnen raspen maar dit was even om te oefenen).
Vanmiddag ga ik m'n merens doen en daar moet wel een heel stuk af denk ik.

Ik heb net het onderwerp over de veroordeelde strasserbekapper gelezen (ben een tijdje niet online geweest) en nu ben ik eerlijk gezegd een beetje verontrust.
Ik zit namelijk met het volgende:
Zoals sommigen van jullie misschien weten is er recent vastgesteld dat mijn paard nogal erge artrose heeft en best met pensioen gaat. Ik had dit op het andere forum vermeld en daar waren enkele mensen die mij hadden aangeraden om eens naar Dr. Strasser te mailen.
En ik heb haar dus inderdaad een korte beschrijving van het probleem gemaild en gevraagd wat zij zou doen. Zij heeft mij daarop in contact gebracht met ene Chris Gehrmann, die verantwoordelijk is voor België en Frankrijk. ( www.der-hufheilpraktiker.de )
Ik was al een tijdje met deze man over en weer aan het mailen, en gisteren ben ik naar daar geweest met beeldmatriaal van mijn paard. (De afstand was te groot om het paard in persoon mee te nemen)
Na overlopen van de opties, zijn we tot de conclusie gekomen dat de enige haalbare oplossing om mijn paard op deze manier te laten bekappen, zou betekenen dat ze voor 3 tot 5 maanden naar daar zou gaan. En dat hij mij in die tijd het nodige zou leren om de behandeling (onder zijn controle) voort te zetten wanneer ze weer thuis is. (Er zijn namelijk geen Belgische strasserbekappers meer (Hij vermelde verschillende mensen die inderdaad uit de organisatie waren gezet omdat ze teveel improviseerden), en de drie mensen die volgens hem wel de nodige kennis en ervaring hadden om mijn paard op deze manier te helpen zitten allemaal te ver van mij vandaan om haar hier te komen behandelen)
Hij zei trouwens dat hij mij sowieso zou afraden haar thuis te houden om bemoeienissen en druk uit mijn omgeving te vermijden. Want ze zou zeer zeker erg kreupel worden zei hij. (Zou dit misschien niets met die veroordeling te maken kunnen hebben? )
Bijkomend probleem is dat ik niet zoveel tijd heb om te beslissen wat ik wil doen.
Mijn paard heeft naast artrose aan de katrol ook erge spat en de tarsaalgewrichten zijn reeds aan het sluiten. Wanneer dit inderdaad volledig is (En volgens mijn DA zou dit al binnen enkele maanden kunnen zijn), is een normale beweging van het gewricht niet meer mogelijk. En is de kans op herstel dus ook verkeken. Even de kat uit de boom kijken en afwachten of andere dingen effect hebben is dus ook geen optie.
Ik heb hem beloofd mijn beslissing te laten weten in de loop van de volgende week.

Maar ik zit met een hele hoop twijfels. Natuurlijk financieel ( maar dat zijn jullie zaken niet :) ) maar vooral vraag ik mij af of het wel verantwoord is, mijn paard zoveel/zolang pijn aan te doen? (Eigenlijk alle argumenten die Nick in dat andere onderwerp al aanhaalde) Als hij mij zou kunnen beloven dat mijn paard daarna 100% pijnvrij zou zijn, zou ik niet twijfelen. Maar zo'n garantie kan hij mij natuurlijk niet geven.
Is het dan beter om haar de rest van haar leven wat mank op de wei te laten staan? Of om toch te hopen dat dit weer in orde komt en haar te laten behandelen (en dus nog meer pijn laten doen) en het risico lopen dat het niets uithaalt?
Nog iets waar ik volgens Chris rekening mee moet houden is het feit dat ze in de toekomst nog last zal krijgen aan haar voorvoeten als daar niets aan verandert.
(En ze loopt nu inderdaad ook al een drietal weken mank op het voorbeen dat diagonaal tegenover haar slechte achterbeen staat)
Opvallend vind ik ook dat mijn paard op ongeveer dezelfde manier loopt met haar voorbenen als de pony in dat filmpje. Niet zo erg natuurlijk, maar ze zet wel de ene voet voor de andere ipv van ernaast. Ik dacht altijd dat dit speciale loopje gewoon bij haar hoorde. Maar volgens Chris is het zeker een teken van pijn en probeert ze op deze manier bepaalde delen van haar hoeven te ontlasten.
Enzo waren er nog wel enkele typische kenmerken, zoals bespiering, stand,... waar hij een verklaring voor had ivm haar hoeven. (Ik moet wel zeggen dat ik onder de indruk was van al wat hij vertelde en zijn anatomische kennis)

Tja mensen graag jullie commentaar hierop, want ik ben het noorden even kwijt. Ik heb nog geen flauw idee wat ik nu juist ga beslissen.

groetjes
Ans

Piet schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:04:


Piet,
Wanneer al je genoemde zaken in orde zijn (de straal is nooit weggesneden, het paard heeft 24u/d beweging en krijgt regelmatig hoefonderhoud), wat kan dan de oorzaak zijn van het 'te weinig mechanisme/doorbloeding in de voet'?

groet, Petra
www.jovarna.tk

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:41:


Ik zou als ik jou was even die andere strasserbekappers mailen of ze inderdaad niet zover willen reizen.Dat kan namelijk nog wel eens meevallen. De vrouw die mijn paard bekapt woont in Zeeuws Vlaanderen en reist helemaal naar haarlem om te bekappen. Ze komt ook in Belgie.

Ze raden je al gauw aan om je paard in een hoefkliniek te zetten. Het is wel begrijpelijk, want op rubber loopt het een stuk lekkerder met pijnlijke voeten. Ik heb zelf de strassercursus gevolgd en daar lieten ze ook zien watvoor goede resultaten ze bereikten met paarden met artrose. Het is een dure oplossing, maar als dit financieel haalbaar is zou ik er denk ik wel voor gaan als ik jou was. Maar dit komt vooral omdat ik zelf hele positieve ervaringen met de strassermethode heb.

Weet je ook zeker dat er geen andere mogelijkheden zijn?

Heel veel succes met deze moeilijke beslissing!

Margot

Margot van Lare schreef op zondag 13 augustus 2006, 11:11:


Hi,
Het probleem is niet zozeer dat ik niemand zou vinden die hierheen zou willen komen. Die zullen er ongetwijfeld wel zijn. Maar mijn paard zou in het begin om de twee dagen bekapt moeten worden. En als je dan telkens iemand moet laten komen van 200 km verderop, dan betwijfel ik of dit financieel zoveel aantrekkelijker is. En blijkbaar was wat hij met mijn paard van plan was, niet iets waar hij veel van zijn collega's mee vertrouwde. Hij noemde drie namen die volgens hem capabel genoeg waren. De rest mistte ervaring of waren geen officiële strasserbekappers (Of zo heb ik het tenminste verstaan. Maar mijn engels is ook niet perfect :) )

En ik weet ook niet of ik wel zou willen dat ze thuis blijft, als ik zou beslissen hieraan te beginnen. De sociale controle aan mijn weides is misschien net iets te groot. En ik twijfel of ik dan wel sterk genoeg in m'n schoenen sta om hier tegenin te gaan.
En misschien nog een beetje een egoïstisch argument, maar de dagelijkse aanblik van mijn Tempête die door de wei kreupelt, ik weet niet of ik dat wel wil zien.
Nee, als ik dit zou doen, dan gaat ze naar daar. Dat staat voor mij wel vast.
Ik weet alleen niet OF ik hieraan wel wil beginnen.

groetjes
Ans

Bu the way, ik heb gisteren geen enkele rubberen mat gespot. :)

Ans

Piet schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:31:


Je hebt natuurlijk helemaal gelijk. Het zou betekenen dat b.v. in april je eigenlijk al 2 x per week voeten zou moeten raspen. Wat ik ook wel gedaan heb.
Normaal doe ik de voeten zo 1 x per week, kan ook weleens 10 of 14 dagen zijn hoor!
Omdat Chaser soms gevoelig loopt, vanwege toch weer licht hoefbevangen, wil ik hem ook niet altijd over asfalt laten lopen. Dus duiken we de bermen weer in... Het zijn wel 16-jarige botten, dat stijve lopen kan ook niet goed zijn.
Resume: van buitenritjes slijt het weinig of niets. Jammer, maar dan wel meer raspwerk van in de weide slijt het niet.
Nu ben ik gewoon echt geen held met een renetmes. Voor steunsels, piepklein stukkie uit de hoefwand waar zijn kwartierscheur zit + ook zwillen lijkt mij zo'n tang ideaal.
Als de hoeven zachter zijn is het allemaal niet zo'n probleem... maar o wee als alles gortdroog is... Ik krijg het er nauwelijks af..

Maar het moet niet zo zijn dat je 1 maand niets aan voeten doet en dan maar de tang gebruikt... dat was hier althans niet te bedoeling.

Verder Piet.. ben ik eigenlijk best wel een beetje zielig. Mijn Jules is nl. een echte gereedschapfreak en bezit zo onderhand zo'n slordige 3000 kilo aan gereedschap.
Ik voelde me toch wel een beetje mwah...... laten we zeggen: achtergesteld....
Dit omdat ik vroeger ook al nooit met gereedschap mocht spelen... ;-((

Die schade heb ik dus lekker ingehaald.... vind mijn tang een heel bijzonder mooi stuk gereedschap ) Voor mijn prachtige tang wordt een heerlijk leren hoesje gemaakt zodat hij daar lekker vet in kan wonen. Ook voor mijn raspen.... lekker puh!

Groetjes,
Wil.

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:41:


Moeilijk. Maar ik begrijp eerlijk gezeg niet wat een strasserbekapping in dit geval meer kan doen dan een natuurlijke bekapping of om mijn part een traditionele bekapping.
Je paard heeft slijtage en botwoekeringen aan de gewrichten, dat geneest niet.

Het voordeel van spat is dat het ten tijde van het dichtgroeien pijnlijk is en kreupelheid veroorzaakt, maar dat als die volgroeiing klaar is, dat de pijn dan weg is.
Dus dat zou je ook gewoon af kunnen wachten.
Het spronggewricht is dan weliswaar minder buigzaam en je paard zal een deel van zijn natuurlijke schwung verloren hebben, maar is dan wel weer pijnvrij en bruikbaar!

Pijn tijdens een behandeling vind ik onaanvaardbaar. Geven strasserbekappers eigenlijk pijnstillers gedurende de tijd dat een paard met pijn loopt of mag dit niet?
Immers, als je zelf een behandeling in het ziekenhuis ondergaat, bijvoorbeeld voor een gebroken been, slik je toch ook pijnstillers? Waarom je paard met pijn laten lopen?
Ik vind dat misdadig en ik vind het zeer goed dat daar kritisch naar gekeken wordt en dat mensen daarom veroordeeld worden.

Dus ja, wat is het voordeel om hier aan te beginnen?
Nadelen: heel veel pijn dus tijdens een aantal maanden en niet zeker zijn van de uitkomst?
Voordelen: wellicht een betere uitkomst dan wat je nu hebt?

Ik vind het allemaal wat twijfelachtig.
Waarom je paard niet gewoon thuis houden op de wei (constante beweging is het allerbeste voor een artrose paard), met goed bekappen bijhouden, de achterhoeven iets binnendoor op de toon zetten, straks als het kouder wordt evt. warm houden onder wollen dekens, supplementen bijgeven zoals Cortaflex, hier zijn aantoonbaar goede resulaten mee gehaald bij gewrichtsproblemen en breng eens een bezoekje aan Antoine de Bodt. Hij boekt met zijn trainingsmethode uitstekende resulaten bij paarden met overbelasting aan de hoefkatrol.