Hallo Janna en alle anderen.

Ik lees een paar weken mee op dit forum en het valt op dat er hier altijd om wetenschappelijk bewijs wordt gevraagd en men vind dat ze dat hier wel hebben. Maar de mensen waar je mee in discussie bent hebben eigenlijk gelijk. Of je nu natuurlijk bekapt of Strassert, echt waterdicht wetenschappelijk bewijs is er niet echt, en zeker niet of iets "beter" is.
Alleen al het feit dat het oneindig moeilijk is er criteria op los te laten maakt wetenschappelijk onderzoek bijna onmogelijk (buiten de kosten en dieronvriendelijkheid of vriendelijkheid om), evenzo goed het vinden van 200 of meer paarden die aan dezelfde criteria, levensomstandighden, voer, aantal uur beweging en hoe dan? enz enz voldoen voor en tijdens behandeling en het liefst ook nog een aantal jaren daarna gevolgd worden.
Maar ook de traditionele wereld heeft geen echt wetenschappelijk bewijs, zij vragen het wel altijd aan "ons" (in mijn geval Strasser), maar zelf komen ze ook niet veel verder dan argumenten, case reports, kleine onderdelen wetenschap, overtuiging en "geloof", want uiteindelijk is het niet meer dan dat.
Ik "geloof" in Strasser (omdat zij naar mijn mening het best onderbouwd is, de beste argumenten heeft en de meeste wetenschappelijke kennis, bovendien staaft mijn inmiddels 5 jaar ervaring met Strasseren mijn overtuiging) en hier "geloven" ze in natuurlijk bekappen (sorry mensen, ik kan het niet anders zien), zoals een ander kan "geloven" in traditioneel bekappen.
Er zijn alleen deeltjes wetenschappelijk bewijs aan te voeren (waar soms weer ander wetenschappelijk bewijs tegenover staat, zoals dat gaat in de wetenschap) en wat verder rest zijn "case reports". En het kost veel kennis, overtuiging en geduld een ander van zijn "geloof" te doen vallen...

Piet schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 23:44:


Bedoelen ze met die 'woekeringen' niet de restanten van de abcessen/het abces dat (vaak) in de witte lijn ontstaat bij een hoefbevangenheid? Die abcessen zoeken zich via de witte lijn een uitweg naar buiten via de kroonrand of de zool en zijn dan later zichtbaar als een soort vergroeiingen/verdikkingen in de witte lijn (zichtbaar aan de onderkant/zool van de hoef). In de loop van een aantal maanden zie je dit eruitgroeien (net als bij een beschadiging in je vingernagel die eruitgroeit). Dus als het om dit soort 'woekeringen' gaat dan zullen die gewoon verdwijnen (als tenminste de hoefbevangenheid genezen is en er geen nieuwe abcessen ontstaan).

Groeten,
Greet

Karin Haneveer schreef op zaterdag, 27 augustus 2005, 13:04:


Nah....vind het niet helemaal juist te zeggen dat we er alleen maar in "geloven".
Onderzoeken zijn er wel degelijk gedaan natuurlijk....neem alleen al de onderzoeken van Hiltrud Strasser zelf in samenwerking van/met Jaime Jackson.
Of zijn/heten dat geen onderzoeken?
De nu al jarenlange goede resultaten van paarden die genezen zijn bewijzen genoeg voor de rest wat er nog aan twijfels over is lijkt me.
Ik denk dat je die jaren onderzoeken van oa. Strasser en Jackson niet zomaar weg kan vegen.
Omgekeerd echter krijg ik bij mijn vragen ook geen onderzoeken te zien die er op wijzen dat ijzers wel hoefproblemen genezen (dus geen tijdelijke pijnbestrijding cq oplossing! )....terwijl toch velen die theorie leren op hun hoefsmid-opleiding....
Hoe kan het toch dat daar nooit iemand naar onderzoekgegevens vraagt?

Nick

Nick

Nick Altena schreef op zaterdag, 27 augustus 2005, 15:49:


Maar natuurlijk zijn er onderzoeken gedaan, die veeg ik ook niet weg, maar een onderzoek doen is iets anders dan een wetenschappelijk bewijs leveren. Die verschillende onderzoeken hebben geleid tot een bepaald inzicht, waarop dan de bekapmethode is gebaseerd. Die bekapmethoden verschillen op een aantal punten, een verschil van inzicht (van "geloof") dus. Om wetenschappelijk bewijs te leveren dat het een beter zou zijn dan het ander zul je aan zoveel criteria moeten voldoen dat dat bijna onmogelijk is. Er zullen vele vergelijkbare getallen moeten zijn, vele opofferingen gedaan moeten worden ook.
En ja, er zijn vele paarden "genezen" (maar wat is dan het criterim daarvoor? en wat is er nog meer verandert in het paardenleven?) en goede resultaten geboekt, dat zijn echter case reports, dat is geen wetenschappelijk bewijs. Die case reports kunnen traditioneel hoefsmeden ook aandragen.
Niet om te "verwijten" oid, maar in een discussie hier las ik dat de onderzoeken van Strasser en Jackson over de positie van het hoefbeen (de 30 graden van Strasser) niet geaccepteerd werden als bewijs ondanks de vele paarden die daarop onderzocht zijn. Blijkbaar een kwestie van "geloof" dus.
Snap je wat ik bedoel? Het is van iedereen oneerlijk te vragen naar wetenschappelijk bewijs, want niemand kan het leveren.
Het blijft dus een kwestie van "geloof"...

Mijn 9 jarige ruin (1.83 m!!) heeft linksvoor een platvoet, die de hoefsmid al maanden tracht te corrigeren (silicone, zooltje, etc...). Het paard blijft echter vallen op het been met de platvoet... Opvallend is dat de problemen steeds lijken te ontstaan circa 2 a 3 weken nadat mijn paard is beslagen. Heeft dit te maken met problemen met de bloedcirculatie, etc...? Dus zijn de ijzers juist de veroorzaker van de problemen? Onlangs ook al twee keer een hoefzweer (beide voorbenen 1 keer), kortom is het het wel verstandig door te gaan met ijzers en kan dit wel bij een paard met 1 platvoet? Ellen

Voor wie het weten wil.... op de hiervolgende site is een heel artikel te vinden over paardenvoeding in de 21e eeuw.

Zelf heb ik het nog niet doorgeploegd, dus ik weet er ook nog niets vanaf. Graag zou ik wel reacties van een ieder die het leest teruglezen op het forum, omdat de discussies over voeding mij tot nu toe veel nieuwe info opgeleverd hebben.

http://equisearch.com/care/nutrition/eqdigestio3120/

Groeten, Marleen