Het stond verkeerd bij PN dus hier nog eens...

Dus Bollie heeft een flare (enkel de buitenkant van de hoef is losgelaten) links voor na 1,5 uur over de weg.
Mustangrol heb ik vandaag terug goed (in mijn ogen) rond gezet maar ik had niet de indruk dat de hoefwand nog te lang was....

groeten,
Liesbet

Diestelmans Liesbet schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:21:


Zou het lukken om een paar foto's te maken?
Met name ook schuin van de onderkant, zodat we kunnen zien hoelang de wand is.

Zit de flare ter hoogte van de kwartieren en heb je daar een boogje in de kwartieren gemaakt?
Kijk effe in het boek op blz. 197 bij flare in de kwartieren, en op blz. 209 rechts bovenaan zie je op de foto zie je hoe dat moet.

De foto in het midden op blz.197 laat zien dat je geen flare kunt krijgen als de hoefwand gelijk met de zool en mooi rond is.

Zo een beetje duidelijker?

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Spirit schreef :

Ter aanvulling:
Op blz. 198 bovenaan zie je wat je moet doen als het alleen een flare aan de buitenkant van de hoefwand betreft.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Felicia Lobo schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:10:


Hallo Felicia.

Heeft de natuurlijk bekapper je niet gezegd dat dit zou kunnen gebeuren?
Grote kans dat de dierenarts zal zeggen laat er maar een speciaal beslag onder leggen.
Het is een keus.
Maar laat me een en ander even uitleggen.
Jouw paard heeft al die narigheid in dr voeten te danken aan de slechte doorbloeding. Ijzers beperken het hoefmechanisme nu eenmaal in hoge mate. Nu gaat dat allemaal weer op gang komen, dat doet pijn. Zelfde pijn of erger en langer, als jij met ijskoude handen bij de kachel gaat zitten.
Maar dat gaat over!
Ik kan je alleen maar adviseren, je paard niet meer op stal te zetten, zoveel mogelijk laten bewegen, ook al gaat het moeilijk en de voeding aanpassen.
Zie het verhaal van bv Ingrid over de huifkarpony.
Zo staan er al veel meer verhalen op HN
Mijn Don is ooit hko.htm">Hoefkatrol fase 3 gediagnosteerd, met foto's en al.
Ik heb hem meteen toen ik hem had , van de ijzers afgehaald, hij loopt als een kievit, terwijl de dierenarts zich nu nog afvraagt waarom het dier nog niet geslacht is.
Veel geduld en tijd is nodig, niks forceren, regelmatig goed bekappen, maar het is te doen!
Hopenlijk een steuntje in je rug om wat sterker te staan tegenover dierenartsen!

Piet

Felicia Lobo schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:10:


Het is normaal dat een paard na het verwijderen van de hoefijzers gevoelig kan lopen op kleine steentjes en in een enkel geval harde ondergrond. Zie ook de toelichting bij de enquete op deze website. Wat jij beschrijft is niet normaal maar lijkt meer op een bekapping die bestond uit slechts het weglaten van de hoefijzers, of een bekapping die overdreven radicaal was. Ik ben dus wel benieuwd wie die natuurlijk bekapper was en zou je sowieso willen aanraden er direct contact mee op te nemen. Waarom bel je de dierenarts en niet je bekapper?

Verder zou je bekapper je verteld moeten hebben dat je paard niet slechts 4,5 uur per dag beweging zou moeten krijgen maar liefst 24 uur per dag. Met "3 uur per dag naar het land" en "3 maal daags een half uurtje stappen" zul je nooit gezonde hoeven krijgen, niet met beslag maar ook niet met een natuurlijke bekapping.

Al met al klinkt dit experiment als slecht van opzet, waarschijnlijk verkeerd uitgevoerd, met slechte informatie naar de eigenaar, uitgevoerd onder de verkeerde leefomstandigheden.

Het beste wat je nu kunt doen is onmiddellijk je paard naar buiten laten zodat hij zichzelf in beweging houdt, een echte natuurlijk bekapper bellen om te bekijken wat er precies aan de hand is en alsnog de bekapping te verbeteren. Als het echt de zool is die zo gevoelig is (wat ik toch betwijfel) dan kun je het beste voor een tijdje hoefschoenen gebruiken.

Hoop dat je hier wat aan hebt,
Succes en groeten,
Frans

Spirit schreef op maandag, 13 juni 2005, 9:46:


Zo te horen was de eerste cursus een geslaagde dag. Gefeliciteerd dus! Het blijft altijd wat eng om je geesteskind aan anderen toe te vertrouwen maar hoewel ik zelf niet aanwezig was heb ik er alle vertrouwen in dat de cursus even volledig en compleet is uitgevoerd als bij ons.


Ook hier was bij de cursussen van de afgelopen dagen weer de verbijstering van de cursisten goed waarneembaar. Je hoeft geen expert te zijn om te kunnen zien wat er aan de slachthoeven gedaan had moeten worden. Het meest schrijnende is dat we die hoeven niet met opzet uitzoeken maar dat we juist ons best doen om zoveel mogelijk normale hoeven te verzamelen, want daar hebben de cursisten het meeste aan.


Aan de hoeven is het gemiddelde geduld van de paardeneigenaar af te meten. Dat is in geval van hoefbevangenheid zo'n 3 tot 6 maanden, terwijl je ongeveer 9 maanden moet wachten voor dat het paard pas weer normaal "gebruikt" kan worden. Na 3 tot 6 maanden gaat het paard dus naar de slacht, terwijl met 3 maanden meer geduld het paard genezen zou zijn. Laten we dus ons best doen om zoveel mogelijk mensen bewust te maken van wat er gaande is.

Groeten en gefeliciteerd,
Frans

Felicia Lobo schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:10:


Door wie?


Is de hko.htm">hoefkatrolontsteking officieel door een dierenarts gediagnosticeerd? Zijn er foto's gemaakt?


Tsja, dat ze pijn heeft verbaast me niks. Je paard is net van de ijzers af begrijp ik en vervolgens (hopelijk) behoorlijk bekapt. Dat betekent dat na jaren (?) de doorbloeding in de hoef nu op gang komt en dat je paard nu kan voelen wat er allemaal loos is in haar hoeven. Heeft degene die je paard bekapt heeft je hier niet voor gewaarschuwd?


En de rest van de dag? Ze staat toch niet op stal hoop ik? Want in dat geval kan het op gang brengen van het hoefmechanisme potentieel meer kwaad dan goed doen. Natuurlijk bekappen gaat niet slechts over de hoeven maar is een integrale aanpak waarbij natuurlijke leefomstandigheden een vereiste zijn. Als het paard niet 24 uur per dag kan bewegen (en ook daadwerkelijk beweegt) is genezing nauwelijks mogelijk. Ziekte en zelfs dood als gevolg van metabolische overbelasting behoren dan echter wel tot de mogelijkheden.


Het is heel spijtig maar een feit dat verandering in het lijf eigenlijk altijd gepaard gaat met pijn. De kunst is om de pijn tot een voor het paard hanteerbaar niveau te beperken, en er voor te zorgen dat de verandering zo snel mogelijk verloopt zodat de pijn zo kort mogelijk duurt. Dat is althans mijn mening.


Stal? Oh o . . .


Had ze dikke benen? Hoe weet je dat het de harde ondergrond was waar ze bang voor was? Wij mensen hebben erg de neiging allerlei zaken voor onze dieren in te vullen. Da's vaak niet zo'n goed idee.


Ik heb enige ervaring met hoefbevangenheid en hko.htm">hoefkatrol en meer ervaring met paarden die gevoelig lopen. Maar in principe is het de taak van je bekapper om dit samen met jou aan te pakken.

Succes er mee!

Met vriendelijke groeten,
drs. Karen Drost SHP

Felicia Lobo schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:10:


Hallo,

een hoefbevangen paardje moet je niet in één dag willen genezen, dat kan de beste dierenarts ook niet. Mijn ervaring met hoefbevangen paarden is dat je ze inderdaad moet kappen in een natuurlijke vorm, maar (en nu heb je een kapper nodig die weet wat hij doet) je moet er een zodanige roll in raspen, dat er net druppeltjes vocht uit de hoefwand beginnen te parelen. Dat lijkt nogal drastisch en pijnlijk, maar het is kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds is er kans op het kantelen van het hoefbeen (en dat overleeft ie misschien niet), anderzijds heeft ie tijdelijk pijn, maar dan haal je ook de inwendige druk uit zijn hoeven (en dat moet). Nu heb je de samenwerking nodig van én je dierenarts én je hoefsmid (of jijzelf, als je dat kan). De hoefverzorger zorgt voor de vorm van de hoef zodat het beentje niet kantelt, de dierenarts moet het paard ontstekingsremmers, bloedverdunners en pijnstillers geven.
De medicijnen heeft het paard zeker 10 dagen nodig, vooral de pijnstillers. Je doet er goed aan om het paardje tot over zijn kogels in het water te zetten; Dat koelt af, en verlicht de pijn. Verder is het nodig om elke 10 dagen te laten raspen.

Maar nu heb jij nog het extra probleem dat er ook hko.htm">hoefkatrolontsteking in het spel is, en hier moet je normaal anders op reageren. Namelijk de hoef moet achteraan wat hoger gezet worden. En als het paard geen pijn meer heeft, kan je dan de hielen weer wat laten zakken.

Ik denk dat het een lange weg wordt, maar als je hoefverzorger en je dierenarts willen samnwerken, dan moet het lukken.

Veel succes.

Hoefsmid Rik

Hoefsmid Rik schreef op maandag, 13 juni 2005, 13:16:


Beste Rik, de schrijfster heeft het niet over een hoefbevangen paardje maar over een paard dat *in het verleden* hoefbevangen is geweest.


Kantelen van het hoefbeen is iets dat per definitie voorkomt bij hoefbevangenheid maar dat met een natuurlijke bekapping wel degelijk oplosbaar is.


Wij zijn van mening dat die medicijnen niet alleen overbodig zijn maar de genezing ook nog eens vertragen. Het enige dat je kan geven is bute, maar dat heeft volgens recente onderzoeken als neveneffect dat het de witte lijn vatbaarder maakt voor infecties dus dat is eigenlijk ook al geen goed idee.


Hier zijn wij falikant op tegen. De hielen hoger zetten bij hko.htm">hoefkatrolontsteking is volledig achterhaald en uiterst schadelijk. Wat nog erger is is dat het bij hoefbevangenheid volledig contraproductief is en de kans op hoefbeenperforatie e.d. enorm verhoogt. Ik vind dit een onverantwoord advies.
Als je graag de weg van "natuurlijk bekapper" opgaat zou ik je willen aanraden om je eerst eens te verdiepen in de enorme hoeveelheid literatuur die op dit gebied voorhanden is. Of je nu de boeken van Strasser, Jaime Jackson, of wie dan ook leest, kun je zien dat die het over bovenstaande punten unaniem eens zijn. Ook op deze website wordt uitgebreid uitgelegd hoe te handelen bij hko.htm">hoefkatrolontsteking en hoefbevangenheid.

Groeten,
Frans

Karen Drost schreef op maandag, 13 juni 2005, 12:32:


Hai Karen
Ik heb je homepage gekeken en kan niet anders zeggen dan: hmm, zeer interessant. Mooie duidelijke site. Uitgebreid ook. Maar de link www.horsemanship.org doet het niet??
Wat is nou precies het verschil tussen de strasser methode en natuurlijk bekappen? Ben ik erg benieuwd naar.
groetjes, trea

Spirit schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:36:


Hoi,

Even voor de duidelijkheid, een kwartierboogje kun je toch alleen maken als er ook een boogje in zool zit?

groetjes Lilian

trea hoex schreef op maandag, 13 juni 2005, 14:18:


Nou ja zeg, vanaf deze site doet de link het wel, terwijl ik vanaf Karen's site er niet op kan!! Computers...

Lilian Boon schreef :

Ja, klopt.
Maar ik kan vanuit hier niet zien of dat ook het geval is bij Bollie van Liesbeth, dus vandaar dat ik ernaar vroeg een foto te maken, dan wordt het zichtbaar.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Hoi Piet, tja ik begrijp niet dat het de vorige eigenaars nooit opgevallen is, maar Bay liep vanaf het begin dat we haar kregen, nu 2 maanden geleden, niet lekker.
(Ter info : We hebben Bay, onze 21 jarige Quarter gekregen via contacten die Piet heeft)

Ze had al de naam moeilijk te zijn bij het hoeven verzorgen.
Ook wij hebben onze handen vol aan haar te bekappen : Bay is absoluut van goede wil, daaraan ligt het niet. Ze is een heel erg lief paard met een enorme 'will to please' , maar ze kan gewoonweg niet op 1 voorbeen staan terwijl je het andere optilt.
Haar achterhoeven doen is overigens geen enkel probleem.

Voor zakt ze erdoor, daar kan ze niks aan doen, en ze heeft daarbij veel pijn aan.
Ze staat krom, en ze had giga ondergeschoven verzenen, dikke steunsels en lange tonen met een fikse scheur erin, die scheur heb je gezien toen we haar kwamen halen - weet je nog ?
Uiteraard is hij er nu uit aan het groeien.
Daaraan hebben we wel al verlichting kunnen brengen, maar het gaat in zeer langzame sessies, waarbij we haar hoeven eerst in natte handdoeken voorweken en haar op zachte ondergrond bekappen.

Ze loopt wisselend kreupel en goed. Dan weer echts, dan weer links.
Soms zie je haar door de wei rennen (energie heeft ze genoeg !) terwijl ze een uur later strompelt.

Doordat ze erg ondergeschoven verzenen had is ze denk ik, de toon meer gaan belasten. Ze is geen toonlander (meer?) want je ziet als ze aan komt lopen heel duidelijk dat ze 'omklapt' voor het neerzetten.
We willen binnenkort Wim een diagnose laten stellen en tot die tijd behandelen we haar hoeven alsof het HKO is.
Maar het komt wel goed hoor
Dus is ze voorlopig even kinder- wandelpaard, want dat doet ze fantastisch. Ze moet nou eenmaal blijven bewegen.
Geen betere leermerrie als Bay!

Groet, Pien
www.spirithorses.be

trea hoex schreef op maandag, 13 juni 2005, 14:18:


Dank je. In een niet zo heel grijs verleden was ik webdesigner. Dat was zeker een voordeel toen ik besloot het roer om te gooien en daar een passende website bij te publiceren.


Bekappen volgens de Strasser Methode is een vorm van natuurlijk bekappen. De overeenkomsten zijn groter dan de verschillen, laat ik dat voorop stellen.

Een belangrijk verschil in het bekappen is dat wij de steunsels dieper uitsnijden en ook wel aan de zool komen als dat nodig is. En dat vinden we bijna altijd nodig. Een te dikke zool belemmert namelijk de bewegingsmogelijkheden van de hoef en dus het hoefmechanisme.

Verder brengen wij geen mustang roll aan. Wat wel verschrikkelijk belangrijk is, is dat de kroonrand een hoek van 30 graden met de grond maakt. Want alleen als dat het geval is is het hoefbeen grondparallel. Dit is iets dat zeer nauw luistert en wordt opgemeten met een stuk plexiglas waarop de diverse hoeken e.d. staan aangegeven. Je kunt SHP's dus regelmatig op hun buik liggend naast een paard aantreffen om hun werk te controleren. De teen van een voorhoef moet een hoek van ca. 45 graden maken met de grond en die van de achterhoef ca. 55. Ook dat controleren we a.d.h.v. het plexiglas.

Vaak hebben hoeven als je er voor het eerst aan komt te vlakke teen-hoeken. Als je een 30-graden kroonrand hebt bereikt controleer je de teen-hoek. Is deze te vlak, dan rasp je de teen terug tot het punt waarop het afwikkelpunt zou liggen bij een correcte teen-hoek. Echter, i.t.t. de NB-ers, doe je dit in een rechte hoek t.o.v. de grond. Er wordt dus geen mustang roll gemaakt.

De reden hiertoe is de volgende: de mustang roll komt van nature voor op hoeven van wilde paarden die op (zeer) harde bodem leven. Onder die omstandigheden ontstaat de mustang roll geheel vanzelf als gevolg van slijtage. Onze paarden leven over het algemeen op veel zachtere grond (vaak zelfs op te zachte grond). Zou je bij zo'n paard een mustang roll aanbrengen, dan ontneem je hem een deel van zijn grip op zachte bodem. Als een paard een mustang roll nodig heeft, dan onstaat die vanzelf wel als gevolg van slijtage.

Een ander verschil is dat we een opleiding van een jaar volgen waarin we een heleboel leren over fysiologie en pathologie van m.n. de hoef, en dat we ieder jaar een "recertificatie" moeten doen om de titel SHP te mogen blijven voeren. Ook moeten we minimaal eens per 3 maanden een serie foto's opsturen naar Dr. Strasser zodat zij in de gaten kan houden of we ons werk nog wel goed doen. Daar staat tegenover dat we ook op ieder moment bij haar terecht kunnen met vragen. Vooral in de beginfase, als je nog niet zoveel ervaring hebt, is dat natuurlijk erg prettig.