Pasterza schreef op donderdag 20 april 2006, 2:17:


Dit is een berichtje waarbij ik eigenlijk alleen maar uit mijn herinnering kan putten, dus als het niet waar is, heb ik het destijds als klein jongetje verkeerd gezien of begrepen.
Ik weet niet of het zo is, dat de paarden vroeger veel ouder werden. Mijn opa had altijd "Belzen" en de oudste is ooit 14 jaar geworden.
Er werd begonnen met een paard te beleren met 18 maanden en eenmaal 24 maanden geworden werd hij geschikt geacht om te werken. Uren achtereen ploegen , eggen, zware lasten trekken, betekende voor een paard wat verhoudings gewijs minder kan dan een shetlander, wat met zijn beendergestel zo'n 1000 kilo moet dragen terwijl dat nauwelijks zwaarder is dan een "normaal" paard, aanslag op aanslag voor het gestel.
Na de laatste olymische spelen raaakte ik aan de praat met een oud boertje, die ook nog met paarden gewerkt had en hij verbaasde zich erover dat Ankie en al die andere dressuurders op zulke oude paarden reden. Hij was van verbazing bijna van zijn stoel gevallen dat 15, 16 jarigen nog gebruikt werden en dat er twijfel was om dat het paard van Ankie nog zo jong was. Hij vond het allemaal stokoude dieren.
Mijn opa heeft altijd zeer getwijfeld aan het gebruik van ijzers (50 jaar geleden!) en me toen al voorgehouden dat de klappen op straat nooit goed konden zijn ( bv.afstanden van een "dag gaans" met een volle bietenwagen achter zich) Terneuzen - Breskens v.v. een dikke dertig kilometer enkele reis Maar ja, 't was zijn vak niet.......dus hij zou het wel niet weten.

Mogelijk dat een vrijer leven, op blote voeten, dus al een slok op een borrel zou schelen en dat punt 2 en 3 op die manier opgelost kunnen worden.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

reddertje schreef op woensdag 19 april 2006, 22:43:


:)
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Het hoeft je niet te verbazen Wil. Gisteren een gesprek gehad met een veearts die ruiterlijk toe gaf dat hij over hoeven maar zo'n ( 1 cm tussen duim en wijsvinger :) klein beetje les gehad had.
Verder dan weten welk ijzer voor welke ziekte "verlichting" geeft is hij niet gekomen. Eenmaal geconstateerd om welk probleem het gaat wordt de smid gebeld en de opdracht gegeven er een bepaald type ijzer onder te slaan.
Ik verwacht dat er weinig smeden zijn die dan aan de veearts vragen mag ik de foto's even zien.
Waarom he? Voor elke ziekte een ander ijzer, dus wat moet je dan moeilijk gaan zitten doen, kost allemaal tijd en tja, tijd is geld.
Dan zou je met die natuurlijk bekappers mee moeten denken en er niet eens een ijzer onder mogen slaan, dan wordt het helemaal lekker.
Eerst naar die veearts om die foto's te bekijken, dan naar die knol om alleen te bekappen.... Dus ipv meer geld voor mijn extra tijd vang ik minder!! Ja Doei! Waar gaat het nou om, om die knol die uiteindelijk toch bij de slager terecht komt, of om mij en mijn bloedjes van kinderen?

Zo wordt het niet alleen voor smeden hoog tijd om zich te bezinnen, ook veeartsen van "de oude stempel" zullen gaan merken dat natuurlijk bekappers bij hen geen klant worden als ze vinden dat hij verouderde inzichten heeft. Moet jij een veearts die zegt laat er maar een hartbarr ijzer onderslaan?

Laten die mensen erkennen dat ze eigenlijk weinig weten van de paardenvoet. Het is niet voor niks dat Hans Arendse het advies geeft iemand die specialist te bellen.

piet
nah' tuurlijk Natuurli

Piet schreef op donderdag 20 april 2006, 10:40:


Nee Piet, zo'n veearts zit ik niet op te wachten. Ik denk ook dat er op dit Forum meer kennis aanwezig is als de gemiddelde veearts heeft over specifieke hoefproblemen.
Als het je echt interesseert, ga je je vanzelf in de materie verdiepen...
Oh jee.... en ik heb geneens een cursus gedaan....

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!