Piet schreef op maandag 20 maart 2006, 16:10:


Piet, nogmaals, ik kom hier niet om te stoken, dus daar ga ik verder niet op in.

Maar volgens mij is mijn vraag heel relevant.

Waarom laat je je eigen been wel in het gips zetten (ook met nadelen, verminderde doorbloeding, verlies van spieren etc.), terwijl dit vast ook wel zonder gips te helen zijn. Dus waarom dan toch in het gips?

Ik ben niet perse voor of tegen hoefijzer ter fixatie van een hoefbeenbreuk, ik denk dat het een tegen elkaar afwegen is van de nadelen en de voordelen.

Wat zijn precies de nadelen van zonder fixatie laten helen? Nmi zouden dit kunnen zijn:

- duurt langer, dus langer pijn en ongemak voor het paard,
- mogelijk overbelasting en verkramping om het gebroken hoefbeen te ontlasten
- verminderd hoefmechanisme en verminderde doorbloeding omdat het zere been veel minder gebruikt wordt
- dus langer vasthouden van afvalstoffen waardoor minder snelle genezing
- elke keer als het been wel gebruikt wordt, wordt weer de (aangroeiende) breuk belast, kan dus weer losraken
- breuk kan scheef aan elkaar groeien
- conditieverlies hierdoor met als gevolg minder weerstand
- ....

Wat zouden de voordelen van zonder fixatie laten helen zijn?

- puur natuur
- geen schade van ijzers, nagels etc.
- het zelfgenezend vermogen doet zijn werk zonder tussenkomst van mensen
- geen risico op een verkeerd of scheef fixeren van de breuk
- ...

Tis maar wat filosoferen, wellicht zie ik van alles over het hoofd.
Dan hoor ik het graag van deze of gene.

Als ik deze lijstjes hier zo zie, zie ik niet direct een groot doorslaand voordeel om de hoef zonder tijdelijke fixatie (kan dus wellicht ook hoefschoen zijn) te laten helen.
Wie wel?

jose schreef op maandag 20 maart 2006, 16:57:


Niet een heeel klein beetje overdreven???
Als de in jou ogen kwaadaardigheden wilt voorkomen moet je dit forum sluiten!!!
Dan wordt het eindelijk weer lekker stil......

schanulleke schreef op maandag 20 maart 2006, 18:38:


Ik bedoelde dan wordt het weer lekker rustig.....
Jeetje wat kan jij heftig reageren zeg, viel me al meer op....

jose schreef op maandag 20 maart 2006, 16:57:


Toch is het nu een heel andere vraag.

Het gaat niet om een been het gaat om een hoefbeen, een wezenlijk verschil. Het botje wat van voren en opzij via de witte lijn aan de hoefwand vast zit.


Vaak is er sprake van een tak breuk van het hoefbeen, dat is dan al aardig verzwakt door verkalking, verbening, door de klappen die het gekregen heeft van een ijzer.
Met een ijzer onder is dit ook een zaak van vele maanden.
Krijg je meer doorbloeding door een voet die vanzelf, door minder beweging van de hoefwand een soort gips maakt, nog eens vast te spijkeren op een ijzeren plank met vier of vijf lippen?

Juist....en een paard dat verdomd goed voelt hoeveel het de breuk kan belasten, zonder veel meer pijn te krijgen.
Iedereen die wel eens een schouder, bovenarm, sleutelbeen of andere plek gebroken heeft zal het wel uit zijn hoofd laten dit te zwaar te belasten en kan beamen dat je dat niet wilt.


Ja inderdaad, zie o.a. alle punten van Fred,


Er is dus geen sprake van dat het hoefbeen niet gefixeerd zou zijn.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Aaargh.... José, als ik het verhaal zo begrijp is er wél sprake van fixatie! Wat bij een mens het gips om de arm zou zijn is bij dit paard zijn hoefwand die smaller wordt en zo als gips om de breuk werkt.

Lézen, lieverd !

Groet, Pien

de vraag is dus wel of niet immobiliseren van een hoefbeenfractuur. Het zal op de natuurlijke wijze idd wel helen, een paard, net als elk ander dier, ontziet een gebroken en/of pijnlijk lichaamsdeel. de vraag is dan of het goed heelt. Een volwassene met een gebroken voet/been/arm of wat dan ook kan je duidelijk maken dat hij/zij zich rustig moet houden. Neem nu een kind (heb hier een mooi vb gezien trouwens), je steekt de gebroken pols in het gips, hier is dat nog die ouderwetse witte gips die bij genoeg bewegen, vocht en weet ik wat nog allemaal lekker zacht wordt. gevolg, kind had elke 2 a 3 dagen een nieuw gips. hij spaarde zijn arm wel als het pijn deed. resultaat, pols terug in orde maar wel heel scheef. Je ziet ook wel bij katten bv, sterke dieren trouwens, ze groeien bij wijze van spreken zelf terug aan elkaar maar je ziet ook vaak niet zo mooie resultaten. Mss moeten we soms wel wat hulp bieden, niet noodzakelijk door er een ijzer onder te zetten maar een schoen of wat dachten jullie van vettec?
Belinda

Spirit schreef op maandag 20 maart 2006, 9:21:

Als mensen niet zeker weten wat en waar ze iets horen dan moet je alles proberen uit te sluiten, ook ik weet dat dit een heel ander geluid is Pien.

Tuurlijk heeft het met de stand te maken, daarom als er zoiets gaande is wordt een paard ook vaak "binnendoor" gezet.

Spirit schreef op maandag 20 maart 2006, 19:15:


Pien, ik snap dat de hoefwand de boel eromheen bij elkaar houdt.

Maar je hebt toch vanwege het neerzetten en weer optillen, hoefmechanisme.

Door deze beweging lijkt het me, dat de twee gebroken delen, toch telkens weer los van elkaar bewegen, gaan wrikken of niet netjes mooi aan elkaar gaan groeien.

Ik kan me indenken dat dat later weer problemen veroorzaakt zoals verkalking, overhoef etc.

Zet je er een ijzertje onder, dan blijven die twee delen goed bij elkaar zonder dat ze los van elkaar kunnen gaan bewegen of teveel uitelkaar raken en zo scheef aan elkaar vastgroeien.