Piet schreef op woensdag 26 juli 2006, 17:11:


Nee ik heb geen vergelijkingsmateriaal.

Michiel schreef op woensdag 26 juli 2006, 10:31:


beetje vreemde redenering,
het lijkt mij beter om nà elke rit de hoeven te checken
steentjes, scheurtjes, brokkels enzo
de rasp erover, de mustangrol wat opronden
en de hoeven zijn weer klaar voor de volgende rit
De funktie van de mustangrol is niet dekoratief Michiel
maar heeft als doel het vermijden van brokkels
een vlakke hoefwandrand vangt meer schokken van kiezels en steentjes
dan een opgeronde wand

in een vorig bericht op egons stelling dat paarden in relatieve vrijheid
ook kiezen voor systeemgewoontes reageerde jij met een verwijzing
naar de eentonige rechtdoorstukken op de veluwe die je daarom vrolijk ontvluchtte
lees ik nu een artikel dat ruiters voortaan vrijelijk en ongedwongen
mogen afwijken van alle gebaande paden
wat blijkt, onze vorsjes hebben ontdekt dat paardenbeschadigingen
in de kruidlagen zorgen voor mini-biotoopjes waar een aantal kriebel-
en wriemelbeestjes alsook springers, wippers, sluipers en kruipers,
hun levenslust terugvinden en zich levendig in voortplanting vermeien ...
terugkeren ?

iss schreef op woensdag 26 juli 2006, 20:49:


Jammer, we adviseren tijdens de cursus altijd en het staat ook in het boek, om een soort logboek te maken met foto's. Het voordeel is dan dat je altijd terug kunt kijken hoe de ontwikkeling van de voeten is en hoe je het toen deed en nu.
Inmiddels zijn er een aantal mogelijkheden in voorgaande berichten genoemd waarom het slechter zo kunnen gaan. Maar ik snap het nog steeds niet goed eigenlijk. Je bekapper kan toch zijn mening geven? Die ziet de voeten elke 2 maanden, Hij ziet wat jij niet goed doet en hoe de toestand van de voeten is. Waarom doe je voeten niet eens een dag voor hij komt en laat ze beoordelen?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

iss schreef op woensdag 26 juli 2006, 13:11:

Muesli bevat veel suikers.(fructaan is er een van en maltose) En wat paarden al helemaal niet nodig hebben zijn die suikers. Pas daarvoor op.
Wat je er boven in gooit komt er onder weer uit.
Voorts kan de bekapper kijken wat er aan scheelt en daarvan leren. Een hoef is een levend organisme en is constant aan invloeden onderhevig. Zoals inderdaad het voer, stofwisseling en hormoonhuishouding. En de factoren van buitenaf. Bodem.
Het snijden in een hoef door een bekapper of hoefsmid vind ik niet juist. Want dit betreft een chirurgsche handeling en is naar mijns inziens voorbehouden aan een dierenarts. Je hebt ook nooit de hygiënische toestand die er bij nodig is. En als het fout gaat (infectie) hangt de bekapper een claim aan de broek. Hij is niet opgeleid tot zo'n veterinaire handeling. Zelf begin ik daar dus nooit aan . (en dit heb ik op aanraden van Pete Ramey).
De witte rand wijkt zei je. Je bedoelt de ongepigmenteerde hoefwand, dan vormt er dus een flare, want de gehele hoefwand wijkt. Als dit bij de toon is mag ze al helemaal niet suikers hebben. Dit lijkt op een begin van hoefbevangenheid. In ieder geval afronden tot de witte lijn dan om de hoefwand weer stevig naar beneden te laten groeien. Want anders blijft die worden opgetild. Zogende merries kunnen ook een veranderde suikerspiegel hebben vanwege het lacteren, dit kan ook invloed hebben op de hoef. Dit is echter tijdelijk en zal stabiliseren.

Nick Altena schreef op woensdag 26 juli 2006, 3:58:


Hai Nick, jij zit ook op tijden achter je computer zeg!
Bedankt voor alle tips - ik ga me toch nog 2 keer bedenken of ik wel machinaal aan het werk wil ivm de risico's. Met scherp gereedschap en regelmaat moet het toch lukken. Ik was vergeten te vermelden dat we nauwelijks toekomen aan rijden de laatste tijd omdat we zo druk zijn met de bouw van ons huis en de manege, dus de hoeven groeien lekker door en slijten (te) weinig. Eigenlijk maak ik er al een gewoonte van om elke keer als ik de hoeven controleer (elke dag dus) het bekapgereedschap er bij te hebben staan. Met paarden vanwie de hoeven al vrij gezond zijn is het een kwestie van licht onderhoud, maar onze nieuwe aanwinst heeft ellendige pannekoekhoeven en is bovendien nog niet gewend haar voeten langer dan 2 seconden op te tillen, dus dat vergt wat meer tijd en geduld. En zweten tot uit je tenen...
Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen tot nu toe op veilige afstand - dit land is dangerously beautiful! Gr anna

Fred Emmerig schreef op woensdag 26 juli 2006, 23:31:


Dank je fred, duidelijk verhaal. Ik ga in ieder geval stoppen met de meusli, aangezien ze onbeperkt gras hebben hebben ze het qua voedingswaarde niet nodig. Ik heb ook het idee dat het te maken heeft met hormonen o.i.d.. Al eerder heb ik eenzelfde vraag over Jovarna al eens gelezen. En voor wat betreft het opensnijden van de hoefzweer.... ik ben erg blij dat hij dat gedaan heeft, een uur later kon ze weer op staan! Terwijl bij mijn vriendin een shet vrijwel de hele hoefwand verwijderd was door de dierenarts om zijn hoefbevangenheid te genezen! Maar goed, ik snap je standpunt wel, maar ik heb meer vertrouwen in mijn bekapper als in de dierenarts.

@Piet; ik heb ooit wel eens foto's genomen, maar je ziet het zo slecht! Daarbij was het bij Sunny slechts een kwestie van bijhouden, ze stond al goed. Verder is er niets bijzonders gebeurt. Ik heb de vraag ook bij de bekapper neer gelegd maar kreeg ook geen duidelijk antwoord. Aangezien hier een pensionpaard van hoefijzers is gehaald komt hij iedere 4 weken voorlopig... Volgende keer doe ik Sunny een dag van te voren zodat hij het eens na kan kijken. Momenteel liet ik m iedere keer ook Sunny doen vanwege de problemen bij haar achterhoeven. Laatste keer is er zelfs een stuk van de staal los gekomen, dus ik durf daar zelf niet aan te klooien.
Maar misschien is het wel zo doordat ik te voorzichtig ben, eigenlijk niets bereik.

Maar wat ik me afvraag, in theorie zou ik oude zweren en kneuzingen tegen kunnen komen, maar waarom actieve zweren??? Naar mijn idee voldoen we vrijwel aan alle eisen qua leefomstandigheden. Krijg de zool te weinig stimulatie?

iss schreef op donderdag 27 juli 2006, 7:59:


Een hoefzweer is natuurlijk heel wat anders dan bevangenheid he. Persoonlijk vind ik dat een prof allebei moet kunnen behandelen.Ik vind dat iemand die alleen de cursus gevolgd heeft daar zelf niet aan moet gaan rommelen, maar iemand die het voor zijn brood doet, moet kennis voldoende hebben om dit correct te kunnen oplossen.
Eerlijk gezegd zou ik daar meer vertrouwen in hebben dan in een veearts. Of het moet echt een paardendokter zijn die door ervaring wijs is geworden. Sinds ik weet hoe weinig tijd er in hun studie aan hoeven besteed wordt en hun taak vnl bestaat uit het doorverwijzen naar een professioneel hoefverzorger, zou ik me wel 2 keer bedenken.

Ik heb dat al proberen uit te leggen in een eerder bericht.
Wanneer doorbloeding in de voeten door een jarenlang onjuiste bekapping ( met ijzers nog veel meer natuurlijk) niet optimaal is, lopen weefsels in de voeten schade op. Het lichaam wil deze schade repareren. Dit kan pas als de doorbloeding zover is verbeterd dat de weefsels door vers en zuurstofrijk bloed hiertoe worden aangezet.
Een gedeelte van de beschadigde weefsels zal door het lichaam zelf worden afgebroken, maar wanneer het teveel wordt zal een en ander gaan ontsteken en een hoefzweer is geboren.
Daarom komen hoefzweren bij paarden die van de ijzers gehaald worden of beter bekapt relatief veel voor. Hoewel lastig en zeer pijnlijk voor het paard is het eigenlijk een gezond teken dus en een onderdeel van de genezing.
Het is ook zo dat dat een paard met hoefzweren tijdelijk minder zal bewegen en dat dit ten koste zal gaan van de uiterlijke kwaliteit van de hoeven.
Terwijl er paarden zijn die nooit problemen krijgen bij de transitie van ijzers naar blootsvoets of het "wennen" aan een andere manier van bekappen, is het voor sommige paarden helaas een lange weg met ups en downs om weer helemaal gezonde voeten te krijgen.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Piet schreef op donderdag 27 juli 2006, 8:58:


Dus jij zegt eigenlijk dat het "alleen maar" een onderdeel van het genezingsproces is? Verder zijn de omstandigheden prima?
Overig heb ik eerder ook een topic geopend over weidebeheer. We hebben een nieuwe jonge wei wat dan ook geen positieve bijdrage heeft in het geheel. Hoefbevangenheid is dan ook iets waar ik me toch zorgen over maak. Vandaar dat ik het ook meer in de leefomstandigheden zoek.

Ok, ze krijgt geen meusli meer, ik bekap haar regelmatiger, dus iedere 5 dagen ofzo en we gaan meer buiten rijden op verharding waardoor ze meer doorbloeding heeft, dan hebben we al een goeie verbetering te pakken lijkt me?

iss schreef op donderdag 27 juli 2006, 9:13:

oud.

Heb je de cursus gevolgd Iss? Ik weet dat het een lange zit kan zijn en deze vraag wordt pas op het eind behandeld , maar beantwoord is ie wel!
Je gaat nooit een paard zomaar bekappen omdat het regelmatig moet.
Het is altijd een zaak van goed naar de voeten kijken. Vooral al je meer buiten rijdt is er min of meer natuurljke slijtage door de hardere ondergrond. Nooit zomaar gaan raspen of snijden omdat het hoort.
Bij mijn eerdere opmerkingen moet je bedenken dat ik een 200 km weg zit en niks gezien heb. Ik zou de diverse antwoorden zeker bespreken met de prof die bij je komt hem laten beargumenteren wat wel of niet aannemelijk/zinvol is. Kreeg ik geen duidelijke antwoorden dan belde ik een ander.
piet
nah' tuurlijk Natuurlif

Piet schreef op donderdag 27 juli 2006, 9:55:


Ja ik heb de cursus gevolgd en uiteraard begrijp ik dat er alleen wat te bekappen valt als het nodig is. Het is alleen dat ik op zoek ben naar een concrete aanwijzing zodat ik op zoek kan naar verbetering. Ik kan me ook wel voorstellen dat je niet JA kan zeggen tegen mijn "plannen" aangezien je niet weet of je wel een compleet beeld heb van het geheel.
Kheb vanochtend sunny's hoeven nog eens gedaan, ik ga even foto's maken en dan laat ik ze hier wel zien, dat praat wel wat makkelijker!

Christel Provaas schreef op woensdag 26 juli 2006, 13:32:


En ik ook