Piet schreef op donderdag 4 mei 2006, 9:17:

Daar ben ik het dan weer niet mee eens. Ik heb traditioneel leren bekappen van een smid. Dacht je dat 'in de traditie' alle paarden het jaar rond beslagen werden? Traditioneel bekappen op paardenvoeten die nooit of tijdelijk niet beslagen werden heeft altijd naast bekappen als voorbereiding om het ijzer te plaatsen bestaan. En naar mijn ervaren verschilt de techniek niet zo erg van de witte-lijn methode.

Groet,
Elke

ElkeW schreef op donderdag 4 mei 2006, 10:23:


...en naar míjn ervaren is het verschillen wíllen identificeren vooral veel geneuzel.

Nogmaals: Strasser, witte-lijn, 'traditioneel'.... voor grip (want dáár ging het over!!) is het verschil arbitrair.

Op zachte ondergrond zal een hoef in de regel iets meer grip hebben van een hoefwand die 'scherp' is en op harde ondergrond juist door het lopen op de zool.
Veel paarden zullen op wisselende ondergrond lopen en dus het meeste hebben aan een compromis.
Hier bij ons is dit vooral een seizoenskwestie. In de natte maanden laat ik de rand langer en scherp ('laat'; doé dus eigenlijk nauwelijks iets), in de droge hou ik deze gelijk met de zool en ietsje afgrond.
Door de extreme hellingen merk ik (bij lange afdalingen) meer positief effect van een afronding aan de híelzijde dan van een echte mustangrol. Die mustangrol is wel een voordeel bij het afrollen, doch een nadeel bij bergop. Kwartierboogjes doe ik niet meer aan.

Nog even een stukje uitleg over grip: op zachte ondergrond zoals klei, sneeuw, modder, zand en dergelijk zal er doorgaans een laagje van die ondergrond onder de hoef plakken. Dat laagje zorgt voor maximale hechting = wrijving met die ondergrond.
Als het laagje dikker wordt zal het door het bewegen van de hoef afgeworpen worden en weer een vers opgebouwd worden.
Op deze manier houdt de hoef continue een vers en stevig dun grip-laagje onder de hoef. Hoe die ook niet-beslagen is

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Maike staat nu sinds twee weken weer veel op stal , sochtends rond 10 uur naar buiten en tegen 5 uur weer op stal. Hij begint al aardig zun koker kapot te trappen...[Voor degene die het niet weten , Maike is een Fries met ernstig staart en maneneceem]
Vanmorgen rond 9.30 Maike van stal gehaald , zijn hoeven schoongekrapt , en ik zag dat er weer een stukje afkon. Ik pak de fiets en ga met hem aan de wandel. Hij liep goed!! Op het asfalt flink in draf en in de berm bokken en gekdoen en flink galoperen...Ik denk nog , ik ga niet zo ver want het is al even geleden dat ik met hem gefietst heb [ben geopereerd aan mijn voet].
Weer terug op stal , voeten gecontroleerd...wat een ramp!! Witte lijn vol met steentjes en achterhoeven , van dat kleine stukje afgesleten tot in de zool. De dragende zool , zoon rand van twee centimeter rondom.
En het ging zo goed....
Hielen verlaagd ,steunsels iets bijgesneden , pyama aan , cap op en weer naar buiten.

Wat valt mij dit tegen , van twee weken weer op stal staan zulke voeten...Ze waren al veel harder en er zat af en toe wel een steentje in de witte lijn maar de witte lijn is nu heel zacht en sponzig. Het ziet er niet uit!! Wat Maike betreft mag de winter weer beginnen!!

Nou begon de zool van zijn enorme platvoeten eindelijk een beetje hol te trekken , raken we dat nou ook weer kwijt?

Een beetje wanhopige Esther die baalt!

ElkeW schreef op donderdag 4 mei 2006, 10:23:

Ik begrijp niet wat je schrijft, volgens mij scheelt dat in niets wat ik schrijf..... Er is geen verschil in traditioneel bekappen als "pasture trim" of dat er morgen een ijzer onder moet.
Maar als je denkt dat dat niet zo is, leg het even uit?
Tja, over dat laatste schelen we dan duidelijk van mening.
Er is geen smid die uitgaat van de zool als referentiepunt.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk