Bokhoevigheid komt bij tuigpaarden vaker voor. Nu vraag ik me af of dat iets fok-genetisch is of dat het met de beweging (knieactie) te maken heeft. Dit wordt versterkt door de extra zware ijzers. Kan me zo voorstellen dat je dan niet hiellandt en die hiel dus hoog wordt op den duur, waar de bokhoef uit ontstaat.

Christel Provaas schreef op vrijdag 30 mei 2014, 21:51:


Maar je hebt het nu ineens over volwassen paarden?
Ik weet niet zoveel over het tuigpaardenwereldje.
Maar nu heb ik de indruk dat je het eerder hebt over overkoot gaan zoals ze dat noemen, voor mij is dat een term uit mijn hoefsmidboeken hoor, zelf nooit mee te maken gehad. Ik ken het evenmin uit de ijslanderwereld, waar ze toch ook stapelgeil zijn op veel verticale beenactie.

Christel Provaas schreef op vrijdag 30 mei 2014, 21:49:


je zou toch denken dat 'ie gefotoshopt is!

e m kraak schreef op vrijdag 30 mei 2014, 21:58:


Mag dat niet dan? Ik heb er bij tuigpaardveulens nooit op gelet en weet niet of bokhoevigheid daar al vookomt.


Nee overkoot gaan is voor zover ik weet een tijdelijke stand om een gewricht te ontzien, ik bedoel echt bokhoevigheid. http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTqZ--dv487DTWGUEpJ2TZdZtSi4ntbkLR4ZT6Z-DvjVb2zaGsguJX18_Mt

In de ijslanderwereld wordt geen extra zwaar beslag toegepast, toch?
Ik vermoed dat daar bij tuigpaarden een link ligt, een soort vervorming van de hoeven door langdurig teenlanden. Wat met extra zware ijzers i.c.m. knieactie logisch lijkt. Maar misschien is het toch genetisch.

Christel Provaas schreef op zaterdag 31 mei 2014, 14:59:


Tsja, er wordt zoveel toegepast... gekke flapperschoentjes, dubbele ijzers, etc. Het voert denk ik te ver en is on-PN denk ik om daar allemaal op in te gaan. Zo absurd als in de USA bij de gaiters is het bij mijn weten nog niet maar ga er maar vanuit dat het niet vanzelf komt dat ijslandse wedstrijdknollen hun voorpoten zowat achter de oren trekken.

Hoi PN'ers,

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Een van mijn pony's heeft altijd al een vreemde (en zeer snelle!) groei van haar hoeven gehad. Het leek elke keer weer alsof ze op het punt stond om bevangen te raken. Nu ze het hele jaar buiten loopt en we ons best doen zo natuurlijk mogelijk te bekappen, lijkt het dit jaar een stuk beter te gaan.
MAAR ik liep vandaag een rondje door de wei en toen zag ik tot mijn schrik dat er een scheur en een gat in haar hoef zit! Het gat zit in het midden, heeft een doorsnede van een halve cm, en is niet diep maar vrij oppervlakkig.
Ze is niet mank en ik mag aan haar hoef zitten dus ik geloof niet dat ze er last van heeft.
Ook vond ik een gat in de wei, net iets breder dan een hoef maar wel 30 a 40 cm diep. Ik heb dus het vermoeden dat ze daar in gestapt is en dat ze door de klap een scheur heeft gekregen.

Heeft er iemand ervaring mee? Ik wil natuurlijk sowieso de D.A. bellen, maar die komt altijd gelijk met spuiten en zalfjes en preventieve medicatie, volgens het boekje.
Moet ik hier iets aan doen of groeit het er vanzelf uit? Wordt het zo zwak dat het verder scheurt en dat we dan echt een probleem hebben?
Ik zal proberen nog een foto te plaatsen..

Het is een heel verhaal, maar ik hoop dat iemand raad weet...

Alvast bedankt !

Ik heb er geen ervaring mee, maar ik zou eerst je bekapper bellen, ik hoop dat je een natuurlijke hebt. Daar maar eens raad aan vragen. Als het niet diep is moet het vanzelf er uit groeien, dus elke keer als je de hoef bekapt.
Ik zou niet weten waarom ze een spuit moet hebben van de DA.
De meeste DA weten ook niet alles van hoeven, laat staan van bekappen.