Ans Jondral schreef op zondag 2 april 2006, 18:58:


Dag Ans.

Je hebt denk ik zelf het antwoord al gegeven. Je bent er al aan begonnen. Nu je die stap hebt gezet kun je haar dan nog uit handen geven? Heb je nog steeds de mogelijkheid om haar te kopen?

Groetjes Nel.

Nel Gommans schreef op zondag 2 april 2006, 19:22:


De reden waarom ik overwoog om haar te kopen was eigenlijk omdat ik geloofde dat er iets aan te doen was. Terwijl de eigenaren de moed al zo goed als opgegeven hadden (En er eigenlijk geen geld aan wilden uitgeven denk ik) Ik heb dat hele verhaal van in het begin kunnen volgen en er zijn zoveel dingen die ik anders had gedaan. Die volgens mij wel een verschil zouden maken. Alhoewel ik eigenlijk niet echt een extra paard wil, dat zou namelijk betekenen dat ik het financieel en qua tijd wel erg krap zal krijgen. En natuurlijk dat ik weer met een gebrekkig paard zit. (Op één of andere manier trek ik zulke dingen aan, lijkt het)
Maar voor de moment is ze rad, en zal ze dus ook niet meteen afgemaakt worden. Moesten de omstandigheden weer veranderen zal ik daar toch eens heel zwaar over moeten nadenken.

Omwille van één of andere duistere reden ben ik één van de enige personen waarnaar die eigenaren in beperkte mate luisteren. Toen ze haar terug van de wei wilden halen kreeg ik ineens telefoon van die vader. Met de vraag wat ze het beste zouden kunnen doen. Waarom hij mij belde is mij een raadsel. Ik wist ook niet zo goed wat te zeggen. Maar de dingen die ik suggereerde heeft hij wel opgevolgd (zolang het niet te veel kost natuurlijk)
(Waarom zou een man van dik in de vijftig nou advies aannemen van een meisje van net twintig??? (waarom de zoon luistert, dat weet ik. Maar dit is niets voor een openbaar forum :) ))

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op zondag 2 april 2006, 18:58:


Hoi Ans,

Ik snap je dilemma. Je hebt duidelijk een groot hart voor dit paard.
Maar ik zie ook een soort chantage doordat je vriend niet zelf de verantwoording durft te nemen uit angst (?) voor de beslissing van zijn vader. Hoewel de vader toch ook wel jouw adviezen heeft opgevolgd (meer buiten en geen ijzers).
UIt je beschrijving maak ik op dat het ingewikelde voeten zijn.
In dit geval zou ik (mocht ik in zo'n situatie komen) zeker de eerste keer een ervaren bekapper laten komen.
Misschien kan je vriend naar de cursus gaan en kunnen jullie samen het tussentijdse onderhoud doen? Dan kan hij zijn vader informeren over het hoe en waarom.
Neem in ieder geval een beslissing waar je zelf helemaal achter kan staan en waar je je goed bij voelt.

Groet,
Tineke

CooLLady schreef op zaterdag 1 april 2006, 12:35:


hoi milena,
ik heb jouw foto met jouw paard en pony even bekeken en de pony is ook een welsh he?
ik heb ook een welshje van rond de 122 en is ook palomino gekleurd en lijkt een beetje op de jouwe,het is de pony waarvan ik in het fotoalbum foto's heb gezet met de hoefbevangen hoefjes.
leuk om zo te zien dat we een beetje dezelfde beestjes hebben.
ik zal kijken of ik van haar een foto kan plaatsen maar ik ben daar niet zo goed in.
groetjes en de mijne krijgt hooi,wortels pietsie bix(graaitje met de hand).
groetjes conny

trea hoex schreef op zondag 2 april 2006, 18:42:


ja Trea daar ben ik het ook mee eens,men is bang dat het paard gek gaat doen en houdt het dier dan binnen,zet hem alsjeblieft buiten.
laat hem maar lekker scheuren en rollen.
belangrijkste is dan wel dat hij de andere dag ook los kan en niet stil staat ofzo want dat is zeer gevaalijk ivm spierbevangen e.d.
ik heb mijn paardjes ooit van de manege meegenomen naar huis en ze gewoon losgelaten terwijl ze dat niet gewend waren,de eene was spierbevangen en de ander had hoge overhoef,ze voelen zelf hoever ze kunnen gaan.
geniet ervan!!!!

ik wil een berricht schrijven maar ivm.prive vermeldingen onder andere naam.
als ik nu iets wil schrijven komt automatisch mijn naam in beeld

hallo natuurlijke bekappers en bekapsters,jullie kennen waarschijnlijk ook het probleem dat de vijl bot wordt door stukjes hoef die in de holtetjes blijven zitten.nou ik maak de vijl na ieder raspbeurt schoon met staalborstel of koperborstel.
je zet de vijl met handvat op de grond en haal de borstel met de gleufjes mee langs de vijl van boven naar beneden daarna draai je hem om(handvat omhoog) en haal je de borstel er zachtjes weer heen en weer langs.
soms zitten er stukjes tussen die er niet zo makkelijk uit gaan,dan smeer ik de vijl in met zonnebloemolie en dan laat het vanzelf los.
de vijl wordt ook bot door kleine steentjes maar met de staalborstel houdt je de randjes toch nog scherp.
ik gebruik die van mij al 9 jaar.