Walter Verschuere schreef op vrijdag 2 juni 2006, 11:20:


Vlaamse wijsheden bedankt om mij te steunen

Eva Saegerman schreef op woensdag 31 mei 2006, 12:34:


Ik heb genoten!! Heerlijk he, zo onbezorgd overal overheen kunnen galopperen?
Knap van je hoe je dat gefilmd hebt

Groetjes, Trea

Piet schreef op vrijdag 2 juni 2006, 11:01:


hallo ja het was qadrisol (weet niet of ik het goed schrijf hoor) ze liggen op stal hahah maar echt ben er maandagavond mee begonnen en woensdag liep ze al veel beter alleen vallen bij haar der manen er een beetje van uit ach ze heeft een hele bos en het werkt goed dus dat moet dan maar nou groetjes gabriella

Piet schreef op vrijdag 2 juni 2006, 11:01:


hallo ja het was qadrisol (weet niet of ik het goed schrijf hoor) ze liggen op stal hahah maar echt ben er maandagavond mee begonnen en woensdag liep ze al veel beter alleen vallen bij haar der manen er een beetje van uit ach ze heeft een hele bos en het werkt goed dus dat moet dan maar nou groetjes gabriella

trea hoex schreef op zaterdag 3 juni 2006, 0:01:


Ik word grijsgroengeel jaloers!
EN ik gun het je natuurlijk. 't Is dat ik weet dat het goed voor de gezondheid van mijn paard is maar (net terug.. van niet willen) verlies ik soms wel een beetje de moed.
GROET

Hoi allemaal,

Ben op het moment lichtelijk wanhopig aan het worden. Sinds ongeveer een maand is Froukje (21) supergevoelig op alle vier haar hoeven. Heb er al een bekapper bij gehad, maar dat heeft geen verbetering gegeven. Even in het kort het hele verhaal:
We hebben Froukje eind oktober vorig jaar van de ijzers gehaald. Daar heeft ze zo'n 16 jaar op gelopen. In het begin was ze heel gevoelig op alle ondergronden, vooral achter. Tijdens de vorstperiode was het echt heel droevig en strompelde ze meer dan dat ze liep. Maar haar hoeven gingen er steeds beter uitzien, een verzakking in de zool bij beide achterbenen verdween en ook de ondergeschoven hielen en samengedrukte steunsels strekten zich in de goede richting. Na de winter heeft ze een maand of twee super gelopen over alle ondergronden en met pasen ben ik weer begonnen met rijden. Tot begin mei. Toen liep ze opeens heel moeilijk, gewoon op het gras. Heb het even aangezien en toen een bekapper gebeld (Annette Nielsen uit Krommenie). Ik had sterk het vermoeden dat Froukje vooral voor overgroeide steunsels had. Dat werd nu eigenlijk pas duidelijk, doordat ik langs de buitenkant van de zool enorm veel kalk kon wegkrabben terwijl de zool rond de straal keihard was. Annette was het met me eens en heeft heel veel steunsel weggehaald. Daarna liep Froukje nog steeds gevoelig, maar niet slechter dan ervoor. Ben daarna goed blijven krabben en van de week heb ik de hoeven zelf weer onderhanden genomen. Doordat er zoveel kalk afkwam kon ik de hielen een flink stuk lager zetten. Dit had verder geen effect op het lopen van Froukje. Gisteren echter liep ze opeens heel slecht. Ik kon haar nauwelijks nog over ons pad met grind krijgen. Vandaag loopt ze zelfs buitengewoon gevoelig op de droge klei. Een klein klontje zorgt er al voor dat ze struikelt van de pijn.
Aan de hoeven zie ik niets bijzonders, behalve dat ze droog en hard zijn. Ze loopt ook niet overdreven op de straal, die steekt niet uit onder de hoefwand. Vraag me nu dus een beetje wanhopig af hoe we nu verder moeten. Ga morgen proberen de hoeven in een bad of zo te zetten, zodat ze goed nat worden. Desnoods hoef voor hoef in een emmer. Heeft iemand anders nog ideeën wat ik zou kunnen doen? Ik vind het toch echt heel verdrietig mijn oude dame zo te zien strompelen. Had toch verwacht dat het nu, een half jaar na de "ontijzering" wel wat beter zou moeten gaan. Wie weet raad?

Groetjes, Els.

Een van mijn paarden die in oktober ontijzerd is, kiest nog steeds de berm en loopt op het harde erg kort en gevoelig. Draven op het fietspad ziet er niet uit, ik vrees voor spierproblemen door deze houterige gang, dus ik doe het weinig.
Ik heb dit probleem al eens opgeworpen op dit forum -met foto's- en de conclusie was dat de grote stralen wellicht teveel grondcontact maakten, hij leek wat onderstandig, dus straal-ontziend te staan. De straal irriteerde misschien het bovenliggende straalkussen, dat nooit iets heeft hoeven doen tijdens de ijzertijd. Stralen inkorten leek wel enige verbetering te geven, maar niet spectaculair. Wanneer de hardgroeiende stralen te lang zijn -en dat is soms maar een milimeter- loopt hij NOG beroerder. Ik ben er dus wel van overtuigd dat het probleem dáár zit, maar het heeft gewoon veel tijd nodig... vermoed ik. Misschien is zoiets met Frouk aan de hand...?
Inmiddels was ik het zat en heb Smitjes besteld, ze zullen er binnenkort zijn.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 3 juni 2006, 19:55:


Dit is de enigste grote verandering, misschien is het gewoon pees en spierpijn van die stand verandering. Dat is het mooiste natuurlijk en lost het zich vanzelf snel op.

Michiel

Ja leuk he! Heb er ook van genoten
Nog steeds

Ik ben nu 1 jaar de hoeven van mijn paard natuurlijk aan het bekappen. Tot nu toe heb ik altijd meer aan de buitenkant moeten verwijderen (ook te zien aan de flares) dan aan de binnenkant. Dit komt ook overeen met het oog dat de hoeven aan de buitenkant langer zijn dan aan de binnenkant. Gewoon de zool gevolgd. Er zijn geen veranderingen van huisvesting geweest, nog steeds 24 uur buiten in een kudde.

Drie weken geleden hebben alle hoeven de oude zool losgelaten. Sinds deze tijd zijn de hoeven holler maar slijten de hoeven echter aan de buitenkant heel erg hard. Nu moet ik veel aan de (voor het oog al te korte) binnenkant afhalen, wat ten sterkste werd afgeraden door de smid (modern maar toch traditioneel).
De zool geeft dit echter aan.
Heeft iemand ervaring met het feit dat de stand (slijtage) opeens anders is en kan het kwaad dat de te korte kant nog korter wordt?