Piet schreef op maandag, 25 juli 2005, 18:41:


Neen, Piet, dat heb ik zo zeker niet gesteld, ik bedoel wandelpaard als soort tegengestelde van dressuurpaard, heb niet gezegd dat ik zulks minderwaardig vind, maar ik hou van dressuur, dus voor mij is dat dan een 'ander' soort paard bij wijze van spreken. Dat wandelen geeft mij persoonlijk minder 'voldoening' om zo te zeggen (met hierin de kans dat er weer wat verkeerd overkomt!) al ga ik graag eens een enkele keer wandelen (ik wissel af) maar probeer dan toch ook wat buiging te vragen en zo ... dan is het dus ook een soort training.
Perdida


Dan moet je eens een stijve hark hebben die altijd met zijn neus in de lucht zijn rug wegdrukt! Benen onder z'n lijf, swingend, hoofd laag? De mijne doet dat niet vanzelf zoals die van jou.
Wandel daar maar eens leuk mee. Met de training in de bak is dit gelukkig aan het verbeteren. En mijn paard is ook niet de enige in dat geval. Ik ken er nog verschillende.
Maar geloof me, ik vind niks 'denigrerends' aan wandelen. Alleen denk ik mn niet dat wandelen alleen voldoende is. Misschien is het een andropomorfisme zoals Nick al zei, echter bij mijn paard voel ik al heel snel of ie er zin in heeft of niet, dat kan zowel in de bak als op wandeling zijn. Je krijgt al gauw een soort 'protest' als het hem niet zint. Dus ik probeer ook zijn 'training' verantwoord af te wisselen (naargelang hoe het petje staat), dan hou je hem happy. (ben ik nu niet op twee berichten gelijk aan het antwoorden?)
Perdida