Marleen den Arend schreef op dinsdag 27 juni 2006, 16:52:


Dank je wel Marleen, daar kan ik iets mee!
Groeten,
Monique

Opala1997 schreef op dinsdag 27 juni 2006, 16:49:


Ja de link zijn foto's van vandaag (schaam, schaam)
Donderdag zijn mijn examens gedaan, dan heb ik tijd om ze bij te werken. (want ben er toch wel 1,5 uur per twee hoeven aan bezig)
mvg
Ans

trea hoex schreef op dinsdag 27 juni 2006, 12:00:

Ik had het hele verhaal opgeschreven, is het verzenden niet gelukt... nog eens dan

De oorzaak: volgens mij zijn de hoeven wel ondergeschoven. Het lijkt alsof ze niet verder terug/lager kunnen, maar dat lijkt mij bedrog van het perioplum (het randje wat onder de kroonrand groeit en opzwelt als het nat is. Dat is bij indy ver over de hielen gegroeid (tenminste dat lijkt zo op de foto's!). Een bekapper kan het terugsnijden, zodat er nog een stukje van de hielen afgehaald kan worden. Ze komt dan direct ook lager te staan, wat de steilheid ten goede komt. Op jouw foto's lijken de voorhoeven namelijk steiler dan de achterhoeven! De achterhoeven lijken me goed, ongeveer 55 graden. De voorhoeven lijken dat in indy's geval ook, of misschien nog wel een graadje erbij, terwijl ongeveer 45 graden toch echt de bedoeling is.
Door de combi te hoge/ondergeschoven hielen en een te steile teen, wordt al snel ook de teen tekort, omdat het paard als het ware voorover kiept. Belast zo zijn tenen meer en de hielen minder. Dit wordt een cirkelredenering die de situatie in stand houdt en zelfs kan verergeren.

Ik heb een foto aan mijn album toegevoegd met nog een derde lijn langs de grond, waarlangs ik zou snijden/raspen ALS de hoef ook echt zo zou zijn zoals ik hem op de foto voor me zie. De hielen lager, waardoor de hoef achterover zakt en de steilheid afneemt. Je ziet ook aan het 'lege' puntje dat er nog een stukje teen aan zou mogen groeien.

http://www.mijnalbum.nl/Album=6WJOKXKX

Met deze ingreep komt ze meer op haar hielen te staan en minder op haar teen. Ze zal de hoef beter gaan belasten (met wat draven op het harde gaat het belasten van de hielen nog beter!) waardoor je het begin hebt gemaakt met de verandering die de hoef moet ondergaan om weer de goede conische vorm te krijgen. De hoefwand bij de hielen (die overgaat in de steunsels) moet als het waren omklappen van schuin de ene kant op naar schuine de andere. Dat kan best zeer doen hoor. Zorg voor een goed hoefmechanisme en maak ruimte voor uitzetting van de hoef door goede scoops aan te brengen en de steunsels kort te houden. Ik zou de teen dus even een IETSJE laten doorgroeien.

Gevolgen: op lange termijn en in ernstige gevallen: een omgekeerde hoefvorm, die van onder niet meer uitzet bij belasting (hoefmechanisme) maar dat in plaats daarvan bij de kroonrand gaat doen. Dat doet pijn.
Door de ondergeschoven hielen en te steile teen kunnen de steunsels naar binnen groeien en naar binnen omklappen. Zo prikken ze in de hoeflederhuid of irriteren het straalbeen (voila hoefkatrolontsteking).
Door de te steile stand komt teveel druk op de teen, waardoor de punt van het hoefbeen zal afbrokkelen/oplossen. Bot wijkt voor druk.

Er is vast iets wat ik vergeten ben, of onduidelijk heb opgeschreven, maar voorlopig is dit wat ik kon oplepelen.

Marleen den Arend schreef op dinsdag 27 juni 2006, 17:18:


Mmmmmm was blijkbaar toch de eerste keer al gelukt. De tweede poging heeft ook nog een link naar mijn album, waar ik nog een kleine suggestie voor bekappen heb ingetekend (lijn langs de grond)

Hoi allemaal,

Was vannacht pas diep in de nacht terug.
Ik was samen met Hans Arendse en Klaas Feuth gegaan. Verder was ook Frederique vanuit Belgie over gekomen.
Mijn eerste korte reactie is de volgende:
-er waren nauwelijks professionele bekappers aanwezig. Ik vond dit erg jammer, had graag meer kunnen spreken met collega's.
-er is veel theorie behandeld, waarvan het overgrote deel bekende kost. Het deel over gevoeligheid was wel zeer interessant.
-er werd uitvoerig aandacht besteed aan de natuurlijke huisvesting. Zeer interessant voor de meeste aanwezigen, maar voor mij bekende kost en voor de lezers van dit forum ook, hier was ik niet voor gekomen.

Wat betreft het bekappen:
-de aangeboden paarden hadden weinig achterstallig onderhoud, waardoor de bekappingen erg beperkt bleven.
-de bekappingen gingen uit van een interval van 4 weken. Er werd dus heel erg behoudend bekapt. Ik begrijp dat dit een prima manier is, maar in de praktijk blijkt dat deze interval haast nooit realiteit is.
-Ik vond dat bij het bekappen wel heeeel erg weinig werd gedaan. Er was wel veel aandacht voor de straal, maar de steunsels werden soms te weinig weggehaald vond ik. Prima voor een interval van 4 weken, maar niet als de interval langer is.
-Een bok werd niet gebruikt tijdens het bekappen, alles ging uit het handje. Lijkt me op den duur niet echt goed voor de rug.
-Qua veiligheid schrok ik toch behoorlijk. Gereedschap lag steeds op de grond, hetgeen ik een onnodig risico vind. Verder deed Pete alle achterbenen los uit het handje, naast het paard zittend of staand. Ik doe dit ook als ik een paard ken, maar blijf het een groot risico vinden voor degene die bekapt.
-de eerste dag werden alle hoeven nog met schuurpapier schoongemaakt, de 2e dag bij geen enkel paard. Ik heb dit nooit gedaan, omdat ik van mening ben dat de glazuurlaag een beschermende functie heeft en je die glazuurlaag met rust moet laten indien mogelijk. In de vragensessie heb ik dit naar voren gebracht en kwam als antwoord dat dit alleen nodig was bij paarden waarvan de wand lichtjes van die kleine scheurtjes/vliesjes heeft. Toen ik vervolgens vroeg of het schuren van de wand de opname van vocht zou bevorderen, kreeg ik alks antwoord dat hij eigenlijk nooit te droge hoeven tegenkwam. Hiermee werd eigenlijk wel bevestigd dat er vanuit andere weersomstandigheden wordt geredeneerd. Ik kom wel degelijk te droge hoeven tegen. Ik ben dan ook benieuwd of mensen hier ervaring mee hebben.
-Pete heeft als standpunt dat als een paard dat van de ijzers afgehaald wordt, per definitie aan hoefschoenen moet. Ik begrijp de voordelen, maar denk niet dat in de praktijk altijd nodig is en zeker niet altijd haalbaar. Ik zie veel van mijn klanten twijfelen over hoefschoenen, en das meestal omwille van de kosten.

Het was even snel deze reactie en dus per definitie incompleet, waarvoor excuses.

Wat ik geleerd heb het afgelopen weekeinde is in een notedop het volgende
-Veel informatie gehad over gevoeligheid, waardoor mijn kijk daarop toch wel is veranderd.
-Ik zie in dat hoefschoenen meer gebruikt zouden moeten worden als ondersteuning tijdens de overgangsfase, maar denk daar iets gematigder over.
-De hoefschoenen die gepresenteerd werden, waren standaard schoenen, maar vergden nog veel aanpaswerk. Kortom over 20 jaar ben schoenmaker ipv bekapper....
-We hebben als vereniging van natuurlijk hoefbekappers (onlangs opgericht) goede kontakten gelegd met de UK afdeling van de AANHCP, waarbij al samenwerkingsvormen zijn besproken. Op termijn zal men in de UK zelf gaan certificeren, hetgeen het voor de mensen op het continent eenvoudiger en vooral goedkoper zal worden om zich te certificeren.Dit vond ik zeer positief.
-Met name de Smit hoefschoenen werden goed ontvangen door de Engelsen. De eerste gesprekken om deze ook in de UK beschikbaar te maken zijn op gang gekomen.

Ik zal in de komende dagen nog wat aanvullingen plaatsen, zodat deze losse flodders wat meer samenhang gaan krijgen.

Simon Lingbeek

'Goede scoops aanbrengen'? Staat niet in mijn cursusboek, wat betekent het?

Christel Provaas schreef op dinsdag 27 juni 2006, 17:32:


Kwartierboogjes, of BOGEN in ernstiger gevallen!

Marleen den Arend schreef op dinsdag 27 juni 2006, 17:22:


Heel duidelijk Marleen,
Ik zal mij daar vanavond eens over buigen en daarna nog wat foto's maken. Indy heeft inderdaad een behoorlijk velletje wat over de achterkant van de hoeven valt, dat zal ik eens nader bekijken. Zo leer je steeds weer wat nieuws. Bedankt!
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag 27 juni 2006, 17:03:


Tuurlijk wil ik het er wel over hebben. (Elk excuus is goed om niet te moeten studeren dit wordt een herexamen :) )
Je zei hierboven ergens dat Indy nog nooit overgroeide steunsels heeft gehad. Dat is eigenlijk ook wel logisch. Omdat ze recht naar beneden groeien hebben ze eerder de neiging af te slijten ipv om te plooien.
Wat ik vooral interessant vind, zijn die zogenaamde ondergeschoven hielen (aan de voorvoeten).
Daar ben ik bij mijn paardje al lang mee bezig, maar er zit geen evolutie in. Ze heeft ze altijd al gehad en ze lijken ook niet zo snel te gaan verdwijnen.
Vitelli had al eens gesuggereerd dat ze eigen waren aan mijn paard. Maar nu ik Indy haar hoefjes zo zie, vind ik dit toch aannemelijker.
Misschien komen ze frequenter voor bij quarters of zijn ze eigen aan het ras?
(voor de goede orde: Tempête is maar halfquarter. Haar mammie was een anglo-arabier. maar ik heb mij laten vertellen dat als er iets typisch quarter is aan haar, dat het haar benen zijn)
Wat Marleen schrijft zal ik sevens ook maar eens bestuderen. Klinkt interessant.
groetjes
Ans

Eva Saegerman schreef op zaterdag 24 juni 2006, 10:19:


Hoi Eva,

Ik ben een paar dagen niet online geweest, ik zit momenteel in Portugal voor een paar weken. Kan op de camping van mijn dochter hier internetten, dus als je aanbod nog geldt, zou je dan een exemplaar voor me willen kopen? Of een kopie maken?
Ik stuur je over een paar weken mijn adres wel.
Alvast dank,
Tineke

Goh Marleen! Superduidelijk, jouw beschrijving. Weer wat geleerd. Ik ben benieuwd Monique of je dit u in praktijk gaat brengen.

Ik zou inderdaad van de wijs gebracht worden door die opgezwollen rand aan de kroonrand. Daardoor lijken de hielen heel laag te zijn.

Trea

Piet schreef op dinsdag 27 juni 2006, 12:45:


Ja klopt. Nadeel is alleen dat mijn paarden niet de hele zomer op wei doorbrengen ivm explosieve groei , en de hoeven (zolen) zo niet echt de kans krijgen.
Ik maak de zolen dan ook wel een beetje schoon. Niet meer zo erg veel als een tijdje geleden, ik was een beetje aan het experimenteren en ontdekte toch op een gegeven moment een lichte gevoeligheid op steenslag.

Nu maak ik alleen langs de straal een brede straalgroeve. Ik zoek niet echt de dirtline op (dat is me net te diep), maar hol daar wel een stukje uit. Ze lopen dan op denneappels en steentjes net wat beter dan met geheel volgelopen zolen.

Maar de theorie erachter vind ik heel logisch. Jammer is alleen dat de ondergrond waar ze op staan, niet dezelfde ondergrond is als waar ik op rijd, en moet daar dan toch een zeker compromis in vinden.

Trea

trea hoex schreef op dinsdag 27 juni 2006, 19:54:


Dat probeerde ik Ramey ook duidelijk te maken, dat verschil tussen grond met rijden en grond waar ze leven. Maar kwam niet helemaal door geloof ik... Was wel de derde dag, we waren allemaal moe.

Ik denk dat je zo een mooie tussenoplossing hebt gevonden, en Ramey experimenteert ook hoor. Er is nergens een keiharde regel, geen vaste wetten.
Als je merkt dat iets niet goed is, dan moet je dat niet meer doen, en dat is precies wat je gedaan hebt.

Jullie zouden in NL moeten proberen een clinic met Ramey te organiseren, dan kan hij ook zien met eigen ogen hoe de paarden leven in NL, maakt ook weer verschil.

Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag 27 juni 2006, 20:01:


Isabel,

We hebben dit met hem besproken, maar de komende jaren zit hij vol. Hij is t/m 2007 volgeboekt en daarna wil hij aan zijn nieuwe boek gaan werken...

Simon