Monique Meijer schreef op dinsdag 27 juni 2006, 17:03:


Tuurlijk wil ik het er wel over hebben. (Elk excuus is goed om niet te moeten studeren dit wordt een herexamen :) )
Je zei hierboven ergens dat Indy nog nooit overgroeide steunsels heeft gehad. Dat is eigenlijk ook wel logisch. Omdat ze recht naar beneden groeien hebben ze eerder de neiging af te slijten ipv om te plooien.
Wat ik vooral interessant vind, zijn die zogenaamde ondergeschoven hielen (aan de voorvoeten).
Daar ben ik bij mijn paardje al lang mee bezig, maar er zit geen evolutie in. Ze heeft ze altijd al gehad en ze lijken ook niet zo snel te gaan verdwijnen.
Vitelli had al eens gesuggereerd dat ze eigen waren aan mijn paard. Maar nu ik Indy haar hoefjes zo zie, vind ik dit toch aannemelijker.
Misschien komen ze frequenter voor bij quarters of zijn ze eigen aan het ras?
(voor de goede orde: Tempête is maar halfquarter. Haar mammie was een anglo-arabier. maar ik heb mij laten vertellen dat als er iets typisch quarter is aan haar, dat het haar benen zijn)
Wat Marleen schrijft zal ik sevens ook maar eens bestuderen. Klinkt interessant.
groetjes
Ans

Eva Saegerman schreef op zaterdag 24 juni 2006, 10:19:


Hoi Eva,

Ik ben een paar dagen niet online geweest, ik zit momenteel in Portugal voor een paar weken. Kan op de camping van mijn dochter hier internetten, dus als je aanbod nog geldt, zou je dan een exemplaar voor me willen kopen? Of een kopie maken?
Ik stuur je over een paar weken mijn adres wel.
Alvast dank,
Tineke

Goh Marleen! Superduidelijk, jouw beschrijving. Weer wat geleerd. Ik ben benieuwd Monique of je dit u in praktijk gaat brengen.

Ik zou inderdaad van de wijs gebracht worden door die opgezwollen rand aan de kroonrand. Daardoor lijken de hielen heel laag te zijn.

Trea

Piet schreef op dinsdag 27 juni 2006, 12:45:


Ja klopt. Nadeel is alleen dat mijn paarden niet de hele zomer op wei doorbrengen ivm explosieve groei , en de hoeven (zolen) zo niet echt de kans krijgen.
Ik maak de zolen dan ook wel een beetje schoon. Niet meer zo erg veel als een tijdje geleden, ik was een beetje aan het experimenteren en ontdekte toch op een gegeven moment een lichte gevoeligheid op steenslag.

Nu maak ik alleen langs de straal een brede straalgroeve. Ik zoek niet echt de dirtline op (dat is me net te diep), maar hol daar wel een stukje uit. Ze lopen dan op denneappels en steentjes net wat beter dan met geheel volgelopen zolen.

Maar de theorie erachter vind ik heel logisch. Jammer is alleen dat de ondergrond waar ze op staan, niet dezelfde ondergrond is als waar ik op rijd, en moet daar dan toch een zeker compromis in vinden.

Trea

trea hoex schreef op dinsdag 27 juni 2006, 19:54:


Dat probeerde ik Ramey ook duidelijk te maken, dat verschil tussen grond met rijden en grond waar ze leven. Maar kwam niet helemaal door geloof ik... Was wel de derde dag, we waren allemaal moe.

Ik denk dat je zo een mooie tussenoplossing hebt gevonden, en Ramey experimenteert ook hoor. Er is nergens een keiharde regel, geen vaste wetten.
Als je merkt dat iets niet goed is, dan moet je dat niet meer doen, en dat is precies wat je gedaan hebt.

Jullie zouden in NL moeten proberen een clinic met Ramey te organiseren, dan kan hij ook zien met eigen ogen hoe de paarden leven in NL, maakt ook weer verschil.

Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag 27 juni 2006, 20:01:


Isabel,

We hebben dit met hem besproken, maar de komende jaren zit hij vol. Hij is t/m 2007 volgeboekt en daarna wil hij aan zijn nieuwe boek gaan werken...

Simon