Nel Gommans schreef op dinsdag 13 juni 2006, 20:07:
> Juist als je er zoveel mogelijk bij elkaar vangt, vangen ze
> elkaar met hun lijven elkaar een beetje op en wordt de stress
> een stuk minder. (zo werd het ons uitgelegd) Als je paarden
> isoleert panikeren (mooi belgisch woord hé) ze in hun eentje
> veel meer dan in de groep. De grote groep brengt juist rust.
Ja dat is duidelijk, en daar kunnen ze ook aan wennen, aan dat gezamenlijk bij elkaar drijven. Nu ben ik nog wel benieuwd hoe dan elk paard afzonderlijk zijn voeten kan geven voor een bekap beurd. Zou dat zo zijn dat de bekapper bij dit wilde paard in een kleine box gaat staan en de gewoon de voeten oppakt???
> Je zag het op de foto's ook. De beheerder was van orgine niet
> echt een paardenman, maar is dat door zijn werk en uit eigen
> ervaring wél geworden. Hij verstond de kunst om paarden
> noodzakelijk kwaad, maar tevens kan dan de DA of bekapper
> gelijk een blik werpen op de hoeven cq paardenlijven.
>
> Ik hoop dat ik het een beetje heb kunnen verwoorden :)
Mooi dat dit zo gaat, die mensen zullen ook wel kennis hebben, bij welke blessures er absoluut stalrust nodig is .... "ja dat hebben we, die blessures bestaan niet" ha ha ... maar toch dit zou een mooie vraag zijn aan hen, toch? Hebben jullie die gesteld toevallig? Zou ook leuk zijn die dierenarts te kunnen mailen met dit soort vragen. Welke enstige blessures/ziektes hebben jullie gehad, wat was de behandeling en hoe is dat uitgepakt?
Michiel
Hoeven
