Isabel van der Made schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:02:


Gek mens!
We zijn helemaal niets oneens.
Ik vind het in algemeenheid juist een heel goed idee.
Ik vroeg alleen naar exactere info.
Wat een raar draadje is dit...

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

e m kraak schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:39:
Oh, ok.
Wel eens.
Mooi.
Ik zal de breinaalden dan maar inpakken, een breiwerkje met rare draadjes moet ik niet.


Isabel

e m kraak schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:39:


Het lijkt me toe dat Isabel in verzet ging toen je schreef dat scherp zand niet werkte. De erwten kiezels wel, maar het scherpe zand niet. 2 verschillende dingen dus. Waarom werkt dat scherpe zand eigenlijk niet Egon?

Michiel

Christel Provaas schreef op donderdag 29 juni 2006, 17:35:


Maar niet iedereen heeft zo'n ruimdenkende hoefsmid in de buurt. Dus is het idee van een vakvereniging m.i. niet zo gek, sterker nog, toe te juichen, zodat je je in geval van nood tot een deskundige kunt wenden.

Liesbet.

Michiel schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:54:


Hoeveel soorten erwten ken je, Egon ? Neem daar de gemiddelde diameter van en je hebt de info over diameter van de erwten kiezel

Nils en Olly

Michiel schreef op donderdag 29 juni 2006, 18:54:


Kwestie van vorm en grootte denk ik... wat anders? Ik heb nog nooit gehoord of ondervonden dat paarden in een zandbak goede hoeven krijgen. Op meer rotsachtige ondergrond wel. Platte steen/bestrating werkt echter ook niet. Hoe het PRECIES fysiek werkt kan ik ook alleen maar naar raden.

Xenophon (Peri Hippikes IV:4) raadt letterlijk aan:
"Als volgt zou de uitloop het meest geschikt kunnen zijn en de hoeven krachtig maken: men moet daartoe 4 of 5 karreladingen keien, ter grootte dat men ze met de hand omvatten kan, ongeveer een pond zwaar, uitstrooien en afzetten met ijzer om ze bij elkaar te houden. Want als het paard daarop verblijft zal het zijn alsof het gedurende een gedeelte van de dag op een steenachtige weg gaat."

Mijn eigen ervaring: na ongeveer een half jaar op mijn kampje bestaande uit modder en bouwpuin had de merrie van mijn vriendin PERFECTE hoeven (voormalig laminitis probleemgeval!) zonder dat ik daaraan heb hoeven snijden/vijlen/etc.
Sinds mijn nieuwe hengst hier woont heb ik nog slechts 1x de hielen iets lager moeten zetten omdat hij stijl werd door balansproblemen. Hij leert ondertussen al efficienter lopen.
Mijn andere hengst heb ik al in geen jaren meer hoeven bekappen.
Maar ik denk dat het nog een stuk beter kan; ik wil het (deels) droger en nog steniger maken.

En nu komt Ramey met z'n doperwtjes... het heeft ál mijn aandacht!

Ik vind dit een héél interessant aspect om meer redenen, en wanneer het gaat om ook de omstandigheden voor mijn eigen knollebollies verder te optimaliseren wordt ik iets fanater dan anders al
Dit is omgeving! Véél belangrijker nmm dan het gepruts met renetjes.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

Liesbet schreef op donderdag 29 juni 2006, 19:19:


In geval van nood, echte hoefproblemen, ziektes... WAT DAN??
Dat zal dan toch iets anders nog dan laminitis e.a. gebruikelijke ongein moeten zijn. Het enige paard dat ik momenteel ken met échte problemen is Opal van Isabel hier, maar ik zou niet weten wat zij met onze profi-hoefknullies zou aanmoeten.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein