Ikke schreef op donderdag, 18 augustus 2005, 17:51:

Wat je schrijft is waar. Het is vrij duur. En het klopt dat je vaak meer met ijzers bezig bent, dan met het bekappen zelf.
Ik vind ook dat werken op kadaverhoeven niet zo'n goed idee is. Ik spreek uit ervaring, want geef les in een middelbare ruiterschool en heb ook geprobeerd om op kadaverhoeven te werken. Maar dat doe ik dus niet meer. We vatten de koe bij de horens, dus het paard bij de hoef en beginnen er aan. Bang? Hoeft niet. Je moet wel voorzichtig zijn. Dat is wat anders. Nu heb je een paard dat niet stilstaat, je kan de hoef tussen je knie klemmen en je hebt telkens een ander paard. Praktischer dan dat kan je het niet bedenken. Mijn studenten leren dan ook niet in één dag bekappen; Vandaag leren ze een hoef vasthouden en veilig omgaan met paard en eigen rug. Morgen leren ze raspen, overmorgen leren ze een beetje de straal bij te werken en zo gaat het steeds verder. Na 10 lessen kunnen de meesten een blote, normale hoef bekappen. Verder leren ze dan ook nog ijzers afhalen, maar dat is een andere story. Je zou dus een afspraak moeten kunnen maken met het opleidingscentrum dat er eindelijk eens iemand met levende beesten af komt. Want als je dat later als beroep wil uitoefenen, dan kom je ook telkens in een andere situatie.
Maar goed, er begint vraag te komen. Ik was van plan om zo'n opleiding te proberen geven in avond- of vakantieperioden. Maar aangezien ik niet met kadaverhoeven werk, zit ik in de knoei met de aanlevering van levende paarden. Misschien komt het er wel nog eens van. Het zit al in mijn hoofd, maar de praktische uitvoering is er nog niet.

Over hoefziekten en zo bestaan er goede boeken en misschien kan je af en toe eens naar Merelbeke bij de dierenartsen gaan kijken.

Ik vermoed dat er wel zo'n opleidingen zullen ontstaan. Moed houden.

Groeten

Rik

susan garritsen schreef op donderdag, 18 augustus 2005, 18:23:


Maar vergeet ook niet die keren dat er weer een ijzer door het luchtruim scheerde (of schoor, desgewenst) net langs je eigen oor of oog, met weer een flinke brokkel uit de wand, de nagels uitgescheurd, de kogels gekwetst, de hoefballen tot bloedens toe betrapt, mankend en hinkend op drie ijzers, uitgegleden op straat, elkaar open wonden gemept, straalrot, kneuzingen, slecht ingezette nagels, zweren evengoed ....
't is makkelijk dàt allemaal te vergeten, en zelfs met ijzers over scherpe steenslag op de harde weg, vergeet 't ...
I know the game, maar op blote voeten ben je gewoon veel argwanender, alerter voor je paard en aperter voor negatieve kritiek !
Peter

Hoefsmid Rik schreef op donderdag, 18 augustus 2005, 20:05:


inderdaad, met de theorie in het hoofd, niets beter dan de praktijk,
en vooral niet denken dat je met een stoomkursusje opeens volleerd bent,
ervaring vraagt tijd, en tijd kost geld ....
snel even leren ?
always the same old story
Peter

Peter Donck schreef op donderdag, 18 augustus 2005, 22:28:


trouwens Rik ! als iedere kursist nu zèlf een paard meebrengt,
en dan voor het bekappen telkens 1 paard doorschuiven
x 4 hoeven = 4 verschillende paarden , meer dan genoeg voor een lesdag
even brainstormen ...
Peter