> De bedoeling was de in Zuid-Amerika aangetroffen
> gangenvirtuositeit te combineren met de IJslandse snelheid.
> Niets mis mee en inderdaad een schoolvoorbeeld van
> "uitkruisen".
> Ondertussen is echter de kennis over de "echte" ijslanders
> dusdanig toegenomen dat het mij onwaarschijnlijk lijkt dat de
> ijslandse kwaliteiten op deze manier overtroffen worden. Het
> lijkt me wel wat voor mensen die qua exterieur wel een
> "eleganter" gangenPAARD maar geen "pony" willen... vraag is
> denk ik dan weer of je die niet beter vanuit bijv. töltende
> dravers kunt cultiveren.
Momenteel slaan ze een nieuwe weg in. Nieuw bloed mag wordengebruikt. Voorbeeld is de (voor de Augidienbergerfokkerij) nieuwe fokhengst Santano, die een kruising tussen een Paso Peruano en een toltende draver is.
Informatie kun je vinden op
www.gaedingar-group.deMijn ervaring met de Augidienberger is een van nature bewegingsvollere tölt. Dus niet een ingetrainde knieactie, maar een natuurlijke ruimere beweging die (in mijn ervaring dus) voor de ruiter heel erg comfortabel zijn. Ook vond ik het karakter duidelijk anders. Gevoeliger, sensibeler. Minder IJslandse zelfstandigheid, wat door veel mensen als afstandelijkheid wordt ervaren. Ik kan me voorstellen dat mensen dat fijn vinden, een paard wat sensibeler op zijn omgeving reageert. Niet iedereen vind de ijslandse onverschrokkenheid een pluspunt...
Groetjes Karin