joop schreef op vrijdag 23 januari 2015, 10:56:


Ik vermoed dat je gelijk hebt.
Maar er wordt gesproken over maandagziekte, en dat komt niet door overbelasting maar juist door een plotseling te grote vermindering van belasting waarna herbelasting volgt. Het is vanwege de tussenstop op FB nu hier allemaal extra veraf en gefilterd, maar ik zie die vermindering van belasting in het proces niet.
Wat tying-up/maandagziekte uiteraard volkomen gemeen heeft met het te verwachten beeld is dat het paard pijn heeft. Toch hoop ik op foute diagnose want een échte tying-up zou een ernstige complicatie zijn die je niet met wat meer pijnstiller verhelpt.

Ik meen dat er een dierenarts bij betrokken is, nl. degene die het aangedurfd heeft om haar voeten te verdoven voor transport uit de kliniek. Die zal ongetwijfeld goede raad en medicatie weten voor spierbevangenheid door overmatige belasting.
Er wordt niet heel veel gecommuniceerd op fb, dus niemand weet exact wat er speelt en waarom, en wie betrokken is. Van een serieuze spierbevangenheid kun je heel lang hersteltijd nodig hebben, zeker omdat het herstel van de voorbenen gepaard gaat met extra belasting van de achterhand. Ik ben het eens met Letje dat meer pijnstilling dan voor de hand ligt om de cirkel te doorbreken.

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 22 januari 2015, 23:51:


Ik heb daar de basisopleiding gevolgd en volg ook de vervolgdagen, super aanrader ! en toevallig twee weken geleden paard van kennis behandeld. Tezamen met extra selenium, vitamine E en neutradex voor afvoer lactaten. Paard was de volgende dag al een heel stuk beter. Manuele lymfedrainage blijkt trouwens ook een pijnstillende werking te hebben. Jammer dat het hier in NL nog zo onbekend is in Duitsland wordt het al heel veel toegepast in o.a. klinieken wordt zelfs aan de universiteit onderwezen.

Trouwens ook goede hulp bij hoefbevangenheid voor hulp afvalstoffen afvoeren.

muriel schreef op vrijdag 23 januari 2015, 13:50:


Tsja, zelfs bij mensen is dat nog relatief onbekend...

Ik probeer wat hoevenfoto's te zetten. Als ik bekapt heb (steunsels, hielen bijgevijld) dan denk ik..vérder kan niet.. terwijl waarschijnlijk de hielen nog te hoog zijn... en de steunsels niet helemaal weg.. Maar op dát moment weet ik dan even niet of er nog meer afmag (hielen) Ik ga het nog verder leren komende zaterdag bij Piet..maar hier zijn vast al gewenste pottenkijkers? (als het even duurt dan lukt plaatsen niet meteen moet ik gaan verkleinen en hopen dat jullie er dan nog iets van kunnen maken. Anders moet ik maar naar fb

Myriam

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 22 januari 2015, 23:51:


Mijn paard met spierproblemen krijgt de behandelingen ook en ik kan het zeker aanraden.

e m kraak schreef op vrijdag 23 januari 2015, 12:32:


Ik heb al maandagziekte, tying up of spierbevangenheid zien ontstaan bij paarden die vanuit stal ineens de ruimte kregen bij ons in de paddock en overmatig beweeglijk waren daardoor.
Tevens als gevolg van pijnlijke voeten door de ondergrond hier. Dan gingen ze de spieren vastzetten/overmatig verkrampen met lopen en meer op de achterhand hangen inderdaad. Ik heb het ook al als lichte complicatie gezien bij hoefbevangenheid ja. Gewoon overmatig op de achterhand hangen en tegen een spierbevangenheid aanzitten. Warmte en pijnstilling zijn dan het eerste wat we doen.
Om die reden krijgen nieuwe paarden hier nooit teveel bewegingsruimte ineens en hebben we een deken paraat, zelfs bij ex-stalpaarden met een goede wintervacht.
Sterker nog het is een standaard dingetje hier geworden geen risico's hiermee te nemen.

Groet, Pien (die nog steeds meeleest hoor)

Spirithorses schreef op vrijdag 23 januari 2015, 18:04:


Oprecht benieuwd, wat geef je ze dan aan pijnstilling?

Ik heb juist begrepen dat als een paard echt spierbevangen is het vooral niet moet bewegen...
Ik kan mij voorstellen dat als je het wel echt vóór bent, je ze zo stimuleert tot bewegen en ze zelf de afvalstoffen nog kunnen verwerken.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 23 januari 2015, 22:31:


Dat stel je je correct voor.
Ik ben een tikkie bang dat hier zaken door elkaar gehaald worden; spieren vastzetten/verkrampen is niet zomaar gelijk aan tying-up. "Echte" tying-up ontstaat door een plotseling GEBREK aan arbeid in de spieren (t.o.v. de voedselverhouding). Dat is een ander proces dan (over)belasting van de spieren. Het artikeltje erover bij de blauwe buren is niet slecht http://www.bokt.nl/wiki/Spierbevangenheid en helpt misschien... dat we het allemaal weer over hetzelfde gaan hebben.

Ik hoop vooral dat het 'Facebook-paard' geen spierbevangenheid heeft en zich snel beter zal voelen.

Echt stijve spieren was ook wat ik dacht, en dat bewegen daarbij juist goed was idd, heb het daar net hetzelfde geschreven Merel...

Als ik stijf ben doet bewegen ook zeer, maar dan moet ik gewoon wat bewegen.. Hoe meer ik beweeg hoe sneller het over gaat.. Moet ooit keer beweging in komen :)

Heb paard wel niet gezien dus wat het echt is weet ik niet :)

Merel Stoffers schreef :

Uiteraard echt echt echt alleen als niet anders kan; Fenylbutazon. Ik ben me bewust van de bijwerkingen en we geven het hooguit enkele dagen. Maar soms moet je een keuze maken tussen twee 'kwaden'. Het eerste wat we doen is een dikke deken erop, rug en kruis warm houden, in 9,9 van de 10 gevallen is dat voldoende. Ruimte beperken en langzaam opbouwen.

Wat je ziet is dat zo'n paard er tegenaan zit, stijf, op eieren lopen, achterhand opkrommen, hangen op de achterbenen, duidelijk ongemak. Die gaan dan op beweeg rantsoen. Om dit te voorkómen krijgen nieuwe paarden altijd een kleine paddock met kleine uitloop. Niet gelijk in de groep, rustig opbouwen. Beweging doseren.

In tegenstelling tot veel andere NH paardenhouders ben ik er helemáál niet voor om een ex-stalpaard paard maar lukraak in de groep te kwakken en laten uitrennen. Er wordt uitgedaagd, gejaagd, en paard beweegt overmatig. Al helemaal op stenige ondergrond. Dat is vragen om problemen.


Pas weer rustigaan bewegen (aan de hand stappen) als stijfheid begint weg te trekken. Maar zoals gezegd; je moet dat juist voorkomen.

Groet, Pien